Παρασκευή 29 Μαΐου 2009

Συγκροτήθηκε Επιτροπή Κατοίκων για το θέμα της νέας Κυκλοφοριακής Μελέτης.


Πραγματοποιήθηκε χθές στην αίθουσα του Φιλοπρόοδου Όμιλου Υμηττού, Ανοικτή Συνέλευση Κατοίκων του Δήμου μας όπου συζητήθηκε το πρόβλημα που προέκυψε από την Διαβούλευση για τη νέα Κυκλοφοριακή Μελέτη. Αποφασίστηκε η δραστηριοποίηση μέσω συγκρότησης ανοικτής επιτροπής η οποία ως άμεση επιδίωξη θα διεκδικήσει την σωστή και ουσιαστική λειτουργία της διαδικασίας της Διαβούλευσης. Σήμερα μάλιστα κατατέθηκε κείμενο στον Δήμο με τα αιτήματα της Επιτροπής Κατοίκων και την οποία και παραθέτουμε

Υμηττός, 29/05/2009

Προς:
τον Δήμαρχο,
τους Αντιδημάρχους,
το Δημοτικό Συμβούλιο
τον Διευθυντή Τεχνικών Υπηρεσιών
του Δήμου Υμηττού

Με αφορμή την παρουσίαση της «Μελέτης για την Εφαρμογή Κυκλοφοριακών Ρυθμίσεων σε περιοχές του Δήμου Υμηττού», από την Δημοτική Αρχή στις 22/05/2009, πρωτοβουλία κατοίκων του Υμηττού κάλεσε σε ανοιχτή συζήτηση για την διερεύνηση και καταγραφή απόψεων και θέσεων για τις επιδράσεις των συγκεκριμένων ρυθμίσεων στη διαμόρφωση της ζωής των κατοίκων της περιοχής.

Κατά γενική ομολογία διαπιστώθηκε οτι οι συγκεκριμένες ρυθμίσεις:
- Θα καθορίσουν τον τρόπο και την ποιότητα ζωής στην περιοχή σε βάθος χρόνου
- Θα έχουν άμεσες επιπτώσεις στην αύξηση της κυκλοφορίας σε συγκεκριμένους δρόμους του Υμηττού αλλά και έμμεσες επιπτώσεις στη συνολική ροή της κυκλοφορίας στην περιοχή
- Θα επηρεάσουν δραστικά τον τοπικό χαρακτήρα και την κοινωνική ζωή στον Δήμο Υμηττού

Εξαιτίας της βαρύτητας αυτής των ρυθμίσεων θεωρούμε οτι:
- Η όποια μελέτη δεν μπορεί παρά, να εντάσσεται σε έναν γενικότερο σχεδιασμό για το μέλλον της περιοχής ο οποίος θα περιλαμβάνει ως αναπόσπαστο κομμάτι τον σχεδιασμό για την αξιοποίηση του χώρου της ΠΥΡΚΑΛ, τον καθορισμό των χρήσεων γης, την αξιοποίηση των υποβαθμισμένων και εγκαταλελειμμένων χώρων πρασίνου, και την ένταξη στις κυκλοφοριακές μελέτες της ευρύτερης περιοχής αντιμετωπίζοντας το πρόβλημα της διερχόμενης κυκλοφορίας. Οποιαδήποτε αποσπασματική και ευκαιριακή αντιμετώπιση των παραπάνω ζητημάτων ενέχει σοβαρούς κινδύνους για την υποβάθμιση της ποιότητας ζωής στην περιοχή.
- Προϋπόθεση της όποιας τεχνικής μελέτης είναι ο καθορισμός των στόχων τους οποίους θα κληθεί αυτή να επιδιώξει κατά τον βέλτιστο δυνατό τρόπο. Οι στόχοι αυτοί σχετίζονται με τις επιδιώξεις μας για τη διαμόρφωση του γενικότερου χαρακτήρα της περιοχής και δεν μπορούν παρά να καθοριστούν στο πλαίσιο δημόσιου και ουσιαστικού διαλόγου χωρίς προειλημμένες αποφάσεις και τετελεσμένα. Επισημαίνουμε οτι οι όποιες τεχνικές μελέτες θα πρέπει να αποδεικνύουν την επίτευξη των στόχων που τους έχουν τεθεί και έχουν προκύψει από ουσιαστική δημόσια διαβούλευση.
Για τους παραπάνω λόγους απαιτούμε:
- Την άμεση δημοσίευση της πλήρους μελέτης που παρουσίασε η Δημοτική Αρχή, ώστε να είναι δυνατός ο έλεγχος τόσο των ίδιων των στόχων της μελέτης όσο και των παραγόντων που έχει λάβει υπόψη.
- Την κατάργηση της προθεσμίας για το τέλος της διαβούλευσης. Θεωρούμε ότι η πολυπλοκότητα του θέματος επιβάλει πολύ πιο λεπτομερή και συνολική διερεύνηση. Η σημαντικότητα των συγκεκριμένων ρυθμίσεων για την περιοχή επιβάλλει την εκτενέστερη διαδικασία ενημέρωσης, καταγραφής των θέσεων και διαμόρφωσης μιας όσο το δυνατόν συλλογικότερης αντίληψης των κατοίκων για το μέλλον της περιοχής. Οποιαδήποτε προθεσμία πριν τον Οκτώβριο, λαμβάνοντας υπόψη και τη μεσολάβηση των καλοκαιρινών διακοπών, καθιστά αδύνατη την ουσιαστική δημόσια διαβούλευση.

Θεωρούμε την ικανοποίηση των παραπάνω αιτημάτων ως απαραίτητη προϋπόθεση για έναν ουσιαστικό δημόσιο διάλογο. Σε κάθε άλλη περίπτωση, θεωρούμε οτι ο διάλογος είναι προσχηματικός και στοχεύει στον αιφνιδιασμό και στην υφαρπαγή της συναίνεσης των κατοίκων σε προειλημμένες αποφάσεις.

Ανοιχτή Επιτροπή
Συλλογικότητας Κατοίκων του Υμηττού


Διαβάστε περισσότερα!

Πέμπτη 28 Μαΐου 2009

Περί "Οικολόγων-Πράσινων" σχόλιο #4


Πληθαίνει πλέον η κριτική κατά των Οικολόγων-Πράσινων.Σήμερα η κριτική προέρχεται από το εσωτερικό τους. Παραθέτουμε μια επιστολή-παραίτησης από δύο στελέχη τους

OΧΙ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩ-ΚΕΝΤΡΙΚΗ και ΠΑΡΑΓΟΝΤΙΣΤΙΚΗ ΜΕΤΑΛΛΑΞΗ ΤΩΝ ΟΙΚΟΛΟΓΩΝ ΠΡΑΣΙΝΩΝ

Ως ενεργοί πολίτες, έχουμε συμμετάσχει ενεργά στη διαμόρφωση ενός οικολογικού πολιτικού φορέα με εναλλακτικό χαρακτήρα στην Ελλάδα, με πολλές ενέργειες. Μεταξύ των ενεργειών αυτών ήταν και η συμμετοχή μας, στο παρελθόν, με την υποψηφιότητά μας, σε εκλογικές διαδικασίες στις εκλογικές λίστες των Οικολόγων Πρασίνων. Αυτό που μας έλκυσε στη συμμετοχή μας αυτή ήταν η επείγουσα ανάγκη ανάδειξης και αντιμετώπισης των οικολογικών αδιεξόδων της Ελλάδας και της οικουμένης, με τη λογική, τη δράση και τον λόγο του οίκου, μέσω ενός πολιτικού φορέα που να επιδιώκει την κοινωνική χειραφέτηση με αρχές άμεσης δημοκρατίας,. Προϋπόθεση της συμμετοχής μας ο φορέας αυτός να μην ετεροκαθορίζεται, και να αντιτίθεται στα καπιταλιστικά και ιμπεριαλιστικά συμφέροντα, υπερασπιζόμενος τον τοπικό, περιφερειακό και εθνικό αυτοκαθορισμό, υπό τον όρο της κοινωνικής, εθνικής και διεθνούς, αλληλεγγύης, με σεβασμό πάντα στις ανάγκες και τα δικαιώματα των αδυνάτων και των μειοψηφιών, με όρο οι τελευταίες να μη λειτουργούν στρατηγικά κατά της κοινωνικής συνοχής και υπέρ των στρατηγικών, μικρο- η μεγαλο-, ιμπεριαλιστικών και επεκτατικών συμφερόντων.

Τα πρώτα χρόνια λειτουργίας των Ο.Π., υπήρχε μια διαλεκτική δημοκρατικής αντιπαράθεσης σε πολλά από τα προαναφερθέντα ζητήματα. Προκρινόταν τελικά, μέσα από επίπονες διαδικασίες, θέσεις συναινετικές. Κι αυτό παρά τις προσπάθειες των παραγοντίσκων που τελικά σήμερα κυριάρχησαν, να επιβληθούν θέσεις που να ΤΑΥΤΙΖΟΝΤΑΙ με αυτές των πρωταθλητών της καπιταλιστικής διαχείρισης και της ιμπεριαλιστικής επέμβασης ΓΕΡΜΑΝΩΝ ΠΡΑΣΙΝΩΝ. Η αντιδημοκρατική συμπεριφορά των παραγοντίσκων αυτών, που σήμερα κυριαρχούν στις τρεις πρώτες θέσεις του σημερινού ευρω-ψηφοδελτίου, είχε πρωτοφανεί με το Σχέδιο Ανάν. Τότε, παρά το γεγονός ότι η πλειοψηφία του Πανελλαδικού Συμβουλίου είχε προκρίνει συναινετική θέση καταδίκης παρεμβατικότητας στελεχών τύπου Κον Μπεντιτ υπέρ του Σχεδίου, και ανάθεση της ευθύνης επιλογής στον κυπριακό λαό, οι προαναφερόμενοι παραγοντίσκοι, με την απειλή διάλυσης του πολιτικού φορέα, προώθησαν την παράλληλη δημοσίευση της μειοψηφούσας θέσης άκριτης αποδοχής του Σχεδίου Ανάν, και παράλληλα κατάφεραν, μέσω του παραγοντισμού τους, τα ΜΜΕ να δώσουν την εντύπωση ότι αυτή είναι η μοναδική θέση του κόμματος.

Σήμερα οι παραγοντίσκοι αυτοί πλέον κυριαρχούν στους κόλπους των Οικολόγων Πρασίνων, δίνοντας την εντύπωση ότι το κόμμα δεν είναι πλέον παρά ένα τοπικό παράρτημα ενός γερμανό-πνευστου ευρω-κεντρικού GRUN-INTERN, και ανακόπτοντας εντελώς τις διεργασίες δημοκρατικής επικοινωνίας με την κοινωνία, προτιμώντας τη διαμεσολάβηση βαρόνων των ΜΜΕ τύπου Αλαφούζου.

Στις σημερινές συνθήκες, θεωρούμε πως η εκλογή στο ευρωκοινοβούλιο των συγκεκριμένων παραγοντίσκων είναι ιδιαίτερα επικίνδυνη για τον τόπο μας και για την ειρήνη (δεδομένων των θέσεών τους για την άκριτη αποδοχή της Τουρκίας στην Ε.Ε., για το μακεδονικό, τη μειονότητα της Θράκης, το κυπριακό, κ.λ.π.) όπως επικίνδυνη θα ήταν και η ανάδειξη ενός σοσαλ-φιλελεύθερου συνασπισμού διακυβέρνησης της Ελλάδας με τη συμμετοχή των Οικολόγων Πρασίνων.

Γι αυτό και παύουμε τη στήριξή μας στο φορέα αυτό.

Γιώργος Σταματόπουλος Υποψήφιος Ο.Π. Ευρωεκλογές 2004

Νίκος Κόμπλας Υποψήφιος Ο.Π. Αχαϊας Εθνικές Εκλογές 2007

Διαβάστε περισσότερα!

Τετάρτη 27 Μαΐου 2009

Αντιδράσεις για την νέα κυκλοφοριακή μελέτη.


Αντιδράσεις έχουν αρχίσει να εμφανίζονται στον Δήμο μας μετά την πρώτη παρουσίαση της νέας κυκλοφοριακής μελέτης. Το βιαστικό της "Διαβούλευσης", εκ των πραγμάτων, έχει οδηγήσει σε μία κατάσταση κατά την οποία φαίνεται ότι οι κάτοικοι είτε δεν έχουν ενημερωθεί είτε δεν έχουν πεισθεί από την συγκεκριμένη μελέτη. Κάτοικοι της οδού Σμύρνης μας έστειλαν το ακόλουθο κείμενο με το οποίο καλούν σε συγκέντρωση σήμερα και το οποίο δημοσιεύουμε ακολούθως. Επιφυλασσόμεθα να τοποθετηθούμε τόσο για το συγκεκριμένο ζήτημα όσο και γενικότερα για την πρόταση του Δήμου για τις κυκλοφοριακές αλλαγές καθώς και για την διαδικασία ("Δημόσια Διαβούλευση")που ακολουθήθηκε



Η ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΗΣ Οδού ΣΜΥΡΝΗΣ
Αγαπητοί κάτοικοι της Σμύρνης και των γειτονικών δρόμων,
Ξαφνικά, την Παρασκευή το απόγευμα, μάθαμε πως κάποιοι άνθρωποι που δεν μένουν εδώ, που αγνοούν τελείως ποιοι είμαστε, ποια είναι η καθημερινότητα μας, αποφασίζουν να παίξουν με τη ζωή μας. Αποφασίζουν και προτείνουν για μας χωρίς να μας ξέρουν, χωρίς να μας έχουν ρωτήσει, χωρίς ποτέ να έχουν συζητήσει μαζί μας για το πώς φανταζόμαστε εμείς το δρόμο μας και τη γειτονιά μας!

ΑΠΟΦΑΣΙΖΟΥΝ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΤΗ ΣΜΥΡΝΗΣ ΔΡΟΜΟ ΔΙΠΛΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ! ΑΠΟΦΑΣΙΖΟΥΝ ΝΑ ΜΑΣ ΠΡΟΣΦΕΡΟΥΝ ΕΞΩ ΑΠ’ ΤΗΝ ΠΟΡΤΑ ΤΟΥ ΣΠΙΤΙΟΥ ΜΑΣ ΑΛΛΑ ΕΚΑΤΟ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΑ! Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΗΤΑΝ ΑΠΛΑ, ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΔΕΝ ΘΑ ΤΑ ΠΑΡΟΥΜΕ!
Ο δρόμος αυτός είναι ο δρόμος που ζούμε, εδώ είναι τα σπίτια μας, εδώ είναι οι δουλειές μας. Η Σμύρνης δεν είναι ο σκουπιδότοπος του Υμηττού. Διεκδικούμε να γίνει καλύτερη και όχι χειρότερη. Δεν θα αφήσουμε τη Σμύρνης το δρόμο με την γκρίζα μάντρα της ΠΥΡΚΑΛ, το δρόμο αποχωρητήριο, το δρόμο πάρκινγκ βαρέων οχημάτων να γίνει επιπλέον εθνική οδός. Οι άνθρωποι που μένουμε εδώ δεν είμαστε κουκίδες στο χάρτη που σχεδιάστηκε. Στα κόκκινα τοξάκια είναι τα σπίτια μας. Έχουμε ονόματα, έχουμε παιδιά, έχουμε όνειρα, ζούμε την καθημερινότητά μας, θέλουμε να την κάνουμε πιο όμορφη, δεν θέλουμε να φύγουμε από εδώ, θέλουμε και το αξίζουμε να είμαστε χαρούμενοι που ζούμε εδώ.

Τι προτείνει η «συγκοινωνιακή μελέτη» του Δήμου
Στη συγκέντρωση που πραγματοποίησε ο Δήμος Υμηττού την Παρασκευή 22 Μαΐου, παρουσιάστηκαν οι νέες κυκλοφοριακές ρυθμίσεις, που όπως πολλές φορές ειπώθηκε έχουν ως βασικό στόχο να βελτιώσουν τη ζωή των κατοίκων του Υμηττού και να κάνουν τον Υμηττό μια περισσότερο πράσινη και ανθρώπινη πόλη. Η φιλοσοφία αυτή φανταζόμαστε πως διαπνέει την αναμόρφωση του Υμηττού συνολικά. Γιατί η πεζοδρόμηση της Κωνσταντινουπόλεως και η πράσινη ζώνη που σχεδιάζεται για την ενοποίηση του Πάρκου Άρη Αλεξάνδρου με την πλατεία Υμηττού, αν και είναι επιθυμητή, δεν μπορεί να λειτουργήσει εις βάρος της Σμύρνης. Είμαστε τελείως αντίθετοι με το να φτιάξουμε έναν μικρό παράδεισο για να περηφανευόμαστε για την πράσινη πόλη μας, όταν ακριβώς δίπλα του δημιουργούμε έναν εφιάλτη μετατρέποντας το μικρό και στενό δρόμο της Σμύρνης σε δρόμο -και μάλιστα λεωφορειόδρομο- διπλής κατεύθυνσης. Δηλαδή, αντί να βελτιώσουμε την απαράδεκτη κυκλοφοριακή κατάσταση που για παράδειγμα επικρατεί στην οδό Ηπείρου, έναν δρόμο που συγκεντρώνει καθημερινά την κίνηση όλων των αυτοκινήτων που κινούνται από και προς τον Υμηττό, την Ηλιούπολη, το Βύρωνα και όλα τα νότια προάστια, δημιουργούμε στη Σμύρνης μία δεύτερη Ηπείρου, μια νοητή προέκτασή της.

Η Σμύρνης ως προτεινόμενος δρόμος διπλής κατεύθυνσης σημαίνει διπλασιασμό της καθημερινής αυτοκίνησης, εκτόξευση της ατμοσφαιρικής ρύπανσης και της ηχορύπανσης, ακόμη μεγαλύτερη δυσκολία στις μετακινήσεις των πεζών, επιβάρυνση στη δυνατότητα πάρκινγκ. Σημαίνει αύξηση των αναπνευστικών προβλημάτων, των αλλεργιών, των νευρολογικών προβλημάτων, σημαίνει μια πλήρη υποβάθμιση της καθημερινότητάς μας.

Τι μπορούμε να κάνουμε εμείς
Το αυτονόητο: να συζητήσουμε μεταξύ μας τι θέλουμε και τι όχι και να μεταφέρουμε τις απόψεις μας στο Δημοτικό Συμβούλιο. Η διαδικασία είναι ότι ο Δήμος θα δέχεται γραπτές προτάσεις για το ελάχιστο διάστημα των 15 ημερών, δηλαδή μέχρι και την Παρασκευή 6 Ιουνίου. Η μελέτη των κυκλοφοριακών ρυθμίσεων, όπως ειπώθηκε, θα διατίθεται από τη Δευτέρα 25 Μαΐου από το Δήμο, ενώ θα αναρτηθεί και στην ιστοσελίδα του. Η τελική απόφαση θα παρθεί σε επόμενο Δημοτικό Συμβούλιο.

Αγαπητοί γείτονες, μην αφήσουμε για μια ακόμη φορά το Δημοτικό Συμβούλιο να αποφασίσει πλειοψηφικά για μας, χωρίς να μας ρωτήσει για τα θέματα που αφορούν τη ζωή μας. Εμείς είμαστε που ζούμε τόσα χρόνια σε έναν από τους πιο υποβαθμισμένους δρόμους του Υμηττού. Δικαιούμαστε να απαιτήσουμε οι νέες κυκλοφοριακές ρυθμίσεις να βελτιώσουν το δρόμο μας, να σταματήσει ο δρόμος να είναι δημόσιο ουρητήριο, να απαγορευτεί επί της ουσίας το πάρκινγκ φορτηγών και νταλικών, να μειωθεί η αυτοκίνηση και όχι να διπλασιαστεί.

Ας μαζευτούμε όλοι και όλες την Τετάρτη 27 Μαΐου στις 8 το απόγευμα, στο συντριβάνι στην Πλατεία Αγίας Λαύρας απέναντι από το Δημαρχείο, για μια πραγματικά ανοιχτή διαβούλευση των κατοίκων για το θέμα της Σμύρνης. Ας πάρουμε μαζί και τα παιδιά μας, ας τους μιλήσουμε για το πρόβλημα, ας τα κάνουμε συμμέτοχους, αφορά τη ζωή τους, αφορά όλους μας.

Δεν είμαστε κουκίδες σε συγκοινωνιακούς χάρτες, δεν είμαστε πειραματόζωα, έχουμε ονόματα, έχουμε φωνή, έχουμε όνειρα για το σήμερα και το αύριο.

ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΚΑΤΟΙΚΩΝ ΤΗΣ ΟΔΟΥ ΣΜΥΡΝΗΣ

Διαβάστε περισσότερα!

Παρασκευή 22 Μαΐου 2009

ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΚΟ




Ο Δήμος μας, έχει αναθέσει σε μελετητικό γραφείο την εκπόνηση κυκλοφοριακής μελέτης με στόχο την αντιμετώπιση των οξυμένων κυκλοφοριακών προβλημάτων που αντιμετωπίζει η περιοχή μας.

Για την ενημέρωση των κατοίκων και των φορέων της πόλης, ο Δήμος μας θα διοργανώσει στην Αίθουσα Εκδηλώσεων του 2ου Γυμνασίου-Λυκείου Υμηττού (οδό Προύσσης) την Παρασκευή 22 Μαϊου 2009 και ώρα 7 μ.μ. "Δημόσια Διαβούλευση" κατά την οποία οι μελετητές θα προυσιάσουν τις προτεινόμενες λύσεις για την αντιμετώπιση του κυκλοφοριακού προβλήματος.


Μετά την παρουσίαση απο τους μελετητές της πρότασης οι κάτοικοι και οι εκπρόσωποι των φορέων θα μπορούν αν διατυπώσουν τις απόψεις τους και τις προτάσεις τους ώστε αυτές να ληφθούν υπόψη απο τους μελετητές στην οριστικοποίηση της μελέτης.

Διαβάστε περισσότερα!

Πέμπτη 21 Μαΐου 2009

Περί "Οικολόγων-Πράσινων" σχόλιο #3



Ο Γ. Σχίζας είναι γνωστός από την μακρόχρονη θητεία του στο οικολογικό κίνημα και όχι μόνο. Πάλαι ποτέ στέλεχος των Οικολόγων - Εναλλακτικών και εκδότης σήμερα του περιοδικού "οικολογείν" αλλά και έγκυρος αρθρογράφος στον καθημερινό και εβδομαδιαίο τύπο. Πάντοτε μέ σημασία τα κείμενά του. Το τελευταίο μάλιστα που διάβασα στην εφημερίδα ΡΗΞΗ ασχολείται ιδιαίτερα με το "φαινόμενο" των Οικολόγων-Πράσινων, ερχόμενο να συμβάλλει στον προβληματισμό του ιστολογίου εξ΄ ου και η σημερινή αναδημοσίευσή του.

Οικολογικό κίνημα και Οικολόγοι Πράσινοι

Συγγραφέας: Γιάννης Σχίζας


Στο μακρινό παρελθόν και όχι μόνο, ο παλαιοκομμουνισμός επιχείρησε να εμφανισθεί ως μοναδικός εκφραστής του εργατικού και λαϊκού κινήματος. Κι ακόμη, επιχείρησε να «εξώσει» τις πολιτικές που αμφισβητούσαν το συγκεκριμένο μονοπώλιο διαμεσολάβησης. Στην πορεία βέβαια απέτυχε, υποχρεώθηκε να συνυπάρξει με τις άλλες πολιτικές εκφράσεις του κόσμου της εργασίας, μάλιστα δε να αναγνωρίσει το λαϊκό δυναμικό που εγκλειόταν ακόμη και στις πλέον αντίπαλες παρατάξεις – φερ’ ειπείν του τύπου «Λαϊκή Δεξιά».

Η «λανθάνουσα γλώσσα» πολλών ΜΜΕ δεν απηχεί την αλήθεια όταν ταυτίζει τους εν γένει οικολόγους ή ανθρώπους οικολογικής ευαισθησίας, με τους «Οικολόγους Πράσινους». Και μάλιστα, όταν αναγνωρίζει το κόμμα των Ο-Π ως αποκλειστικό διαμεσολαβητή μεταξύ του «οικολογικού αιτήματος» της κοινωνίας, και της κεντρικής πολιτικής σκηνής. Θα μπορούσαμε φυσικά να πούμε ότι πρόκειται περί λάθους και το πράγμα θα τελείωνε εκεί, αν στο όλο επικοινωνιακό καταπότιο δεν περιλαμβανόταν και μια δόση παραπλάνησης: της παραπλάνησης που κάποτε δηλώνεται άκομψα από παράγοντες των Ο-Π όταν μας πληροφορούν ότι «εμείς στο διεθνές οικολογικό κίνημα κάνουμε έτσι ή αλλιώς» κ.λπ.
Σήμερα η στρατηγική επιδίωξη ενός άλλου περιβάλλοντος, μιας άλλης διαχείρισης των φυσικών πόρων, μιας «οικολογικότερης τάξης πραγμάτων» στην κοινωνία και στην οικονομία, έχει εγγραφεί στις προθέσεις μικρών και μεγάλων πολιτικών σχηματισμών, σε διαφορετικό βάθος και πλάτος. Οι Ο-Π θα μπορούσαν να αναζητήσουν την υπέρ αυτών «ειδοποιό διαφορά» είτε με την κινηματική τους παρέμβαση είτε με την επέμβαση στα μεγάλα πολιτικά μέτωπα της εποχής. Όμως, η προσωπική πείρα του γράφοντος, αλλά και η ανάλυση των πολιτικών τους εξωτερικεύσεων, πείθει για το εντελώς αντίθετο.

Σιωπή για τα μεγάλα υπαρξιακά θέματα
Οι Ο-Π σιωπούν για τα μεγάλα «υπαρξιακά» θέματα της Ελλάδας και της Ευρώπης, ή δεν δίνουν την προτεραιότητα που αυτά αξιώνουν. Η απειλή του casus belli υποψήφιας χώρας στην Ευρωπαϊκή Ένωση (Τουρκίας) έναντι χώρας μέλους (Ελλάδας), κι ακόμη η κατοχή κυπριακού εδάφους από τον τουρκικό στρατό, περνάει στο ντούκου από τους υποτιθέμενους πρωτοπόρους της πολιτικής σκηνής, οι οποίοι προτιμούν να συμπαρατάσσονται με τους «συνήθεις» ρεαλιστές των «μέσων όρων» και των «συσχετισμών δύναμης». Οι Ο-Π σε μεγάλο βαθμό συναινούν με τις εσωτερικές και διεθνείς δυνάμεις που κατακυρώνουν το όνομα «Μακεδονία» στους Σλαβομακεδόνες επιθετιστές – συνήθως με το κομφορμιστικό και αγοραίο επιχείρημα ότι η συντριπτική διεθνής πλειοψηφία τάσσεται υπέρ αυτής της ονοματοδότησης. Εξάλλου, οι Ο-Π, που συναίνεσαν σε μεγάλο βαθμό με το γνωστό εγχείρημα Ανάν για την κατεδάφιση της Κυπριακής Δημοκρατίας (2004), παρακολουθούν απαθείς τις ανακαινισμένες προσπάθειες Χριστόφια - Ταλάτ και τα κομψολογήματα του τύπου «άρση του ευρωπαϊκού κεκτημένου» στην περίπτωση της Κύπρου...
Περνώντας στην ευρωπαϊκή κλίμακα, η χλιαρή στάση των Ευρωπαίων Πρασίνων έναντι της αμερικανικής ηγεμονίας και η συμπεριφορά τους ως δυνάμεων του λάιτ ευρωπαϊσμού, συνδυάζεται με την υποτακτική και παραγοντίστικη σχέση των ημετέρων Πρασίνων έναντι των μεγάλων αδελφών. Από το 1999 και μετά, η στάση των Ευρωπαίων Πρασίνων δοκιμάσθηκε και κρίθηκε σε μια σειρά από καταστάσεις, αρχής γενομένης από τους βομβαρδισμούς στη Γιουγκοσλαβία και φτάνοντας, διά μέσου των επεμβάσεων στο Αφγανιστάν και στο Ιράκ, στην απόσπαση του Κοσόβου από τη Σερβία με αθέμιτα μέσα. Η αντιπρόεδρος των Γερμανών Πρασίνων κ. Κλαούντια Ροτ επισκέφθηκε την κατεχόμενη βόρεια Κύπρο χωρίς να επικοινωνήσει με τη νόμιμη κυβέρνηση του νησιού, οι Ευρωπαίοι Πράσινοι κατήγγειλαν την Ελλάδα ως «ταραχοποιό χώρα» (trouble making country) με αφορμή το θέμα του ονόματος της Μακεδονίας. Με μόνη την εξαίρεση του Γιόσκα Φίσερ, που τόλμησε κάποτε να δηλώσει κάτι «χαριτωμένο» σχετικά με την εμμονή των Αμερικανών στην ευρωπαϊκή πορεία της Τουρκίας, οι ευρωπράσινοι περιορίστηκαν να παρακολουθούν τις παρεμβάσεις των Αμερικανών στο ευρωπαϊκό γίγνεσθαι, χωρίς να τολμά ούτε ένας από αυτούς να αντικρούσει τους παρεμβασίες, χωρίς ούτε ένας να δηλώνει στον Μπους, ή πρόσφατα στον Ομπάμα, ότι όσο η σχέση της Πολιτείας της Αλαμπάμας με την Πολιτεία της Ντακότας είναι θέμα των Αμερικανών, άλλο τόσο και οι ενδοευρωπαϊκές σχέσεις είναι θέμα των Ευρωπαίων....

Ευτελισμός των δημοψηφισμάτων
Τα πράγματα γίνονται ακόμη χειρότερα όταν ανεβαίνουμε στο «ρετιρέ» της ευρωπράσινης πολιτικής. Εδώ, ελλείψει μιας σοβαρής εσωκομματικής αντιπολίτευσης, ο ανεκδιήγητος Κον Μπεντίτ, πρόεδρος των Πρασίνων της Ευρώπης, μπορεί να συνεχίζει τη φιλονεοταξική πολιτική του*, την πολιτική της πρόσδεσης της Ευρώπης στους αμερικανονατοϊκούς σχεδιασμούς και στην περικύκλωση της Ρωσικής Ομοσπονδίας. Ο ίδιος μπορεί να θεωρεί ως κατόρθωμα την ανακίνηση νέου δημοψηφίσματος για το ευρωσύνταγμα στην Ιρλανδία – που ακυρώνει το μόλις περισινό δημοψήφισμα (!) και το υποβαθμίζει σε διαδικασία παραγωγής αποφάσεων νομαρχιακού συμβουλίου... Αξιοσημείωτη είναι η πρόσφατη συνέντευξη που έδωσε στην εφημερίδα Le Monde, όπου αναφέρεται στην υποψηφιότητά του ως ευρωβουλευτή και όπου δηλώνει εμμέσως πλην σαφώς την απροθυμία του να συνεισφέρει σε ένα αντικυβερνητικό μέτωπο εναντίον του Σαρκοζί (22.4.2009, www.ppol.gr). Και ενώ όλα αυτά γίνονται γνωστά και εγείρουν το ζήτημα των ευθυνών όλων των συνιστωσών του ευρωπαϊκού πράσινου κινήματος, οι «δικοί μας» Ο-Π συνεχίζουν απτόητοι – αφενός να απεκδύονται πάσης ευθύνης για τα πεπραγμένα του ευρύτερου σχήματος και αφετέρου να «κοκορεύονται» για την ιδιότητα του αποκλειστικού εν Ελλάδι αντιπροσώπου!
Οι Ο-Π στερούνται προφανώς του θάρρους των Οικολόγων Περιβαλλοντιστών της Κύπρου, που αντιστάθηκαν σθεναρά στα σχέδια άλωσης της Κυπριακής Δημοκρατίας το 2004. Και ενώ η παρουσία τους σε διάφορες κινηματικές καταστάσεις όπως είναι ο Υμηττός, η περίπτωση της Γκιώνας, το πάρκο Κύπρου και Πατησίων κλπ. είναι υποτονική, αξιώνουν μια δυσανάλογη προβολή της συμβολής τους, και μάλιστα με την αξιοποίηση διαφόρων διεθνών παραγόντων. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ήταν η πρόσφατη συνέντευξη που έδωσαν στις Βρυξέλλες για τον Ασωπό ποταμό, όπου προφανώς εξυπηρέτησαν το δικό τους «θεαθήναι» και «ακουσθήναι» και όχι την προβολή της ευρύτερης αγωνιστικής συσπείρωσης πολιτών γύρω από το ίδιο θέμα.
Η ιδέα της εναπόθεσης ζωτικών θεμάτων στη διαχείριση διεθνών λόμπι έχει αποφέρει πικρούς καρπούς σε χώρες όπως η Ελλάδα – που μέχρι πριν λίγους μήνες, λόγου χάρη, παραμυθιαζόταν με την υπόθεση της αντιμετώπισης των ελληνοτουρκικών διαφορών μέσω του «φιλελληνικού διδύμου» Ομπάμα - Μπάιντεν... Αυτή ακριβώς η συμβατική πολιτική διακατέχει πολλούς από τους Ο-Π, οι οποίοι θεωρούν ότι τα «μέσα» στις Βρυξέλλες υπερέχουν σε αποτελεσματικότητα έναντι των κοινωνικών αγώνων για την προβολή και αντιμετώπιση διαφόρων προβλημάτων.
Το σχήμα των Ο-Π εκφέρει απόψεις απλοϊκές σε ζητήματα όπως η οικονομία και επιδίδεται σε μια κοινή εντυπωσιοθηρική πολιτική –άλλοτε επιστρατεύοντας στο ευρωψηφοδέλτιό του καλλιτεχνικούς παράγοντες που θέλουν πάση θυσία να ακούγονται, και άλλοτε πλειοδοτώντας σε ζητήματα όπως η ψήφος των δεκαεξάρηδων. Δικαίωμά του βεβαίως να είναι αυτό που είναι. Όμως, είναι δικαίωμα όλων όσοι πίστεψαν στην ιδέα μιας «Εναλλακτικής Οικολογίας», πέρα από τις λογικές της κατάληψης των χειμερινών ανακτόρων ή πέρα από τα τερτίπια της συμβατικής και αγοραίας πολιτικής, να διεκδικούν την έκφραση της οικολογικής ευαισθησίας. Να είναι κι αυτοί αυτό που είναι, ανεπηρέαστοι από οποιονδήποτε πολιτικό εκβιασμό...


*Γ. Σχίζα, «Ευρωπαϊστές σαν τον Κον Μπεντίτ», περιοδικό ΟΙΚΟΛΟΓΕΙΝ, Ιανουάριος 2009.

Διαβάστε περισσότερα!

Κεραία Τερπάνδρου: Και νέα επιδρομή εταιρίας αστυνομίας.


Όλοι την Πέμπτη στη συγκέντρωση

Και πάλι σήμερα το πρωί 6πμ, για τρίτη φορά, συνεργεία της wind έφτασαν στο κτίριο της οδού Τερπάνδρου μαζί με ΜΑΤ για να συνδέσουν τις κεραίες τέρας. Και πάλι οι κάτοικοι μαζεύτηκαν και μετά από κάποια ώρα τους έδιωξαν.

Η αστυνομία έχει μετατραπεί προκλητικά σε ιδιωτική ασφάλεια της εταιρίας καθώς έρχεται για τρίτη φορά με τους τεχνικούς και τους φυλάει για να παραβιάσουν την πόρτα της πολυκατοικίας χωρίς καμία εντολή εισαγγελέα.
Οι αστυνομικοί μάλιστα δεν είχαν νούμερα. Ούτε καν ο επικεφαλής!
Οι κάτοικοι και σήμερα σπρώχτηκαν με την αστυνομία που τους ακινητοποιούσε και έτρεχε από είσοδο πολυκατοικίας σε είσοδο πολυκατοικίας για να τους εμποδίσει να ανέβουν στο κτίριο από άλλες ταράτσες. Όμως τα κατάφεραν και έδιωξαν το συνεργείο.

Μιλάμε για πραγματική μάχη.

Μια μάχη που μας χρειάζεται όλους. Όλους την Πέμπτη στις 7μμ να είμαστε στον μικρό δρόμο του Νέου Κόσμου. Δεν είναι θέμα πια μόνο της γειτονιάς.

Η τρομοκρατία της εταιρεία και της αστυνομίας και η προκλητική αδιαφορία του δήμου πρέπει να απαντηθούν.

Όλοι και όλες την Πέμπτη στην Τερπάνδρου, Νέος Κόσμος 7μμ


Διαβάστε περισσότερα!

Παρασκευή 15 Μαΐου 2009

Περί "Οικολόγων-Πράσινων" σχόλιο #2


Την Δευτέρα 18 Μαΐου 2009 και ώρα 7:30μ.μ., τα περιοδικά και οι εφημερίδες Οικολογείν, Χριστιανική και Άρδην διοργανώνουν εκδήλωση με τίτλο: Ευρώπη και εκλογές: Η οικολογία και οι «Πράσινοι», η οικονομική κρίση, η είσοδος της Τουρκίας στην Ε.Ε. Ομιλητές θα είναι οι: Γιάννης Σχίζας, Γιώργος Καραμπελιάς, Γιάννης Ζερβός, Σταύρος Λυγερός και Στάθης Σταυρόπουλος (ΣΤΑΘΗΣ). Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί στην Αίθουσα της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών (Ακαδημίας και Γενναδίου 8 – 7ος Όροφος).
Διαβάστε περισσότερα!

Πέμπτη 14 Μαΐου 2009

Η ΠΥΡΚΑΛ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΠΑΡΚΟ # 8


Εδω γράφουμε την περιληψη και εδώ το κυρίως κείμενο της ανάρτησης.
Διαβάστε περισσότερα!

Σάββατο 9 Μαΐου 2009

ΝΑ ΜΗΝ ΞΕΧΑΣΩ !



Εκδήλωση μνήμης για τα 65 χρόνια (29-4-1944) από την θυσία των 3 Ηρώων ΕΠΟΝιτών Δημήτρη Αυγέρη, Κώστα Φωλτόπουλου και Θάνου Κιοκμενίδη διοργανώνεται από τον Δήμο Υμηττού.

Ώρα έναρξης της εκδήλωσης 10.45 την Κυριακή 10/5/09 στο Δημαρχείο Υμηττού

Υ.Γ. Τους ήρωες του κάστρου τίμησαν την Κυριακή 26/4/09 και το ΚΚΕ με την ΠΕΑΕΑ.

Διαβάστε περισσότερα!

2η ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΠΟΔΗΛΑΤΟΠΟΡΕΙΑ ΚΥΡΙΑΚΗ 10 ΜΑΙΟΥ 2009


Τα ποδήλατα κατεβαίνουν στους δρόμους σε 33 πόλεις
Προσυγκεντρώσεις Αθήνας

Πειραιάς Πλατεία Δημαρχείου (σκακιέρα) 11:00
Καλλιθέα Σταθμός ΗΣΑΠ 11:30
Περιστέρι Αγιος Γεώργιος Κηπούπολη 10:45
Περιστέρι Αγιος Αντώνιος 11:15
Μαρούσι Σταθμός ΗΣΑΠ 11:00
Πατήσια Σταθμός ΗΣΑΠ Ανω Πατήσια 11:30
Χαλάνδρι Πλατεία Χαλανδρίου 11:10
Ψυχικό Φάρος (Ομπρέλες) 11:30
Σταθμός Μετρό Εθνική Αμυνα 11:15
Ζωγράφου Είσοδος Παν/λης Ούλωφ Πάλμε 11:15
Ν. Σμύρνη Πλατεία στην πυραμίδα 11:00
Ηλιούπολη Σταθμός Μετρό Αγ. Δημήτριος 11:00
Μοσχάτο Σταθμός ΗΣΑΠ 11:00

Αθήνα, Πεδίο του Αρεως
Αντίπαρος, Λιμάνι
Αργος, Πλατεία Λαϊκής Αγοράς
Βέροια, Πλατεία Δημαρχείου
Γιάννενα, Πλατεία Πάργης
Δράμα, Πλατεία Ελευθερίας
Ελευσίνα, Πλατεία Ηρώων
Ηράκλειο, Λιοντάρια
Θεσσαλονίκη, Αγαλμα Βενιζέλου (πλ Αριστοτέλους)
Καλαμάτα, Πλατεία 23ης Μαρτίου
Καμμένα Βούρλα Τουριστικό Περίπτερο
Καρδίτσα, Πλατεία Πλαστήρα
Καρπενήσι σταθμός ΚΤΕΛ
Καστοριά Νομαρχία
Κέρκυρα, Πλατεία Γεωργάκη
Κοζάνη, Κεντρική Πλατεία
Κομοτηνή, Κεντρική Πλατεία
Κόρινθος, Πλατεία Περιβολάκια
Κυπαρισσία, Κεντρική Πλατεία
Μεσολόγγι, Κεντρική Πλατεία (Μπότσαρη)
Μυτιλήνη, Πλατεία Σαπφούς
Ναύπλιο, Πλατεία Φιλελλήνων
Νέα Μάκρη, Λιμανάκι
Ξάνθη, Πλατεία Ελευθερίας
Πάτρα, Πλατεία Ολγας
Πρέβεζα,Δημαρχείο
Ρέθυμνο, Δημοτικός Κήπος
Σπάρτη, Κεντρική Πλατεία
Τρίκαλα, Κεντρική Πλατεία/Πολυτεχνείου
Φλώρινα, Κανόνια
Χαλκίδα Κλειστό Γυμναστήριο Κανήθου
Χανιά, Πλατεία Δημοτικής Αγοράς
Xίος, Δημαρχείο

Διαβάστε περισσότερα!

Τετάρτη 6 Μαΐου 2009

ΚΟΠΗ ΕΥΚΑΛΥΠΤΩΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΥΡΚΑΛ

Το πρόβλημα με το καρκίνωμα στα πλευρά του Υμηττού που ονομάζεται ΠΥΡΚΑΛ είναι γνωστό. Χρόνια τώρα οι κάτοικοι και οι δημότες του Υμηττού προσπαθούμε, άλλες φορές περισσότερο κι άλλες λιγότερο έντονα, να απομακρύνουμε το πολεμικό εργοστάσιο από την περιοχή μας.

Τα προβλήματα που βιώνουμε ( προβλήματα μόλυνσης, επιβάρυνση του περιβάλλοντος, αύξηση του κυκλοφοριακού φόρτου, διάρρηξη του αστικού ιστού, αισθητική επιβάρυνση, κατοχή ελεύθερου χώρου που θα μπορούσε να αποδοθεί προς χρήση από την τοπική κοινωνία κ.λ.π.) είναι γνωστά εδώ και καιρό.



Η ΠΥΡΚΑΛ αγνοώντας, χρόνια τώρα, τα αιτήματα των κατοίκων επιδεικτικά όχι μόνο αδιαφορεί αλλά απεναντίας προβαίνει και σε παράνομες ενέργειες, όπως είναι η επέκταση των εγκαταστάσεών της μέχρι τα όρια της μάντρας της (τη στιγμή που γνωρίζουμε ότι πρέπει να τηρείται ελάχιστη απόσταση 14 μέτρων).
Σαν να μην έφτανε όμως αυτό, χθες 5/5/2009 αποφάσισε μόνης της και αυθαίρετα να προβεί, όπως μας καταγγέλλουν όμοροι κάτοικοι, στην κοπή των ελάχιστων ευκαλύπτων που έχουν απομείνει.
Ευτυχώς η αντίδραση από τους κατοίκους ήταν άμεση. Σε πρώτο στάδιο (χθες στις 3 μ.μ.) έγινε δυνατή η παύση της κοπής των ευκαλύπτων με την ένσταση της διατάραξης της κοινής ησυχίας και σήμερα χρειάστηκε η επέμβαση της αστυνομίας όπου διαπιστώθηκε το αυτονόητο : Ουδεμία άδεια είχαν για την κοπή των δένδρων αυτών. Έτσι και με την απειλή του αυτοφώρου σταμάτησαν (προσωρινά;) το κόψιμο των δένδρων.
Πιστεύουμε ότι πέρα από την υποδειγματική κινητοποίηση των κατοίκων θα πρέπει να υπάρξει και μια τόσο αποφασιστική όσο και αποτελεσματική παρέμβαση από την δημοτική αρχή για την οριστική παύση των εργασιών.
Το συγκεκριμένο συμβάν καταδεικνύει το μέγεθος των αυθαιρεσιών που είναι διατεθειμένη να πράξει η επιχείρηση αλλά και την αναγκαιότητα της οριστικής απομάκρυνσης του εργοστασίου από τον Υμηττό. Η θέση της ΣΧΕΔΙΑΣ, καιρό τώρα, είναι διαπιστωμένη τόσο στις ημερίδες τις σχετικές με το θέμα αυτό αλλά και στις παρεμβάσεις που έχει κάνει στο δημοτικό συμβούλιο.
Εξακολουθούμε να επιμένουμε.
Η ΠΥΡΚΑΛ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΠΑΡΚΟ.
Υ.Γ. Σε επικοινωνία που είχαμε με κατοίκους της οδού Ελευθερωτών, μας καταγγέλθηκε επώνυμα ότι στην προσπάθειά τους να κινητοποιηθεί η Δημοτική αρχή, συνάντησαν την αδιαφορία. Τους προέτρεψαν μάλιστα, ότι είναι να κάνουν να το κάνουν μόνοι τους και γι’αυτό κάλεσαν οι ίδιοι την αστυνομία. Σε επικοινωνία που είχαμε με τον αρμόδιο Αντιδήμαρχο μας δηλώθηκε κατηγορηματικά ότι η Δημοτική αρχή, τουλάχιστον σήμερα, ήταν παρούσα και σε συνεννόηση με την αστυνομία για την αποτροπή της κοπής των δένδρων.











Διαβάστε περισσότερα!

ME TON ΜΑΝΔΡΑΓΟΡΑ ΣΤΟ ΑΠΡΟΒΛΕΠΤΟ



H 16χρονη πορεία ενός περιοδικού για την Tέχνη & τη ζωή


Tην Tετάρτη 6 Mαΐου 2009 και ώρα 8μμ στο βιβλιοπωλείο Aπρόβλεπτο Pήγα Φεραίου 25, Hλιούπολη (τηλ. 210-9940110), το περιοδικό Mανδραγόρας, τα μέλη της συντακτικής ομάδας και η ευρύτερη παρέα του θα προσπαθήσουν να μιλήσουν για την πορεία και την ενδεχόμενη συμβολή του στα ελληνικά γράμματα.

Oι ποιητές και πεζογράφοι Eλένη Γούλα, Mαίρη Γυφτάκη, Xρήστος Γιαννακός, Θάνος Kανδύλας, Kώστας Kρεμμύδας, Αναστασία Παρασκευουλάκου, Λάμπρος Σπυριούνης, Ξένη Σκαρτσή, θα κουβεντιάσουν μαζί σας, και θα διαβάσουν ποιήματα και αποσπάσματα από τα κείμενά τους.


Tο εκκίνηση του Mανδραγόρα, που έχει ήδη στο ενεργητικό του 40 τεύχη, δόθηκε τον Nοέμβριο του 1993. Aπό την ίδρυσή του λειτουργεί με τακτές ανά βδομάδα συναντήσεις, χαράζει τη φυσιογνωμία και σχεδιάζει τη δομή κάθε τεύχους. Φιλοξενεί σταθερά σύγχρονη ποίηση και δίνει βήμα σε νέους ―και πολύ νέους― ποιητές παίρνοντας το ρίσκο ποιητικών πειραματισμών χωρίς αποκλεισμούς. Eπίσης στα τεύχη του φιλοξενούνται εμπεριστατωμένα αφιερώματα σε Έλληνες δημιουργούς, μεταφράσεις, πεζογραφία, κείμενα αισθητικής και δοκίμια. Kάθε τεύχος του κοσμείται από έργα σύγχρονων εικαστικών.

H δραστηριοποίηση του Μ στο χώρο της ελληνικής σύγχρονης ποίησης γέννησε την ανάγκη λειτουργίας ενός εκδοτικού οίκου, που έχει ήδη στο ενεργητικό του πάνω από 100 λογοτεχνικά βιβλία με ιδιαίτερο το βάρος τους στη σύγχρονη ελληνική ποίηση.

Ένα στοίχημα που μένει να συνεχιστεί στο μέλλον με προοπτικές, ελπίδες και διακινδυνεύσεις. Tα πριν και το μετά, ενδέχεται.

Διαβάστε περισσότερα!

Τρίτη 5 Μαΐου 2009

ΡΟΤΒΑΪΛΕΡ


ΡΟΤΒΑΪΛΕΡ
Του Γκιγιέρμο Έρας

Η τέταρτη εξουσία και το αυγό του φιδιού.
Ο Γκιγιέρμο Έρας, βραβευμένος θεατρικός σκηνοθέτης στην πατρίδα του αλλά και συγγραφέας πάνω από 30 θεατρικών έργων, παρουσιάζεται για πρώτη φορά μάλλον, στην Ελλάδα μέσω του Ροτβάϊλερ. Το συγκεκριμένο έργο επιλέγει να ασχοληθεί με δύο πολύ σημαντικά κοινωνικά προβλήματα της εποχής μας, την τέταρτη εξουσία και πιο συγκεκριμένα την δύναμη της τηλεόρασης, καθώς και με την άνοδο του φαινομένου της ακροδεξιάς (σκινχεντς). Αποφασίζει λοιπόν να στήσει το έργο του πάνω σε δύο βάρκες, μόνο που από τη στιγμή κατά την οποία η μία αρχίζει να απομακρύνεται από την άλλη, το επόμενο βήμα είναι να βρεθεί στο νερό.


Τα δύο αυτά θέματα από μόνα τους απαιτούν σελίδες ολόκληρες για να μπορέσει κάποιος να ασχοληθεί εμπεριστατωμένα μαζί τους. Πολλώ δε μάλλον όταν κάποιος θέλει να τα εντάξει σε μία θεατρική δομή, όπου θα πρέπει να κινηθεί με περισσή ευελιξία και νοημοσύνη. Σίγουρα δεν γνωρίζουμε το υπόλοιπο έργο του συγγραφέα, για το οποίο δεν έχουμε και καμία επιφύλαξη ότι μπορεί να είναι σημαντικό. Η παρουσίαση όμως της δύναμης της τηλεόρασης μέσα από την συμβατική προσωπικότητα ενός αριβίστα παρουσιαστή ο οποίος προκειμένου να πετύχει τη θεαματικότητα δεν διστάζει να παρουσιάσει ζωντανά μια ηγετική μορφή της ακροδεξιάς, δεν νομίζουμε ότι εξαντλεί το θέμα, ιδιαίτερα σε ένα θεατρικό επίπεδο. Αντιθέτως η προσέγγιση που κάνει στις δύο φιγούρες της ακροδεξιάς, τον ηγέτη, θεωρητικό Αντόνιο Βερμούδες (Ροτβάϊλερ) και τον ΚΔΟΑ (κτηνώδης δύναμη, ογκώδης άγνοια) οπαδό Ράφα είναι πολύ πιο συγκροτημένη χωρίς αυτό να σημαίνει την έλλειψη κάποιων κενών. Θα μας ενδιέφερε π.χ. να γνωρίσουμε το ενδιάμεσο διάστημα και τα αίτια που οδήγησαν τον Ροτβάϊλερ από το επίπεδο του καλού και ντροπαλού μαθητή στο επίπεδο του ακροδεξιού θεωρητικού χωρίς να είμαστε ικανοποιημένοι από την εν μία νυχτί μεταπήδησή του.
Το κείμενο τελικά μοιάζει άνισο, κάποιες φορές επιφανειακό (όπως η στιγμή που ο παρουσιαστής ρουφάει την κοκαϊνη του) και σίγουρα μακράν από το να αποτελέσει ένα ψυχογράφημα των ηρώων του. Ίσως και γι΄ αυτό η ομάδα ΝΑΜΑ (ομάδα με ολοένα και περισσότερο πιστό κοινό) προέβη στην διασκευή του, με σκοπό (;) να το κάνει πιο εύληπτο και ίσως πιο εσωτερικό.. Και το λέμε με κάθε επιφύλαξη μιας και δεν γνωρίζουμε το πρωταρχικό κείμενο.
Με αυτά τα δεδομένα η Ελένη Σκότη προσπάθησε να οδηγήσει τους ηθοποιούς της στην όσο το δυνατόν καλύτερη απόδοσή τους. Μόνο που για να αποδώσεις χρειάζεται ο ρόλος σου να είναι από μόνος του απαιτητικός. Και αυτό μπορούμε να πούμε ότι το καταφέρνει, εν μέρει, με την αρκετά καλή ερμηνεία των δύο ακροδεξιών (του Ροτβάϊλερ και του Ράφα), στα σημεία όπου μια υφέρπουσα βία, περισσότερο ως υπονοούμενο, πλανιέται στον αέρα. Μέχρις εκεί όμως. Η περσόνα του παρουσιαστή και του τεχνικού της τηλεόρασης δυστυχώς δεν μπορούν να πάνε παραπέρα. Ακόμη και το προβλέψιμο τέλος του έργου εμφανώς επιβαρύνει το όλο κλίμα. Στα συν της παράστασης η έξυπνη χρήση των βίντεο κατά τη διάρκεια της παράστασης και ειδικότερα στο τέλος αυτής. Αν και στην επιμέλεια, τους ξέφυγε προς στιγμήν η παρουσίαση μιας φωτογραφίας των αντιφασιστών ρέντσκινς, οι οποίοι τσουβαλιάστηκαν στο σωρό μαζί με τους υπόλοιπους ακροδεξιούς.
Η επιλογή του χώρου της συνέντευξης στο άντρο – υπόγειο των σκίνχεντς εξυπηρετήθηκε άριστα από τον Γιώργο Χατζηνικολάου ο οποίος απέδωσε επίσης με ακρίβεια τις ενδυματολογικές τους προτιμήσεις. Η όλη προσπάθεια βοηθήθηκε με την αρκετά καλή μουσική του Μάριου Στρόφαλη και τους φωτισμούς του Βασίλη Κλωτσοτήρα.

Σκηνοθεσία: Ελένη Σκότη
Διασκευή: Ομάδα ΝΑΜΑ
Μετάφραση: Μαρία Χατζηεμμανουήλ
Εμφανίζονται: Δημήτρης Λάλος (Ροτβάϊλερ, Αντόνιο Βερμούδες)
Γιάννης Ράμος (Χάϊμε Ρεβέρτερ)
Δημήτρης Καπετανάκος (Ράφα)
Γιάννης Τρίμμης ( Χουάν Σαμαρίμπα)
Επί της οθόνης εμφανίζονται : Δημήτρης Καταλειφός, Ιωάννα Τζώρα
Ακούγεται η φωνή της Δάφνης Λαρούνη
Σκηνογραφία κοστούμια: Γιώργος Χατζηνικολάου
Μουσική: Μάριος Στρόφαλης
Φωτισμοί : Βασίλης Κλωτσοτήρας
.

Διαβάστε περισσότερα!

Δευτέρα 4 Μαΐου 2009

Ιστορία γυναικείας αυτολογοκρισίας


Της ΧΡΥΣΟΥΛΑΣ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ

(Από την Ελευθεροτυπία της Πέμπτης 30/4/09)
Ούτε πορνογραφία ούτε χυδαιότητα. Κι ας μιλάμε για έναν επτάλεπτο... γυναικείο αυνανισμό. Τόσο διαρκεί περίπου η μικρού μήκους ταινία της Λουκίας Ρικάκη, «Κατά μόνας ηδονές» (2007), όπου η σκηνοθέτις προσεγγίζει μέσα από εικόνες και κείμενα τη σχέση της γυναίκας με το σώμα της και τις δυνατότητες απόλαυσης που μπορεί να της χαρίσει.

Θα προβληθεί τη Δευτέρα στις 9.30 στον «Ιανό» (Σταδίου 24) και θα ακολουθήσει συζήτηση για την απεικόνιση της σεξουαλικότητας στην τέχνη αλλά και τον αυνανισμό. Οι ομιλητές είναι ο σκηνοθέτης Νίκος Αλευράς, ο καθηγητής Ψυχοπαθολογίας Φώτης Καγγελάρης, η φιλόλογος-συγγραφέας Μαίρη Μεταξά, ο συγγραφέας Γιώργος-Ικαρος Μπαμπασάκης και οι σκηνοθέτες Εύα Στεφανή και Στέργιος Νιζήρης.

Μπορεί η Λουκία Ρικάκη να τόλμησε να κάνει αυτό το -προκλητικό για κάποιους- φιλμάκι, αλλά πίσω του κρύβεται μια ιστορία... αυτολογοκρισίας. Το υλικό επρόκειτο να συμπεριληφθεί στην προηγούμενη μεγάλου μήκους ταινία της, «Κράτησέ με». Δεύτερες σκέψεις, όμως, την έκαναν διστακτική. Οταν αργότερα την κάλεσε ο Αγγελος Σπάρταλης να κάνουν τη σπονδυλωτή ταινία «Την καρδιά μου πλήγωσες» «έτσι για την τρέλα μας, όπως μου είπε, σκέφτηκα ότι, αν ήθελα να κάνω την τρέλα μου, έπρεπε να μοντάρω το υλικό που είχα», διηγείται η σκηνοθέτις.

Τι κινητοποίησε, λοιπόν, τη Λουκία Ρικάκη να κάνει αυτή την ταινία; «Πιστεύω ότι όσο περισσότερο γνωρίζεις το σώμα σου -και δεν εννοώ μόνο τις σεξουαλικές περιοχές- και συμφιλιώνεσαι με την εικόνα σου, τόσο καλύτερα μπορείς να σχετίζεσαι με τους άλλους και τελικά να κάνεις σεξουαλικές σχέσεις. Το κομμάτι του αυνανισμού είναι μια διαδικασία αυτογνωσίας», λέει. Υπάρχει και ένας ακόμα λόγος: «Με ενδιαφέρει και αισθητικά. Μου αρέσουν οι πίνακες γυμνών από προηγούμενες δεκαετίες», συμπληρώνει.

Υπάρχει, όμως, και δεύτερη αυτολογοκρισία. Οταν το «Κατά μόνας ηδονές» ήταν στο στάδιο του μοντάζ, η σκηνοθέτις άφησε έξω κάποιες σκηνές με δονητές, «περισσότερο για αισθητικούς λόγους», όπως λέει.


«Το κομμάτι του αυνανισμού είναι μια διαδικασία αυτογνωσίας», λέει η Λουκία Ρικάκη
Το «Κατά μόνας ηδονές» έχει ήδη κάνει τον κύκλο του, καθώς πρόκειται για ταινιάκι του 2007. Οι αντιδράσεις είναι πολλών ειδών. «Ελάχιστοι μου είπαν ότι είχε το αποτέλεσμα που έχει μια πορνοταινία, δηλαδή να ερεθίσει», λέει η σκηνοθέτις. Οι «σοκαριστικές» αντιδράσεις ήρθαν μάλλον από το... γυναικείο κοινό.

«Πολλές φίλες μου είπαν "μα γιατί έκανες την ταινία, αφού εμείς δεν το κάνουμε αυτό". Υπάρχουν άνθρωποι που αντιμετωπίζουν ενοχικά τον αυνανισμό. Είτε λόγω θρησκείας είτε λόγω του τρόπου που μεγάλωσαν. Μπορεί στο σπίτι τους να μην επιτρεπόταν το γυμνό, δηλαδή να μην κυκλοφορούσαν οι γονείς γυμνοί. Ολα τα πιτσιρίκια χαϊδεύουν το σώμα τους. Είναι ένα ένστικτο που έχουμε πριν μας επιβληθούν τα "πρέπει". Ζήσαμε και τα χίπικα κινήματα, αλλά υπάρχει μια συντηρητική στροφή στην κοινωνία, που νομίζω ότι οφείλεται σε λόγους ανασφάλειας», εξηγεί.

Η Λουκία Ρικάκη διαπίστωσε και μια άλλη προκατάληψη. «Θεωρούν ότι για να αυνανιστεί μια γυναίκα δεν έχει σεξουαλική ζωή. Εκεί διαολίζομαι. Στο αγόρι ο αυνανισμός είναι δείγμα περηφάνιας, ενώ στην γυναίκα σημάδι σεξουαλικής μοναξιάς», προσθέτει.

Οση ώρα παρελαύνουν από την οθόνη οι σκηνές όπου η γυναίκα χαϊδεύει το σώμα της, τα καρέ συνοδεύονται από ρήσεις των Ρουσό, Νίτσε, Φλομπέρ κ.ά. «Λειτουργούν ίσως ως δεκανίκια απενεχοποίησης. Τα τσιτάτα κάνουν το θέμα πιο οικουμενικό. Από την άλλη, εμένα με τροφοδοτούν τα βιβλία και οι σκέψεις των άλλων και γίνονται εργαλεία διαλόγου», λέει.


Διαβάστε περισσότερα!

Σάββατο 2 Μαΐου 2009

Περί "Οικολόγων-Πράσινων" σχόλιο.



Το ιστολόγιο ουδέποτε έχει κρύψει την οικολογική του ευαισθησία και καταγωγή. Άλλωστε στον καιρό των αείμνηστων "Οικολόγων-Εναλλακτικών" είχε εκτεθεί μέσα από τις γραμμές τους. Θεωρεί πολύ σημαντική την συνεισφορά του οικολογικού κινήματος στην διαμόρφωση του σύγχρονου πολιτικού σκηνικού μιας και ιδέες, προτάσεις αλλά και θεσμοί που υλοποιούνται από πολιτικές δυνάμεις σήμερα (εναλλαγή,περιοδικότητα,ανακλητότητα,άμεση δημοκρατία κ.λ.π.) έχουν ευθεία αναφορά σε αυτό.Παρ'όλα αυτά προφανώς και δεν προτίθεται να στηρίξει τους "Οικολόγους-Πράσινους" στις επερχόμενες Ευρωεκλογές, για πλείστους όσους λόγους. Θεωρεί δε πολύ σημαντική την τοποθέτηση του Στάθη (Σταυρόπουλου) στην χθεσινή Ελευθεροτυπία, την οποία και παραθέτει.


Ναυτίλος
εναλλακτικά ανταλλακτικά...



Ενημερώνοντας χθες (όπως από δύο τουλάχιστον κανάλια μεταδόθηκε) υψηλόβαθμος αξιωματικός της Αστυνομίας (τίγκα στην κλάρα και στα άστρα) τον κ. Παπανδρέου

διεκτραγωδούσε μπροστά (!) στις κάμερες (!!) την κατάσταση της μονάδας του (ότι δεν δουλεύουν τα περιπολικά κι άλλα τέτοια). Αυτό που θα όφειλε υπηρεσιακώς να κάνει αυτός ο μπουνταλάς, το έκανε δημοσίως (όπως, αν ήταν αξιωματικός του στρατού, αναλόγως θα δήλωνε urbi et orbi ότι δεν δουλεύουν τα τανκς της ευθύνης του ή ότι δεν πετούν τα αεροσκάφη).

Αυτός ο ανεκδιήγητος αξιωματικός τα έκανε όλα αυτά προφανώς προς άγραν εντυπώσεων, συνεπώς ή πολύ ΠΑΣΟΚ είναι ή πολύ ηλίθιος. Ή και τα δύο. Και στις τρεις περιπτώσεις, η περίπτωσή του εξηγεί και τα χάλια της Αστυνομίας και τα χάλια του εφιαλτικού πλέον (δι)κομματισμού...
Εν τέλει έχουν γίνει οι «Οικολόγοι» η εύκολη απάντηση των πάσης φύσεως αναποφάσιστων στις δημοσκοπήσεις.

Αυτό τεκμαίρεται από δύο στοιχεία: α) ουδέν από την παρουσία τους και το ειδικό βάρος τους, στην πολιτική ζωή δικαιολογεί το (τρέχον) ποσοστό του 5% περίπου που εμφανίζουν σε επίσης τρέχουσες δημοσκοπήσεις (ακόμα

κι όταν αυτές αποκλίνουν η μια απ' την άλλη από 3% έως 7,5% εις ό,τι αφορά, φέρ' ειπείν, τη διαφορά μεταξύ Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ) και διότι: β) συνήθως μπροστά στις κάλπες το ποσοστό αυτό εξαερώνεται.

Πράγματι, η απάντηση «Οικολόγοι» είναι μια εύκολη απάντηση σε μια δύσκολη ερώτηση. Καθότι οι θέσεις των Οικολόγων για το περιβάλλον και ενδιαφέρον έχουν και σχετικώς (πλην όμως ασαφώς) διαδεδομένες είναι. Οι θέσεις τους όμως για τα άλλα θέματα; ποιες είναι και τι προτείνουν;

Κι επειδή στην Ευρωβουλή δεν στέλνουμε περιβαλλοντολόγους, μόνον, όπως δεν στέλνουμε και μόνον σεισμολόγους ή μόνον ψυχιάτρους (κι ουδέποτε σκιτσογράφους) εγείρεται

το ερώτημα: Οικολόγοι, αλλά ποιοι Οικολόγοι;

Ολοι αυτοί δηλαδή (το 5%) που απαντούν στις δημοσκοπήσεις «Οικολόγοι», είναι βέβαιον ότι γνωρίζουν και ποιος είναι ο κ. Τρεμόπουλος; αυτούς τους Οικολόγους εννοούν; γνωρίζουν κι άλλα στελέχη αυτού του κόμματος; και το κυριώτερον: γνωρίζουν τις θέσεις τους ευρύτερα, για όλα τα προβλήματα που μας απασχολούν;

Τι λένε οι Οικολόγοι για τη FYROM; τι στάση κράτησαν όταν βομβαρδιζόταν η Γιουγκοσλαβία; σε ποιες διαδηλώσεις για το μεροκάματο ήρθαν; Τι θα λένε αν ο λαός τούς στείλει στην Ευρωβουλή να διαχειριστούν κι αυτοί εκεί τις λεπτές σχέσεις της χώρας με τις άλλες; είναι κι αυτοί του κλίματος Κον Μπετίτ ή μήπως σοβαρότεροι; Θα υπερασπίζονται εκεί στην ξένη τη FYROM για το «όνομα» ή την Ελλάδα;

Πάνω σε αυτά και πολύ περισσότερα πρέπει να ενημερωθούν οι πολίτες, ώστε αν δώσουν την εντολή και στους Οικολόγους να το κάνουν μετά λόγου γνώσεως κι όχι από την απελπισία τους για τους δύο Κύκλωπες του δικομματισμού, μέσα στη γενική σύγχυση της εποχής, με κλειστά τα μάτια κι αγλεπίς.

Ο δικομματισμός χρειάζεται, κατά τη γνώμη μου, ανατροπή κι όχι έμμεση ενίσχυση με την υπερψήφιση κομμάτων που είναι απλώς παραφυάδες του ή αποφύσεις του, όπως το ΛΑΟΣ απ' τα δεξιά ή το «νέο» (πόσο νέο άραγε;) κόμμα, η Δράση του κ. Μάνου στο κέντρο (του νεοφιλελευθερισμού). Η λύση στον δικομματισμό και τα προβλήματα που παράγει δεν είναι ο μεταλλαγμένος δικομματισμός ούτε ο μεταμφιεσμένος.

Απόδειξη τούτου το ΛΑΟΣ. Ενα κόμμα που φέρεται ως προς το μητρικό του ωσάν παράσιτο. Που, είτε θέλει να ξαναμπεί στον οργανισμό της Ν.Δ. σαν μικρόβιο, είτε αρκείται να τρέφεται απ' το σώμα της κολλώντας πάνω της σαν βδέλλα. Θα έχετε δει, φαντάζομαι, σε κάποια ντοκιμαντέρ, κάτι τεράστιους λευκούς καρχαρίες ή άλλα ογκώδη κήτη των θαλασσών που κινούνται αργά με κάτι ψαράκια κολλημένα πάνω τους να αρμενίζουν μαζί τους, άλλα μακρουλά σαν χέλια κι άλλα παχουλά σαν ποταμίσιες γουρούνες. Είναι τα παράσιτα. Ζουν «καθαρίζοντας» το δέρμα του κήτους, τρώγοντας ό,τι κολλάει πάνω του ή εκκρίνεται. Ασφαλή, τεμπέλικα κι ευχαριστημένα. Αλλά και το κήτος τα χρειάζεται το ίδιο! γουστάρει τα παράσιτά του, του είναι χρήσιμα.

Βεβαίως οι Οικολόγοι, κατά τεκμήριον στα αριστερά του φάσματος δεν είναι το ίδιο, όπως το ΛΑΟΣ στα δεξιά. Ομως κι αυτοί, οι Οικολόγοι, αφήνουν ανοιχτό το ενδεχόμενο της συνεργασίας είτε με το ένα κόμμα του δικομματισμού, είτε με το άλλο. Κάτι τέτοιο δεν θα ανέτρεπε ιδιαιτέρως το σκηνικό.

Δεν ξέρω αν συμφωνείτε, αλλά, πάλι κατά τη γνώμη μου, το πιο κουραστικό πλέον στο πολιτικό μας σύστημα είναι η κατ' εξακολούθησιν παροχή στον δικομματισμό της δυνατότητας για οβιδιακές - κι άλλες οβιδιακές κάθε φορά μεταμορφώσεις.

Αρκετά όμως με τις μεταμορφώσεις και τις παραμορφώσεις. Τα δυο συνεταιράκια της ανομίας, της παρανομίας και της δυσνομίας βλάπτουν την Ελλάδα το ίδιο.

Το θέμα δεν είναι πλέον να φύγει ο Κωστάκης, να ξανάρθει ο Γιωργάκης και να ξαναφύγει για να ξανάρθει η Ντόρα κι ούτω καθ' εξής άλλα να σπάσει αυτός ο φαύλος κύκλος

του δικομματισμού που σαν βρόχος έχει τυλιχτεί γύρω από τον λαιμό της χώρας και της έχει φέρει την ψυχή στο στόμα. Κανένα μικρό κόμμα που είναι χρήσιμο στα μεγάλα

δεν είναι στην παρούσα φάση χρήσιμο για τον λαό και το έθνος.

Διαβάστε περισσότερα!

H Πρωτομαγιά δεν είναι παντού αυτονόητη !


Πολλές φορές, ως γνήσια τέκνα του "Ευρωπαικού κεκτημένου", θεωρούμε αρκετά πράγματα, όπως παραδείγματος χάριν η αναγνώριση της εργατικής Πρωτομαγιάς, ως δεδομένα. Είναι όμως έτσι; Η σημερινή κατάσταση στην, διεκδικήτρια της εισόδου της στην Ε.Ε., Τουρκία δείχνει πως όχι. Ενδεικτικά αναφέρουμε τον σημερινό "εορτασμό" της Πρωτομαγιάς στην γείτονα, όπως αναφέρεται από το ΑΠΕ.

Εκατοντάδες διαδηλωτών συγκρούσθηκαν την Παρασκευή με ειδικές δυνάμεις της τουρκικής αστυνομίας για την καταστολή των ταραχών, καθώς χιλιάδες άνθρωποι συγκεντρώθηκαν στο κέντρο της Κωνσταντιπούπολης με την ευκαιρία του εορτασμού της Πρωτομαγιάς.
Η αστυνομία επενέβη τρεις φορές χρησιμοποιώντας κυρίως υδραντλίες εναντίον εκατοντάδων διαδηλωτών που πετούσαν πέτρες στη συνοικία Σισλί, ενώ προέβη και σε συλλήψεις.

Αποτέλεσμα των συμπλοκών αυτών ήταν να τραυματιστούν έντεκα αστυνομικοί.

Οι διαδηλωτές φώναζαν συνθήματα όπως «Χέρι με χέρι κατά του φασισμού», «Ζήτω η Πρωτομαγιά», «Ζήτω η επανάσταση και ο σοσιαλισμός».

Δυο μεγάλες εργατικές συνομοσπονδίες, η DISK και η KESK έχουν υψώσει πολλά πανώ, καθώς επίσης και κόμματα της αριστεράς και της ακροαριστεράς, αλλά και το φιλοκουρδικό Κόμμα για μια Δημοκρατική Κοινωνία (DTP
).

Το τουρκικό Κοινοβούλιο ψήφισε την Πέμπτη νόμο, με τον οποίο καθιερώνεται και πάλι ύστερα από 30 χρόνια η ημέρα της Πρωτομαγιάς ως αργία.

Διαβάστε περισσότερα!