Χρόνια πολλά και καλή χρονιά !!!

Διαβάστε περισσότερα!

Ομολογία Μ.Γιλμάζ: "Κάψαμε τα δάση της Ελλάδας για ... αντίποινα"!

Ο Μεσούτ Γιλμάζ εξομολογήθηκε πως η Αγκυρα έκαιγε τα ελληνικά δάση.
Τα μυστικά τουρκικά κονδύλια την περίοδο της πρωθυπουργίας Τανσού Τσιλέρ,προορίζονταν για δολοφονίες Κούρδων και για εμπρησμούς Ελληνικών δασών!
Σε μία τρομακτική αποκάλυψη που επιβεβαιώνει την εγκληματική δράση της τουρκικής μυστικής υπηρεσίας ΜΙΤ στην Ελλάδα, προχώρησε ο πρώην πρωθυπουργός της Τουρκίας Μεσούτ Γιλμάζ: Παραδέχθηκε ότι, τουλάχιστον την εποχή της πρωθυπουργίας της Τανσού Τσιλέρ το 1995-1997, Τούρκοι πράκτορες έκαιγαν τα ελληνικά δάση!
Ήταν η εποχή με τις μεγάλες πυρκαγιές στα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου και της Μακεδονίας, όπου είχαν υπάρξει μεν πληροφορίες στις ελληνικές μυστικές υπηρεσίες για εμπρησμούς από την Τούρκους πράκτορες, αλλά οι κυβερνήσεις Παπανδρέου και Σημίτη δεν είχαν καταφέρει να συγκεντρώσουν περισσότερο συγκεκριμένες πληροφορίες.
Όπως αναφέρεται σε δημοσίευμα της εφημερίδας «Μπιργκιούν» ο Μεσούτ Γιλμάζ μιλώντας για τα μυστικά κονδύλια της εποχής αναφέρει τα εξής ανατριχιαστικά:

Δημοσίευμα της εφημερίδας Μπιργκιούν που έχουν μεταφράσει τα tourkikanea.gr , υποστηρίζει αυτή την άποψη δημοσιεύοντας και σχετική δήλωση του πρώην Τούρκου πρωθυπουργού Μεσούτ Γιλμάζ,ο οποίος λέει με νόημα:

"Όλοι οι πρωθυπουργοί στο τέλος της θητείας τους ενημερώνουν τον νέο πρωθυπουργό σχετικά με το που και πως χρησιμοποιήθηκαν αυτά τα κονδύλια. Και εγώ ενημέρωσα σχετικά, και οι προηγούμενοι από εμένα με είχαν ενημερώσει. Έτσι έκαναν ο Ερμπακάν, ο Ετσεβίτ και ο Ντεμιρέλ. Μόνο η κυρία Τανσού δεν μοιράστηκε τις πληροφορίες για την περίοδο της. Μάλιστα είχε πει πως "Αν το συνεχίσετε θα διαλύσω τον συνασπισμό”. Και εγώ είπα "ας τελειώσει. Αυτό ήταν το τέλος”.

Σύμφωνα με το δημοσίευμα ο Γιλμάζ αναφέρθηκε στη χρήση των μυστικών κονδυλίων εκείνης της περιόδου και έκανε λόγο για αναφορά στην οποία "πέραν των κρατικών μυστικών όλες οι πληροφορίες υπάρχουν στην αναφορά. Και κρατικά μυστικά είναι τα σχετικά με την απόπειρα για πραξικόπημα στο Αζερμπαϊτζάν και τα αντίποινα στα δάση της Ελλάδας. Για θέματα όπως για τις δολοφονίες αγνώστων δραστών δεν υπάρχει κάποιο εμπόδιο”,είπε!

Διαβάστε περισσότερα!

hasta la banco siempre! Nεοφιλελεύθερο ημερολόγιο 2012

Hasta la banco siempre!

Κυκλοφορεί το νεοφιλελεύθερο ημερολόγιο γραφείου των Εναλλακτικών Εκδόσεων για το 2012, με αφορμή την πρόσφατη εξέγερση του λούμπεν τραπεζιταριάτου και την εγκαθίδρυση αμεσοδντκρατικών θεσμών στην Ελλάδα. Τιμάται 3 ευρώ (προσεχώς 3.000 δραχμές) και θα το βρείτε στο Εναλλακτικό Βιβλιοπωλείο (Θεμιστοκλέους 37).

Διαβάστε περισσότερα!

Φιλοπρόοδος Όμιλος Υμηττού: ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΗ ΛΕΣΧΗ

Φωτογραφίες από την προβολή της βραβευμένης ταινίας του Στ. Χαραλαμπόπουλου "Ημερολόγια Καταστρώματος, Γιώργος Σεφέρης"

Διαβάστε περισσότερα!

ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΔΡΟΣΟΥΛΙΤΕΣ ΣΤΟΝ ΠΕΙΡΑΙΑ

Το Σωματείο για την κρητική ιστορία, παράδοση και λαογραφία «Δροσουλίτες», διοργανώνει εκδήλωση με το Γιώργο Καραμπελιά, εκδότη-συγγραφέα και με θέμα

"Η Κρήτη στην αντιστασιακή παράδοση του Ελληνισμού, από τους Ενετούς στο Ρήγα".

Η εκδήλωση θα λάβει χώρα την Τετάρτη 14 Δεκεμβρίου και ώρα 19:30 στο χώρο του Σωματείου των Δροσουλιτών στον Πειραιά (Εθν. Αντιστάσεως 26 – Πλατεία Ιπποδαμείας, Στάση ΗΣΑΠ Πειραιά).

Το ζήτημα της διαμόρφωσης του Νέου Ελληνισμού μέσα από την Αντίσταση σε Δύση και Ανατολή εκφράζεται συμπυκνωμένα στην περίπτωση της Κρήτης, η οποία βρίσκεται σε μια διαρκή εξέγερση από το 1204 μέχρι το 1913, κι όποτε αυτό είναι δυνατό στα πλαίσια ευρύτερων προσπαθειών του Ελληνισμού.

Διαβάστε περισσότερα!

«Κατάσταση Πολιορκίας» με λόγια του Μ.Νταρουίς και του Δ.Σολωμού

Η συνάντηση δύο εθνικών ποιητών
«Κατάσταση Πολιορκίας» με λόγια του Μ.Νταρουίς και του Δ.Σολωμού

Ὅπου καὶ νὰ σᾶς βρίσκει τὸ κακό, ἀδελφοί
ὅπου καὶ νὰ θολώνει ὁ νοῦς σας
μνημονεύετε Διονύσιο Σολωμὸ
καὶ μνημονεύετε Ἀλέξανδρο Παπαδιαμάντη.
Ὀδυσσέας Ἐλύτης, Τὸ Ἄξιoν Ἐστί

Εάν θα έπρεπε να περιγράψουμε με μία λέξη «το κακό» το οποίο έχει βρει εδώ και πάνω από είκοσι μήνες τη χώρα μας και ταυτόχρονα να αποδώσουμε το αίσθημα που νιώθει και βιώνει η κοινωνία (αίσθημα επιτήρησης, αποκλεισμού, υποτίμησης, απομόνωσης) θα μπορούσαμε εύστοχα να χρησιμοποιήσουμε τον όρο «πολιορκία».

Πράγματι το τελευταίο χρονικό διάστημα η επιβολή αλλεπάλληλων οικονομικών μέτρων, οι καθ’ υπέρβαση, ακόμη και του Συντάγματος, πολιτικές διαδικασίες, η συνεχής και βίαιη αποδόμηση του κοινωνικού ιστού έχουν εγκαθιδρύσει ένα κλίμα ασφυξίας στη χώρα μας. Είναι μάλιστα ο έξωθεν χαρακτήρας των επιβαλλόμενων μέτρων που οδηγεί τις αντιστάσεις ενάντια στις οδηγίες του ΔΝΤ, της τρόικας, της Γερμανίας της Μέρκελ εντέλει. Όσο και αν έχουν ήδη μπει στην πόλη οι εχθροί, η μάχη δίνεται για την υπεράσπιση της ιδιοπροσωπίας σε κοινωνικό, οικονομικό και πολιτικό επίπεδο. Ταυτόχρονα είναι γεγονός πλέον η αυξανόμενη προσπάθεια για επιβολή αυταρχικών μέτρων (καταστολή, φίμωση, συλλήψεις ακόμη και αφισοκολλητών) μιας και δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο ορισμός της κατάστασης πολιορκίας είναι : (νομικός όρος) η κήρυξη, σε έκτακτες περιπτώσεις υψηλού κινδύνου για μια χώρα, ενός καθεστώτος το οποίο αναστέλλει προσωρινά ορισμένα συνταγματικά δικαιώματα των πολιτών και προβλέπει τη λήψη συγκεκριμένων μέτρων για την ασφάλεια.
Στο σημείο αυτό αξίζει να αναφέρουμε τη στροφή (ενσυνείδητη προφανώς) η οποία παρατηρείται στα θεατρικά δρώμενα. υπακούοντας στις προτροπές του Ελύτη. Αυτή τη χρονιά περισσότερο παρά ποτέ, κυρίως οι νέοι δημιουργοί, επιλέγουν να μνημονεύουν παραδοσιακούς λόγιους της χώρας μας. Μια προσεκτική παρατήρηση στα δρώμενα του ελληνικού θεάτρου την τρέχουσα περίοδο, δείχνει μια αυξημένη προτίμηση σε έργα των Παπαδιαμάντη (τρία τον αριθμό), Βιζυηνό (επίσης τρία), Βιτσέντζο Κορνάρο, Σκαρίμπα, Καζαντζάκη. Το Εθνικό μάλιστα το οποίο ανεβάζει τον Κόκκινο Βράχο του Ξενόπουλου, έχει ήδη προπωλήσει αρκετές από τις επόμενες παραστάσεις. Στο κλίμα αυτό εντάσσεται και η «Κατάσταση Πολιορκίας» με λόγια του Μ.Νταρουίς και του Δ.Σολωμού, που ανεβάζει η Ομάδα [nomaδes] artcore.
Ο Μαχμούτ Νταρουίς (1942-2008), ο θεωρούμενος ως εθνικός ποιητής της Παλαιστίνης και ένας από τους σημαντικότερους σύγχρονους άραβες ποιητές, γεννήθηκε στην al-Birwa, ένα χωριό ανατολικά της Ακρ. Ως νέος στρατεύθηκε στο κομμουνιστικό κόμμα του Ισραήλ, αργότερα προσχώρησε στην Οργάνωση για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης, υπήρξε στενός συνεργάτης του Γιασέρ Αραφάτ, ενώ εγκατέλειψε την ΟΑΠ μετά τη συμφωνία του Όσλο. Ποιος λοιπόν άλλος εκτός από αυτόν θα μπορούσε να περιγράψει πιο γλαφυρά το αίσθημα της πολιορκίας την οποία βιώνουν δεκαετίες τώρα οι Παλαιστίνιοι. Όπως ακριβώς αποτελεί ένα μεγαλειώδες έπος για εμάς τους Έλληνες το έργο του Διονύσιου Σολωμού «Ελεύθεροι Πολιορκημένοι». Είναι χαρακτηριστικό το απόσπασμα μέσα από το πολύ προσεγμένο πρόγραμμα της παράστασης : …Η ζωή των Παλαιστινίων και των Μεσολογγιτών ανθίζει και πλουτίζει από τον αγώνα να μην ξεχάσουν ότι είναι άνθρωποι, ότι πορεύονται μαζί με τον άλλο, ότι τιμούν το χώμα και τον ουρανό της ματωμένης πατρίδας, ότι έχουν ταυτότητα.
Ή αλλού η αναφορά του Βάρναλη στο εκατό χρόνια από τον θάνατο του Σολωμού: …Η εθνική ελευθερία του «Ύμνου», η ηθική ελευθερία των «Πολιορκημένων» κι η πνευματική ελευθερία του «Διαλόγου» εξακολουθούν να είναι τα πιο θετικά αιτήματα του λαού μας. …..όταν στρέφεται εναντίον της αριστοκρατίας και πάει με το έθνος, αυτή του η πράξη έχει κοινωνική σημασία.
Σε συνέντευξη που είχε δώσει ο Νταρουίς το 2003 στην Ελευθεροτυπία, ρωτήθηκε:
- Η αραβική ταυτότητα περνά, πάνω απ’ όλα, από τη γλώσσα;
- «Παρά τις διαφοροποιήσεις, αυτό που υποστηρίζει την αραβική ταυτότητα είναι η γλώσσα: η ταυτότητά μου είναι συνδεδεμένη πάνω απ’ όλα με την αραβική γλώσσα και διατηρώ μαζί της μια πραγματική ερωτική σχέση. Δεν υπάρχει μέρα που να μην αντιλαμβάνομαι πόσο λίγο την κατέχω. Η αραβική είναι μια πολύ αισθησιακή γλώσσα, εξαιρετικά πλούσια και ακριβής, ίσως γιατί η έρημος είναι επί της ουσίας τόπος διαλογισμού και οι άραβες πρόγονοί μας είχαν όλο το χρόνο να διαλογίζονται για τις αποχρώσεις του κόσμου».
Η επιλογή μιας ομάδας νέων ανθρώπων να ασχοληθούν με δύο εθνικούς ποιητές, όπως είναι ο Νταρουίς και ο Σολωμός, είναι από μόνη της σημαντική. Δείχνει ακριβώς αυτό το οποίο συμβαίνει ολοένα και περισσότερο όχι μόνο στο χώρο του θεάτρου αλλά στο χώρο του πολιτισμού γενικότερα. Πέρα από την ιδεολογική επίθεση την οποία βιώσαμε πολύ πιο έντονα τα τελευταία είκοσι χρόνια, με την προσπάθεια αποδόμησης και δήθεν απομυθοποίησης της ελληνικής ιστορίας και κατ’ επέκταση της ταυτότητάς μας, η απάντηση δεν μπορεί παρά να είναι η προτροπή του Ελύτη : Στα δύσκολα μνημονεύουμε Σολωμό και Παπαδιαμάντη. Πολύ δε περισσότερο τον τελευταίο καιρό όπου ερχόμαστε αντιμέτωποι με τον κίνδυνο της πλήρους κατάρρευσης της κοινωνίας. Η ανακάλυψη, ξανά, ακόμη και από την αρχή αν χρειαστεί, των πολιτιστικών, ιστορικών και κοινωνικών αναφορών μας, είναι αυτή οποία θα μας εφοδιάσει με τα όπλα της αντίστασης απέναντι στην ισοπέδωση των πάντων. Το ευτύχημα είναι ότι η νέα γενιά (ενστικτωδώς ή κατ’ επιλογή) αυτό το πράγμα το βιώνει ήδη.
Η συγκεκριμένη παράσταση προτείνει τη δράση πέντε αρχέγονων μορφών( Άντρας, Γυναίκα, Μάνα, Νέος, Νέα) οι οποίες καθορίζονται από τη λαχτάρα της ελευθερίας. Η επιδίωξη αυτή χρησιμοποιεί ως όχημα το λόγο των δύο εθνικών ποιητών και όλα αυτά με τη διακριτική όσο και καθοριστική παρουσία ενός μικρού παιδιού. Υπόλογοι οι ίδιοι ως προς τον εαυτό τους αλλά και ως προς τη νέα γενιά. Με την ελευθερία, στην πολλαπλή της έκφραση, να παραμένει ως ένας αέναος στόχος.
Η προσπάθεια της συνάντησης του ποιητικού λόγου με τον θεατρικό, είναι αρκετά δύσκολη. Τα δύο αυτά καλλιτεχνικά συστήματα λειτουργούν αυτόνομα και αυτό δεν είναι τυχαίο. Η ποίηση λιτή, ρευστή, πνευματική μπορούμε να πούμε ότι λειτουργεί σε αντιδιαστολή με τη μορφή, τη συμπύκνωση, τον βαρύ λόγο του θεάτρου. Ο συγκερασμός των δύο διαφορετικών συστημάτων απαιτεί την πλήρη γνώση των δύο αυτών ειδών. Διαφορετικά εύκολα μπορεί κάποιος να πέσει στην παγίδα της οπτικοποιημένης ποίησης ή του καλολογικού θεάτρου. Η παρουσίαση της νεαρής αυτής θεατρικής ομάδας, χαρακτηρίζεται από το έντιμο της προσπάθειας. Και είναι αυτός ακριβώς ο χαρακτηρισμός ο οποίος μας κάνει αισιόδοξους για την πορεία τους.
Υ.Γ. Η συλλογή “Κατάσταση Πολιορκίας” του Μαχμούτ Νταρουίς, εκδόθηκε και κυκλοφορεί από τις “Εκδόσεις Μαΐστρος” σε μετάφραση της Αγγελική Σιγούρου.

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
«Κατάσταση Πολιορκίας» με λόγια του Μ.Νταρουίς και του Δ.Σολωμού
Συντελεστές
Σύνθεση: [nomáδes artcore]
Σκηνοθετική επιμέλεια: Γιάννης Σιούτης
Σκηνικά – κουστούμια: Άρτεμις Θεοδωρίδη
Διασκευή - σύνθεση μουσικής: Κώστας Κοντοβάς
Μετάφραση από τα Αραβικά: Αγγελική Σιγούρου
Video-art: Φίλιππος Κάππα
Σχεδιασμός Φώτων: Βασίλης Κλωτσοτήρας
Σύμβουλος Κίνησης: Σοφία Μαυραγάνη
Σχεδιασμό έντυπου υλικού: Γιάννης Ρουμπάνης –Sugahtank-
Υπεύθυνος επικοινωνίας: Βαγγέλης Γραμμένος
Βοηθός σκηνοθέτη – παραγωγής: Στεφανία Καββαδία
Υπεύθυνη σκηνής - τεχνικών μέσων: Υρώ Τακάκη

Παίζουν: Μάρω Αγρίτη, Κωνσταντίνα Γιασεμίδου, Αγάθη Κάλτσα, Πέτρος Ρούσσος, Γιάννης Σιούτης

Ακούγονται: Άννα Βαλέρη, Καλλιόπη Τακάκη και Κώστας Κοντοβάς
Συμμετέχει η μικρή Λουίζα.

Θέατρο Αλκμήνη, Αλκμήνης 8-12, Γκάζι,
Κάθε Τετάρτη & Πέμπτη στις 21:30
Διάρκεια: 60'
Μέχρι 15 Δεκεμβρίου
Κρατήσεις-Πληροφορίες: 210-3428650, 6943637456
Είσοδος Ελεύθερη
Απαραίτητη τηλεφωνική κράτηση

Διαβάστε περισσότερα!

"Η Ελλάδα και το τέταρτο Ράιχ", Εκδήλωση του Άρδην στην ΕΣΗΕΑ

Το περιοδικό Άρδην και η εφημερίδα Ρήξη οργανώνουν εκδήλωση συζήτηση με θέμα:

Η Ελλάδα και το τέταρτο Ράιχ

Η συζήτηση θα πραγματοποιηθεί στην ΕΣΗΕΑ (Ακαδημίας 20), την Τρίτη 13 Δεκεμβρίου 2011, στις 7.30 μ.μ. Ομιλητές θα είναι οι:
Γιώργος Καραμπελιάς, οικονομολόγος

Σταύρος Λυγερός, εφ. Καθημερινή

Παναγιώτης Κουρουπλής, ανεξάρτητος βουλευτής

Βαγγέλης Τσεκούρας, δικηγόρος

και Σταύρος Χριστακόπουλος, εφ. Ποντίκι

Διαβάστε περισσότερα!

Οι χαλυβουργοί δεν λυγίζουν!

Μήνυμα των απεργών της “Ελληνικής Χαλυβουργίας” στον εργαζόμενο λαό

ΨΗΦΙΣΜΑ

Προς την εργατική τάξη, Τον εργαζόμενο λαό.

Συνάδελφοι

Διαδώστε το μύνημά μας: Οι χαλυβουργοί δεν λυγίζουν!

Στην πύλη της Χαλυβουργίας γράφουμε όλοι μαζί μια ακόμη σελίδα στο μεγάλο βιβλίο των αγώνων του λαού μας.

Σωματεία, άνεργοι, φτωχός λαός, φοιτητές, μαθητές, μας δίνετε υλική βοήθεια από το υστέρημά σας, από το μισθό που δεν έχετε, από το επίδομα ανεργίας που δεν φτάνει. Μας δίνετε δύναμη και πείσμα!

Κλείσαμε μήνα σε απεργία σκληρή και συνεχίζουμε.

Σπάσαμε την σιωπή, αποδείξαμε ότι οι εργάτες έχουμε μεγάλη δύναμη. Οι βιομήχανοι ανησυχούν, ο βιομήχανος Μάνεσης αν και τρομοκρατημένος, δεν είναι μόνος του. Τον στηρίζουν γιατί έχει το ρόλο του λαγού.

Αν τα μέτρα περάσουν στην χαλυβουργία, ανοίγουν διάπλατα τις πόρτες για να μην αφήσουν τίποτα όρθιο. Αν εδώ σπάσουν τα μούτρα τους, τίποτα δεν θα είναι ίδιο και για τα υπόλοιπα εργοστάσια.

Μην ακούτε τα ψέμματα των βιομηχάνων και των ανθρώπων τους. Δεν θα δουλεύουν αυτοί, για ψίχουλα στα εργοστάσια. Αυτοί πληρώνονται καλά για τη βρώμικη δουλειά τους.

Αφού οι «επισκέψεις» στα σπίτια, οι «επιστολές», η τρομοκρατία με τα εξώδικα, έπεσαν στο κενό, τώρα βάζουν το Υπουργείο Εργασίας να μας «συμβουλεύει»: «Δεχθείτε τους όρους του Μάνεση, διαφορετικά θα βρεθείτε όλοι στο ταμείο ανεργίας». Μας απειλούν με 180 ακόμα απολύσεις!

Κύριοι βιομήχανοι, είστε βαθιά νυχτωμένοι. Την τελευταία μας λέξη δεν την είπαμε ακόμα! Είμαστε μια γροθιά. Έτοιμοι, για την πιο σκληρή ταξική αναμέτρηση!

Δεν γυρνάμε στη φωτιά και το σίδερο για 500 ευρώ. Να γυρίσουν πίσω οι 34 απολυμένοι συνάδελφοί μας.

Ο αγώνας μας, αφορά όλους τους εργαζόμενους. Οι τελευταίες εξελίξεις είναι αποκάλυψη. Οι βιομήχανοι αξιοποιούν τους νόμους της κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ – ΝΔ – Καρατζαφέρη.

Επιβάλλουν την εκ περιτροπής εργασία, κατάργηση συλλογικών συμβάσεων, μειώσεις μισθών στα 450 – 500 ευρώ.

Όπου οι εργάτες υποχώρησαν η επίθεση της εργοδοσίας γιγαντώθηκε. Ακολούθησαν απολύσεις, εντατικοποίηση της εργασίας, μέχρι και κλείσιμο των επιχειρήσεων, με τους εργάτες απλήρωτους για πολλούς μήνες.

Υπάρχουν χιλιάδες παραδείγματα, όλοι έχουμε πείρα. Οι βιομήχανοι μας κλείνουν τα σπίτια και όχι ο αγώνας μας για δουλειά. Το ψωμί μας το υπερασπίζουμε με αγώνα όχι με παρακάλια.

Συνάδελφοι εργάτες, τα μέτρα γενικεύονται, δεν είναι μόνο οι χαλυβουργοί στο στόχο, είμαστε όλοι.

Ήρθε η ώρα ο αγώνας σαν φωτιά να ανάψει στα εργοστάσια. Τώρα η συμμετοχή σας στον αγώνα δεν είναι ζήτημα αλληλεγγύης είναι ζήτημα ζωής και θανάτου για όλη την εργατική τάξη.

Παραμερίστε τους ανθρώπους των βιομηχάνων, μην τους φοβάστε, είναι ανίσχυροι όταν οι εργάτες πάρουν απόφαση.

Κάντε γενική συνέλευση, ελάτε σε επαφή μαζί μας, αποφασίστε απεργία. Είναι η ώρα οι βιομήχανοι να πάρουν ένα καθαρό μύνημα που μόνο ο αγώνας των εργατών στα εργοστάσια μπορεί να δώσει.

Όλοι στον αγώνα. Η νίκη θα είναι δική μας.

Η γενική συνέλευση των εργατών της Ελληνικής Χαλυβουργίας

Ασπρόπυργος 30/11/2011

Διαβάστε περισσότερα!