Σάββατο 25 Φεβρουαρίου 2012

Μόνη λύση η οικονομική αυτοδυναμία: Εσωτερικός δανεισμός τώρα

Από το ταραχώδες τέλος του 20ού αιώνα (στα 1989) κι έπειτα, οι ελληνικές ελίτ πίστεψαν ότι θα μπορέσουν να διασωθούν παίζοντας αποκλειστικά το χαρτί της παρασιτικής εξωστρέφειας. Το σχέδιο ήταν απλό: μετά την κατάρρευση των παγκόσμιων ισορροπιών, η Ελλάδα θα απέφευγε την κρίση δια της… ομοιοπαθητικής, επιτρέποντας δηλαδή στις νεο-αυτοκρατορικές δυναμικές της παγκοσμιοποίησης και του νεο-οθωμανισμού να αλώσουν το εσωτερικό της χώρας – ελπίζοντας στην αναπαραγωγή των κερδών, των θέσεων και της εξουσίας τους, και πρακτορεύοντας τον εθνικό πλούτο και τη γεωπολιτική αξία της χώρας. Το αποτέλεσμα ήταν ο… Παπανδρέου και ο Παπαδήμος, η μεταβολή της χώρας μας σε οιονεί προτεκτοράτο του νέου γερμανικού Ράιχ και σε υποχείριο των νεο-οθωμανών.

ΝΑ ΔΑΝΕΙΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΑΣ

Οι Έλληνες έχουν βυθιστεί στην απελπισία, ενώ ακόμα και η αγανάκτησή τους μοιάζει ν’ αποτελεί ένα από τα στάδια του πένθους, και όχι στοιχείο μιας πραγματικής ανάτασης. Απόδειξη αυτού είναι ότι όποια εναλλακτική λύση κι αν έχει κατατεθεί, αυτά τα φοβερά δύο χρόνια της πτώσης, μοιάζει ανέφικτη, προϋποθέτει κάποιον από μηχανής θεό ή απλά περιορίζεται σε κούφια λόγια και ανέξοδες ψευδοεπαναστατικές ρητορίες. Μέσα σε αυτό το κλίμα, κανένας δεν δείχνει να πιστεύει πραγματικά ότι ο ελληνικός λαός μπορεί και πρέπει να στηριχτεί στις δικές του δυνάμεις, να σταθεί στα πόδια του, προκειμένου να αντιμετωπίσει μόνος αυτός την οικονομική κρίση και τις συνέπειές της. Αυτός είναι και ο βαθύτερος λόγος για τον οποίον ακόμα επελαύνουν τα δρεπανηφόρα άρματα των Τροϊκανών, ξεπατώνοντας ό,τι έχει απομείνει σ’ αυτόν τον τόπο. Γι’ αυτόν τον λόγο συνεχίζεται ο φαύλος κύκλος του επαχθούς για τη χώρα μας δανεισμού, που συνοδεύεται από επιβαλλόμενα μέτρα τα οποία μας βυθίζουν ακόμα βαθύτερα στην κρίση, την ανέχεια και την απώλεια οποιασδήποτε έννοιας αυτοδιάθεσης. Σαν τον τοξικομανή, ο ελληνικός λαός έχει εθιστεί σε αυτήν την έλλειψη προοπτικής και κινδυνεύει να εξελιχθεί στο έσχατο στάδιο της εξάρτησης, την οριστική παραίτηση και την αποδοχή του μοιραίου, της υποταγής.

Προφανώς, το θανατηφόρο αυτό σπιράλ πρέπει να πάψει αμέσως, και ο μόνος τρόπος να γίνει κάτι τέτοιο είναι να χτυπήσουμε το κακό απευθείας στη ρίζα του. Έτσι, το να σταθούμε αυτοδύναμοι, να καταργήσουμε τούτη τη θανατηφόρα τάση της εξωστρέφειας, και να σταθούμε αποφασιστικά, μόνοι μας, στα πόδια μας δεν είναι στόχος αλλά προϋπόθεση του αγώνα για την ελευθερία και την αυτοδιάθεση.

Πρώτο και κύριο πεδίο όπου πρέπει άμεσα να εφαρμοστεί αυτή η ανατροπή είναι ο δανεισμός. Από την πρώτη στιγμή της κρίσης, η κυβέρνηση ήδη έπραττε ως εάν η χώρα να είναι χρεοκοπημένη. Συνέδεσε εξ αρχής τη διαπραγμάτευση για τον εξωτερικό δανεισμό, και τις συνοδευόμενες από αυτήν διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, με την εκποίηση του εθνικού πλούτου, εκχωρώντας με αυτόν τον τρόπο κάθε διαπραγματευτικό όπλο στους αντιπάλους μας. Θα έπρεπε να πράξουμε το αντίθετο. Η ελληνική κυβέρνηση, από την πρώτη στιγμή, έπρεπε να εξασφαλίσει πόρους για τον εαυτό της, για να μπορεί η χώρα μόνη της να προχωρήσει στην ανοικοδόμηση, δίχως την ξένη επέμβαση.

Και κάτι τέτοιο θα μπορούσε να είχε συμβεί μόνο εάν έμπαινε σε διαδικασίες εσωτερικού δανεισμού, με ένα ομολογιακό δάνειο, στο οποίο θα έπρεπε να συμμετέχουν ΟΛΟΙ και προπάντων οι έχοντες – δηλαδή όλοι αυτοί που τα προηγούμενα χρόνια θησαύριζαν συστηματικά υποθηκεύοντας τη μελλοντική πορεία της χώρας. Ένα δίκαιο και αναλογικό δάνειο, ώστε να έχουμε στη διάθεσή μας διαθέσιμα για να καλύψουμε τις ανάγκες της χώρας, θα είχε συμβάλει αποφασιστικά στη διάσωση της χώρας μας:

Πρώτον, θα ήταν πολύ δυσκολότερος ο εκβιασμός μας από τους ξένους δανειστές. Γιατί η χώρα θα είχε διαθέσιμους πόρους και θα μπορούσε να διαπραγματευτεί διαφορετικά, δίχως να επικρέμεται πάνω από το κεφάλι μας η δαμόκλειος σπάθη της άρνησης καταβολής των δόσεων, ο κίνδυνος μιας ασύντακτης χρεοκοπίας και, εν τέλει, μιας εθνικής, κοινωνικής και οικονομικής καταστροφής.

Βάσει όλων αυτών, το εσωτερικό ομολογιακό δάνειο θα αποτελούσε τη μόνη πραγματική, ρεαλιστική απάντηση στο ψευτοδίλημμα της Μέρκελ και των τεχνοκρατών: «Ευρώ ή δραχμή». Γιατί, απλούστατα, θα ενίσχυε την αυτονομία μας και, ταυτόχρονα, θα συσσώρευε πόρους ώστε, σταδιακά, να γίνει εφικτή ακόμα και η απεξάρτησή μας από το ευρώ, δίχως να διαλυθεί οικονομικά η χώρα και να πεινάσει ο ελληνικός λαός, ενώ, παράλληλα, θα ακύρωνε το δόγμα «εξανδραποδισμός εντός του ευρώ», που εφαρμόζουν οι Γερμανοί σήμερα μέσω του οικονομικού στραγγαλισμού μας.

Δεύτερον, ο εσωτερικός ομολογιακός δανεισμός ήταν η μόνη προοπτική αντιμετώπισης της κρίσης με όρους κοινωνικής δικαιοσύνης. Μέχρι σήμερα, η κυβέρνηση μπορεί να επιμένει ότι «όλοι μαζί τα φάγαμε», εντούτοις είναι από τον λαό που ζητάει διαρκώς θυσίες και να σφίξει κι άλλο το ζωνάρι, για να μπορεί να επιβιώσει το σάπιο κοινωνικό και πολιτικό κατεστημένο της χώρας. Αντίθετα, ένα αναλογικό, προοδευτικό εσωτερικό δάνειο θα μετέθετε τα βάρη της κρίσης στους πραγματικούς υπαίτιους γι’ αυτήν, σπάζοντας το σερί της αδικίας και της ατιμωρησίας των αρχουσών τάξεων, που κυριαρχεί επί δεκαετίες στη χώρα και έχει οργιάσει στην ύστερη μεταπολίτευση. Ταυτόχρονα, θα αναδείκνυε τον ελληνικό λαό σε ρόλο πρωταγωνιστή της κρίσης – στη βάση της αρχής «από τον καθένα σύμφωνα με τις δυνατότητές του».

ΝΑ ΣΤΗΡΙΧΤΟΥΜΕ ΣΤΙΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΜΑΣ

Αυτό που δεν έγινε τότε, μπορεί να γίνει σήμερα. Πραγματικά, ένα εσωτερικό ομολογιακό δάνειο έχει πολλαπλή σημασία, πέραν των όσων ήδη αναφέραμε, και τα οποία είναι ακόμα σε ισχύ:

α) Πολιτικά, καθώς θα άλλαζε το κλίμα της δικτατορίας που έχουν επιβάλει δανειστές και τεχνοκράτες, οι οποίοι, όντας σε απόλυτη αντίθεση με τη λαϊκή βούληση, θεσπίζουν μέτρα οικονομικού στραγγαλισμού και ξεπουλήματος της χώρας. Επιπλέον, θα έθετε τέλος στα διαδοχικά άδικα χαράτσια που έχουν γονατίσει τον ελληνικό λαό.

β) Κοινωνικά, καθώς θα ενισχύσει την αυτοπεποίθηση του ελληνικού λαού, θέτοντας τέρμα στον διασυρμό της χώρας ως επαίτη. Συν τοις άλλοις, θα βοηθούσε να εδραιώσουμε ένα ρεύμα αλληλεγγύης, το οποίο θα καταπολεμούσε την παραίτηση, την απελπισία και τον πανικό του «σώζων εαυτόν σωθήτω», που σήμερα τείνει να κυριεύσει την χώρα μας.

γ) Οικονομικά, γιατί θα μας δινόταν μια ευκαιρία να αξιοποιήσουμε αυτούς τους πόρους για να ανασυγκροτήσουμε παραγωγικά τη χώρα και να καταπολεμήσουμε τη φτώχεια και την ανεργία, που συνδέονται με την αποδιάρθρωση του παραγωγικού ιστού – πράγμα που δεν θα επέτρεπαν ΠΟΤΕ οι Γερμανοί και οι εγχώριες παρασιτικές άρχουσες τάξεις.

Το δάνειο αυτό πρέπει είναι από εμάς για εμάς. Δεν προορίζεται ούτε για τους διεθνείς τοκογλύφους, ούτε για τα εγχώρια τρωκτικά. Δεν συλλέγεται για να διασώσει τους τραπεζίτες, ούτε το φαύλο πολιτικό κατεστημένο της χώρας που καταρρέει. Συλλέγεται στα πλαίσια μιας παλλαϊκής προσπάθειας εθνικής ανασυγκρότησης, η οποία σκοπό έχει να αλλάξει τους όρους της θνησιγένειας του ελληνικού οικονομικού και κοινωνικού μοντέλου. Υπ’ αυτή την έννοια, θεματοφύλακας της όλης προσπάθειας δεν μπορεί παρά να είναι ο λαός και μόνον ο λαός, ο οποίος θα διασφαλίσει ότι: α) ο εσωτερικός οικονομικός δανεισμός θα γίνει δίκαια και αναλογικά β) οι πόροι που θα συλλεχθούν από τούτη την πανεθνική προσπάθεια θα διοχετευθούν για την ανασυγκρότηση της οικονομίας σε υγιή και δίκαιη βάση.

Η κυρίαρχη αντίληψη, που έχει εθιστεί στην αδικία και την εγωκρατία, δεν μπορεί να συνειδητοποιήσει πόσο αποτελεσματική μπορεί να γίνει η λαϊκή κινητοποίηση στη διάσωση της χώρας μας από τη χρεοκοπία. Και όμως, αποδεδειγμένα, σε καιρούς κρίσεων, λειτουργεί καλύτερα από τα διάφορα νεοφιλελεύθερα σχέδια ψευτοδιάσωσης που εκπονούν οι τεχνοκράτες. Υπάρχουν ήδη απτά παραδείγματα: Στο Βέλγιο, το εσωτερικό ομολογιακό δάνειο συγκέντρωσε 5,7 δισ. ευρώ, τη στιγμή που η κυβέρνηση προσδοκούσε να συγκεντρώσει μόνο 200 εκατομμύρια. Και στην Ιταλία, αντίστοιχη προσπάθεια επιχειρηματιών και πολιτικών, που συνοδεύτηκε από έκκληση στους έχοντες Ιταλούς πολίτες να αγοράσουν εθνικά ομόλογα, απέφερε, μέσα σε μια μέρα, 567 εκατ. ευρώ. Με άλλα λόγια, η αλληλεγγύη και η συνεισφορά αποδεικνύονται πολύ πιο αποτελεσματικές, ακόμα και υπό τη στενή οικονομική έννοια του όρου, σε αντίθεση με όσα ισχυρίζεται το σύγχρονο οικονομικό ιερατείο.

Αυτή τη στιγμή, η ελληνική κυβέρνηση, σε συντονισμό με τα μεγάλα εκδοτικά συμφέροντα (τα οποία συμμετέχουν σε αυτήν απροκάλυπτα, με εκπροσώπους), υπό τις εντολές της γερμανοκίνητης Ε.Ε., επιστρατεύει τις πιο αντιδημοκρατικές, αντιλαϊκές, αυτοκρατορικές παραδόσεις για να σώσει την κατάσταση. Με μια οικονομική και κοινωνική πολιτική που θυμίζουν στον λαό μας τις πιο σκοτεινές στιγμές της οθωμανικής Αυτοκρατορίας, αλλά και την εξαθλίωση, την πείνα και τη ληστεία που πραγματοποίησε το Τρίτο Ράιχ στη χώρα μας, το 1941-1944.

Αντίθετα, το πνεύμα που χαρακτηρίζει την πρόταση για έναν εσωτερικό ομολογιακό δανεισμό αντλεί την έμπνευσή του από τις καλύτερες στιγμές της αυτοθυσίας του ελληνικού λαού, την παράδοση των εσωτερικών δανείων των επαναστατημένων Ελλήνων του 1821 και της Εθνικής Αντίστασης. Στην παράδοση όλων των μεγάλων επαναστάσεων, από τη γαλλική μέχρι τη… μεξικάνικη επανάσταση, που προέβησαν σε αντίστοιχες κινήσεις, διαγιγνώσκοντας πολύ σωστά ότι η οικονομική αυτοδυναμία είναι πρωταρχική προϋπόθεση για μια ελεύθερη ζωή.

Όλοι, και πριν από όλους ο πρόεδρος της Δημοκρατίας, ο πρωθυπουργός και οι υπουργοί, οι βουλευτές, οι πρώην πρωθυπουργοί και υπουργοί, οι ιδιοκτήτες ΜΜΕ οι «εθνικοί εργολάβοι», οι εφοπλιστές, τα κόμματα, η Εκκλησία, θα πρέπει να συνεισφέρουν σε αυτό το δάνειο. Και πρέπει ν’ ακολουθήσει όλος ο ελληνικός λαός, όχι γιατί πάλι πρέπει να πληρώσει τα σπασμένα, αλλά γιατί ήρθε ο καιρός, επιτέλους, να γίνει κύριος της μοίρας του και να επιβάλει λίγη δικαιοσύνη και αξιοπρέπεια σε αυτόν τον τόπο.

Και, επιτέλους, είναι μια ευκαιρία για όλους μας να ξεφύγουμε από τον μεμψίμοιρο –και αναποτελεσματικό– καταγγελτικό λόγο ενάντια στο κράτος και τις πολιτικές ηγεσίες και να αναλάβουμε εμείς οι ίδιοι τη σωτηρία της χώρας μας.

ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΚΑΙ ΤΩΡΑ

Ας δούμε ποιά είναι τα κυριότερα επιχειρήματα ενάντια σε αυτή την πρόταση:

Α. Ποιος θα αναλάβει τη διαχείριση του, δεδομένου ότι οι ελληνικές ελίτ και η κυβέρνηση είναι «κλέφτες» και «θα τα φάνε»;

Είναι προφανές ότι, για να ευοδωθεί η προσπάθεια, όπως εμείς τη βλέπουμε, θα πρέπει να οριστεί μια ανεξάρτητη επιτροπή διαχείρισης και ελέγχου, η οποία θα ελέγχει όχι μόνο τη χρηστή διαχείρισή του αλλά και την κατεύθυνσή του προς παραγωγικές χρήσεις, για την κάλυψη κοινωνικών αναγκών και όχι για τους τοκογλύφους-δανειστές μας. Στην επιτροπή πρωτοβουλίας θα πρέπει να συμμετάσχουν όχι μόνο οικονομολόγοι αλλά καταξιωμένοι άνθρωποι από όλους τους χώρους και τις κοινωνικές κατηγορίες.

Β. Υπάρχει άραγε χρόνος για κάτι τέτοιο, ή μήπως είναι αργά;

Κάλλιο αργά παρά ποτέ. Τα επόμενα χρόνια, με τον ένα ή άλλο τρόπο, οι Έλληνες θα πρέπει να στραφούν σε ανάλογες επιλογές, αν θέλουν να επιβιώσουν και να μην υποδουλωθούν. Κατά συνέπεια, η αντίληψη της αυτοδυναμίας και του εσωτετρικού δανεισμού θα πρέπει να πρυτανεύσει.

Γ. Έτσι θα εξισωθούν οι θύτες, που προκάλεσαν την κρίση, με τα θύματα.


Σε καμία περίπτωση. Η συμμετοχή στον δανεισμό θα είναι αναλογική και πρώτοι θα κληθούν να συμμετάσχουν απαρέγκλιτα και με συγκεκριμένο πλαφόν, που θα οριστεί από την επιτροπή που θα συγκροτηθεί, οι πολιτικοί, οι βουλευτές, οι υπουργοί, ο πρωθυπουργός και ο πρόεδρος. Στη συνέχεια, οι εκπρόσωποι των επιχειρηματιών, τα υψηλά εισοδήματα, όλοι όσοι παίρνουν κρατικά έργα κ.λπ. Κατά συνέπεια, θα κληθούν πρώτοι να συμμετάσχουν στη σωτηρία της χώρας όλοι αυτοί που μέχρι τώρα μας καλούν με το αζημίωτο «να κάνουμε θυσίες».

Δ. Υπάρχουν άραγε χρήματα, πλέον, μετά από δύο χρόνια κρίσης;

Και βέβαια υπάρχουν. Όχι μόνο στις τράπεζες του εξωτερικού, όχι μόνο στην Ομογένεια αλλά και στο εσωτερικό της χώρας και στις τράπεζες, αλλά και σε θυρίδες και κάτω από τα στρώματα. Και, εξ άλλου, δεν προτείνουμε να χαριστούν αυτά τα χρήματα, αλλά να δανειστούν στο ελληνικό κράτος με ανάλογο επιτόκιο.

Ε. Οι Έλληνες έχουν ατομικοποιηθεί και ο καθένας κοιτάει την «πάρτη του».

Ναι, μόνο που αυτή είναι η πιο σίγουρη συνταγή για να πάνε όλοι φούντο, εκτός από ορισμένα λαμόγια και μαυραγορίτες. Ένα σχέδιο σωτηρίας της χώρας, αξιόπιστο, που να αφορά το σύνολο του λαού, δεν έχει μόνο οικονομική αποτελεσματικότητα αλλά και ιδεολογική και πολιτική. Οι Έλληνες θα στηριχτούν επιτέλους στις δικές τους δυνάμεις, θα ανασυστήσουν την εθνική τους κοινότητα.

Ιδού η Ρόδος ιδού και το πήδημα…

19-1-2012
ΚΙΝΗΣΗ ΠΟΛΙΤΩΝ ΑΡΔΗΝ
www.ardin-rixi.gr

Διαβάστε περισσότερα!

Τετάρτη 15 Φεβρουαρίου 2012

Humanite "...είμαστε Έλληνες μέσα από την αλληλεγγύη..."

Λαοί της Ευρώπης ενωθείτε αναφωνεί η γαλλική εφημερίδα, με τον διευθυντή της να γράφει: «Ναι είμαστε Έλληνες μέσα από την αλληλεγγύη, γιατί αρνούμαστε να υποστούμε αύριο την ίδια δυστυχία που τώρα τους επιβάλλουν».
Η αριστερή εφημερίδα έχει δεύτερο θέμα την έκκληση αλληλεγγύης προς την Ελλάδα με τον τίτλο: «Ελλάδα: υπογράψτε την αίτηση με πρωτοβουλία της Humanite». «Ο ελληνικός λαός είναι σε αυτοάμυνα. Η δημοκρατία καταπατείται. Χρειαζόμαστε ένα σχέδιο αλληλεγγύης για την Ελλάδα» γράφει το κείμενο και καλεί τους λαούς της Ευρώπης να υπογράψουν το κείμενο «αλληλεγγύης με την ελληνική αντίσταση».

Ο διευθυντής της, Patrick Le Hyaric, γράφει το κύριο άρθρο, όπου απευθύνει κάλεσμα σε όλους τους εργαζόμενους και όλους τους λαούς της Ευρώπης για την υποστήριξη του ελληνικού λαού, ζητώντας την απευθείας δανειοδότηση της Ελλάδας από την ΕΚΤ με επιτόκιο 1%, όπως έκανε με τις ιδιωτικές τράπεζες.


«Είναι απαράδεκτο ότι στον 21 αιώνα, στην ευρωπαϊκή ήπειρο, ο λαός που κληροδότησε στον κόσμο τις αρχές της δημοκρατίας, ποδοπατείται σήμερα από τις ευρωπαϊκές αρχές. Δεν μπορούμε να αποδεχθούμε ότι μπορεί να αγνοηθεί η εθνική του κυριαρχία και ότι μπορεί να υπόκειται σε μια δημοσιονομική πειθαρχία και έλεγχο, ενώ οι χρηματοπιστωτικές αγορές και οι τράπεζες ληστεύουν με τα τοκογλυφικά επιτόκια.

Αυτός ο μακάβριος χορός από τους γύπες της χρηματαγοράς θα πρέπει να σταματήσει. Θα πρέπει να τους κόψουμε τα φτερά, διαφορετικά θα επιτεθούν και σε άλλα θύματα στην Ευρώπη. Η λιτότητα που επιβάλλουν οδηγεί στην καταστροφή.

«Με όλη μας τη δύναμη ας απορρίψουμε τη λιτότητα, τη στιγμή μάλιστα που και οι δύο ευρωπαϊκές συνθήκες που γράφτηκαν από τον Σαρκοζί και τη Μέρκελ, στοχεύουν στο να επιβληθούν σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση τα ακρώμια, που στραγγαλίζουν τον ελληνικό λαό.

Ελλάδα, Ιταλία, Ισπανία, Πορτογαλία και όλη η Ευρώπη, ας συσπειρωθούμε γύρω από μια απαίτηση, απλή και ρεαλιστική: Θα πρέπει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα να αναλάβει το ελληνικό χρέος δίνοντας κατευθείαν στη χώρα τα 130 δισ. που έχει ανάγκη, με το ίδιο επιτόκιο που έδωσε στις ιδιωτικές τράπεζες, ήτοι 1 %. Εάν δεν το κάνει θα είναι έγκλημα!».

Επισημαίνοντας τους κινδύνους μιας ακραίας λιτότητας και για τις άλλες χώρες, ο διευθυντής της Humanite αναρωτιέται: «Και εάν στους επόμενους μήνες ή χρόνια, μας αντιμετωπίσουν και εμάς όπως τους Έλληνες, όπου με το ένα σχέδιο λιτότητας μετά το άλλο, οι ευρωπαϊκές αρχές έχουν επιβάλει μια τρομακτική κοινωνική εκκαθάριση;».

Διαβάστε περισσότερα!

Τρίτη 14 Φεβρουαρίου 2012

Εκατονταδες Γάλλοι χορεύουν συρτάκι για συμπαράσταση στην Ελλάδα

Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΕΙΝΑΙ Η ΤΡΥΦΕΡΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΛΑΩΝ

Διαβάστε περισσότερα!

Δευτέρα 13 Φεβρουαρίου 2012

Παρασκευή 10 Φεβρουαρίου 2012

Μνημόνιο 3: υποδούλωση της χώρας και εξαθλίωση του λαού

Οι ιθαγενείς, νέοι και νέες του Άρδην και της Ρήξης, διοργανώνουν συζήτηση με θέμα

Μνημόνιο 3: υποδούλωση της χώρας και εξαθλίωση του λαού

ομιλητές:
Eυάγγελος Τσεκούρας, δικηγόρος
Κώστας Γεώρμας, δρ. Κοινωνιολογίας

την Παρασκευή 10 Φεβρουαρίου, στις 19:30,



στα γραφεία του Άρδην & της Ρήξης
Θεμιστοκλέους 37, Εξάρχεια

Διαβάστε περισσότερα!

Πέμπτη 9 Φεβρουαρίου 2012

Ώρα πατριωτικής και δημοκρατικής ενότητας

Δήλωση Τσίπρα για τα χθεσινά πολιτικά γεγονότα

Το εξαρτημένο, ανυπόληπτο και υπό κατάρρευση πολιτικό κατεστημένο και ο μοιραίος Πρωθυπουργός που επέλεξαν παρέδωσε χθες τη χώρα όμηρο και υπόδουλη στους δανειστές της για πολλές δεκαετίες.

Επανέφεραν το Διεθνή Οικονομικό Έλεγχο για να διαχειριστεί τη χρεοκοπία που προσυπέγραψαν.

Υποθήκευσαν την Ελλάδα στο αγγλικό δίκαιο.

Καταδίκασαν τη ζωή, τη δική μας και των παιδιών μας, στη μόνιμη φτώχεια.

Πρόκειται για μια χρεοκοπημένη πολιτική ηγεσία που δεν έχει το σθένος και την εντιμότητα να κοιτάξει στα μάτια τις Ελληνίδες και τους Έλληνες.

Είναι όλοι τους υπόλογοι στην Ιστορία του τόπου και τον ελληνικό λαό.

Η παρωδία διαπραγμάτευσης της τελευταίας στιγμής απλώς επικύρωσε με μελοδραματικό ντεκόρ την καταρράκωση της εθνικής μας κυριαρχίας και αξιοπρέπειας, τον ευτελισμό της δημοκρατίας, τη μετατροπή της Ελλάδας σε χώρα του Τρίτου κόσμου.

Μια ηγεσία πολιτικών νάνων υπογράφει την υποδούλωση της χώρας στις τράπεζες, στον άγριο καπιταλισμό και στον οικονομικό σωβινισμό της κας Μέρκελ.

Και ταυτόχρονα ανοίγει διάπλατα το δρόμο για την έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ, υποκύπτοντας στα εκβιαστικά διλήμματα που η ίδια δημιούργησε.

Αυτό το έγκλημα σε βάρος του ελληνικού λαού, αυτό το έγκλημα σε βάρος του τόπου δεν πρέπει να αφήσουμε να ολοκληρωθεί.

Το πακέτο της χρεοκοπίας δεν θα περάσει.

Τώρα είναι η ώρα του λαού. Τώρα είναι η ώρα της πατριωτικής και δημοκρατικής ενότητας όλων.

Είναι η ώρα να πάρει ο λαός στα χέρια του το θέμα της κοινωνικής συνοχής και της δημοκρατίας.

Καλούμε όλους τους Έλληνες και τις Ελληνίδες, ανεξαρτήτως κομματικής τοποθέτησης, σε μια πλατιά λαϊκή ενότητα αντίστασης.

Καλούμε τους πραγματικούς διανοούμενους, τον πνευματικό και επιστημονικό κόσμο της χώρας, να μπουν μπροστά σε αυτό τον αγώνα.

Σε έναν κοινωνικό ανένδοτο, με στόχο την παραίτηση της κυβέρνησης Παπαδήμου, την καταψήφιση της δανειακής σύμβασης και την άμεση προσφυγή στη λαϊκή ετυμηγορία, που αποτελεί προϋπόθεση για τη σωτηρία της χώρας.

Ας μην αφήσουμε την Ελλάδα να γίνει η χώρα των ανέργων, των εξαθλιωμένων, της κοινωνικής ερήμωσης.

Ας μην επιτρέψουμε η νέα γενιά και το πιο παραγωγικό κομμάτι αυτού του τόπου να φύγει στο εξωτερικό.

Να φύγει η κυβέρνηση, η τρόικα και τα τρία κόμματα που στηρίζουν αυτό το διασυρμό

Διαβάστε περισσότερα!

Τετάρτη 8 Φεβρουαρίου 2012

Προβλήματα διαπολιτισμικότητας

Αντιγράφουμε από το ιστολόγιο "Η καλύβα ψηλά στο βουνό" :

Διαπολιτισμικό πρόβλημα για τα σκυλιά στην Ευρώπη

Του Μιχάλη Μιχελή

Ένας Ολλανδός μουσουλμάνος πολιτικός ζήτησε την απαγόρευση των σκύλων στη Χάγη, την τρίτη μεγαλύτερη πόλη στην Ολλανδία!

Η Ισλαμική νομική παράδοση θεωρεί ότι τα σκυλιά είναι “ακάθαρτα” ζώα και ορισμένοι λένε ότι η πρόταση για την απαγόρευσή τους στην Ολλανδία αλλά και σε άλλα μέρη, είναι μια απόπειρα διείσδυσης του ισλαμικού νόμου της Σαρία στην Ευρώπη.

Το τελευταίο αυτό αίτημα – το οποίο το κοινό στην Ολλανδία έχει υποδεχτεί με χιούμορ αλλά και οργή – ακολουθεί δεκάδες άλλες μουσουλμανικές ενέργειες εναντίον των σκύλων στην Ευρώπη. Οι επικριτές λένε ότι αυτή η ενέργεια αντανακλά την αυξανόμενη παρουσία των Μουσουλμάνων στην Ευρώπη, καθώς προσπαθούν να επιβάλουν τον ισλαμικό νόμο και τους θρησκευτικούς τους κανόνες στην ευρωπαϊκή κοινωνία.

Η Ολλανδική αυτή διαμάχη ξέσπασε αφού ο Κιουτσούκ Χασάν, ένας Τούρκο-Ολλανδός εκπρόσωπος των Ισλαμιστών Δημοκρατών στο δημοτικό συμβούλιο της Χάγης, τάχθηκε κατηγορηματικά αντίθετος με την πρόταση του Κόμματος για τα Ζώα (Partij voor de Dieren) να κάνουν την πόλη πιο φιλική προς τους σκύλους.

Σύμφωνα με ένα άρθρο της εφημερίδας του Άμστερνταμ «De Telegraaf» στις 28 Ιανουαρίου, ο Κιουτσούκ υποστήριξε ότι η διατήρηση των σκύλων ως κατοικίδια ζώα, ισοδυναμεί με κακοποίηση ζώου και στη συνέχεια ζήτησε η κατοχή των σκύλων στη Χάγη να ποινικοποιηθεί.

Σύμφωνα με την ιστοσελίδα τους, το Κόμμα των Ισλαμιστών Δημοκρατών ΄΄στηρίζεται στις ισλαμικές αρχές της δικαιοσύνης, της ισότητας και της αλληλεγγύης. Το Κόμμα των Ισλαμιστών Δημοκρατών, είναι μια απάντηση στο μεγάλο χάσμα ανάμεσα στις κοινότητες των μεταναστών και των μουσουλμάνων και της τοπικής πολιτικής… Το Κόμμα των Ισλαμιστών Δημοκρατών, επικεντρώνεται στην πολιτική συνειδητοποίηση του προβλήματος εντός των μουσουλμανικών κοινοτήτων και των μεταναστών.
Προωθεί την ευαισθητοποίηση όσον αφορά την ανάγκη οργάνωσης, αλλά και αμοιβαίας υποστήριξης. “

Ο Paul ter Linden, ο οποίος εκπροσωπεί το Ολλανδικό Κόμμα της Ελευθερίας (PVV) στο δημοτικό συμβούλιο της Χάγης, απάντησε στον Κιουτσούκ λέγοντας: «Σε αυτήν την χώρα η κατοχή κατοικίδιων ζώων είναι νόμιμη. Όποιος διαφωνεί με αυτό, θα πρέπει να μετακομίσει σε άλλη χώρα».
Οι ολλανδοί πολιτικοί σχολιαστές πιστεύουν ότι οι δηλώσεις του Κιουτσούκ σκοπό είχαν να ξεσηκώσουν τον μουσουλμανικό πληθυσμό στη Χάγη. Οι Μουσουλμάνοι – που τώρα αποτελούν περισσότερο από το 12% του πληθυσμού της πόλης των 500.000 – βλέπουν τα σκυλιά ως ακάθαρτα ζώα και η πρόταση του Κιουτσούκ για την απαγόρευσή τους, θα του φέρει πολλούς ψήφους, λένε.
Πολλά περιστατικά όμως που σχετίζονται με σκύλους, έχουν σημειωθεί και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες.
Στην Ισπανία, δύο ισλαμικές ομάδες στην Lérida – μια πόλη στην βορειοανατολική περιοχή της Καταλονίας, όπου 29.000 μουσουλμάνοι αποτελούν σήμερα περίπου το 20% του συνολικού πληθυσμού της πόλης – ζήτησαν από τους τοπικούς αξιωματούχους να ρυθμίσουν την παρουσία σκύλων σε δημόσιους χώρους, έτσι ώστε να “μην προσβάλλουν τους μουσουλμάνους.”
Οι Μουσουλμάνοι απαίτησαν να απαγορευτούν τα σκυλιά από όλα τα μέσα μαζικής μεταφοράς, συμπεριλαμβανομένων όλων των αστικών λεωφορείων καθώς και από όλες τις περιοχές στις οποίες συχνάζουν μουσουλμάνοι μετανάστες. Οι μουσουλμάνους, δήλωσαν ότι η παρουσία σκύλων στην Lérida παραβιάζει τη θρησκευτική ελευθερία τους και το δικαίωμά τους να ζουν σύμφωνα με τις ισλαμικές αρχές.
Όταν ο δήμος δεν συμφώνησε με τις μουσουλμανικές απαιτήσεις, στην πόλη ξέσπασε ένα κύμα δηλητηριάσεων σκυλιών. Περισσότερα από δώδεκα σκυλιά δηλητηριάστηκαν το Σεπτέμβριο του 2011 σε γειτονιές της εργατικής τάξης στη Lérida, εκεί όπου κατοικούν πολλοί μουσουλμάνοι μετανάστες και όπου πολλά σκυλιά έχουν σκοτωθεί κατά τα τελευταία αρκετά χρόνια.
Οι κάτοικοι που βγάζουν τα σκυλιά τους βόλτα λένε ότι παρενοχλούνται συχνά από τους μουσουλμάνους μετανάστες, οι οποίοι δε θέλουν να βλέπουν τα ζώα στο δρόμο. Οι Μουσουλμάνοι έχουν επίσης ξεκινήσει μια σειρά από εκστρατείες ενάντια στους σκύλους σε ισλαμικές ιστοσελίδες και blogs στην Ισπανία.
Στη Βρετανία, οι τυφλοί επιβάτες δεν μπορούν να μπουν σε λεωφορεία ή σε ταξί, επειδή οι μουσουλμάνοι οδηγοί δε θέλουν τους «ακάθαρτους» σκύλους-οδηγούς.
Για παράδειγμα, ένας συνταξιούχος που έπασχε από καρκίνο, ήρθε αντιμέτωπος επανειλημμένα με μουσουλμάνους οδηγούς που του ζήτησαν να κατέβει από το λεωφορείο, λόγω του σκύλου-οδηγού του. Παρόμοιες καταστάσεις έζησε και σε κάποιο νοσοκομείο και σε ένα σούπερ μάρκετ.
Στο Νότιγχαμ, ένας μουσουλμάνος οδηγός ταξί αρνήθηκε να επιβιβάσει έναν τυφλό γιατί συνοδευόταν από τον σκύλο-οδηγό του. Στον ταξιτζή επιβλήθηκε αργότερα πρόστιμο 300 λιρών.
Στο Stafford, ένας μουσουλμάνος οδηγός ταξί αρνήθηκε να μεταφέρει ένα ηλικιωμένο τυφλό ζευγάρι από ένα μπακάλικο επειδή συνοδευόταν από το σκυλί τους.
Στο Tunbridge Wells, στο Kent, ο ιδιοκτήτης ενός ινδικού εστιατορίου έδιωξε έναν τυφλό πελάτη του που συνοδευόταν από τον σκύλο-οδηγό του, επειδή όπως είπε, ήταν ενάντια στις μουσουλμανικές πεποιθήσεις του να επιτρέπει σκυλιά να εισέρχονται στο μαγαζί του.
Στο Λονδίνο, ένας οδηγός λεωφορείου εμπόδισε μια γυναίκα να ανέβει στο λεωφορείο με το σκύλο της, επειδή υπήρχε μια μουσουλμάνα γυναίκα στο λεωφορείο που «θα μπορούσε να αναστατωθεί από το σκυλί.» Όταν η γυναίκα προσπάθησε να διαμαρτυρηθεί, οι πόρτες έκλεισαν και το λεωφορείο απομακρύνθηκε. Όταν προσπάθησε να ανέβει στο επόμενο λεωφορείο, εμποδίστηκε πάλι, αυτή τη φορά, επειδή ο οδηγός ήταν μουσουλμάνος.
Επίσης, στη Βρετανία, τα ειδικά εκπαιδευμένα αστυνομικά σκυλιά που χρησιμοποιούνται για τον εντοπισμό τρομοκρατών στους σιδηροδρομικούς σταθμούς, δεν θα μπορούν πλέον να έρθουν σε επαφή με τους μουσουλμάνους επιβάτες, έπειτα από καταγγελίες μουσουλμάνων που δήλωσαν ότι αυτό είναι προσβλητικό για τη θρησκεία τους.
Μια αναφορά του Τμήματος Μεταφορών ενημέρωνε ότι τα ζώα θα πρέπει να αγγίζουν μόνο τις αποσκευές των επιβατών, διότι αυτό θεωρείται «πιο αποδεκτό.» Η Βρετανική Αστυνομία Συγκοινωνιών εξακολουθεί να χρησιμοποιεί ειδικά εκπαιδευμένους σκύλους – για την ανίχνευση εκρηκτικών υλών – κάνοντας έρευνα σε όλους τους επιβάτες, ανεξάρτητα από την πίστη τους, αλλά οι χειριστές είναι τώρα περισσότερο ενημερωμένοι σχετικά με τις «πολιτιστικές ευαισθησίες.”
Οι εκπαιδευμένοι σκύλοι που χρησιμοποιούνται από την αστυνομία για να ερευνούν τζαμιά και μουσουλμανικά σπίτια, φορούν τώρα ειδικά δερμάτινα καλτσάκια που καλύπτουν τις πατούσες τους, έτσι ώστε να μην διαπράττεται κάποιο παράπτωμα!!!!
Οι επικριτές λένε ότι οι καταγγελίες είναι απλώς ένα ακόμη παράδειγμα μουσουλμάνων που προσπαθούν να επιβάλλουν τους κανόνες και τα ήθη τους στην βρετανική κοινωνία. Ο βουλευτής Φίλιπ Ντέιβις, δήλωσε:. «Πιστεύω, ότι ο καθένας θα πρέπει να αντιμετωπίζεται ισότιμα απέναντι στο νόμο και δεν μπορούν οι άνθρωποι διαφορετικών θρησκευτικών ομάδων, να καταλύουν το νόμο. Ελπίζω ότι η αστυνομία θα συνεχίσει να κάνει τη δουλειά της, με τον ίδιο τρόπο που την κάνει συνήθως.»
Εν τω μεταξύ, στη Βρετανία δίνουν στους μουσουλμάνους κρατούμενους καθαρά ρούχα και κλινοσκεπάσματα κάθε φορά που εκπαιδευμένοι σκύλοι ερευνούν τα κελιά τους.
Οι κρατούμενοι λένε ότι σύμφωνα με τον ισλαμικό νόμο τα κλινοσκεπάσματα και οι στολές τους πρέπει να αλλάζουν, αν έχουν έρθει σε επαφή με το σάλιο σκυλιών. Σύμφωνα με τους κυβερνητικούς κανόνες, οι φύλακες των φυλακών πρέπει να μοιράζουν ένα καθαρό σετ, μετά από κάθε έρευνα για ναρκωτικά ώστε να αποφευχθούν τα παράπονα περί θρησκευτικών διακρίσεων.
Απαγορεύεται επίσης τα σκυλιά να αγγίξουν τα αντίγραφα του ισλαμικού ιερού βιβλίου, του Κορανίου, και άλλα θρησκευτικά αντικείμενα. Οι φυλακισμένοι χρησιμοποιούν ειδικές σακούλες για να τα προστατεύσουν.
Στη Σκωτία, ένα Αστυνομικό Τμήμα ζήτησε συγγνώμη για την χρησιμοποίηση ενός μωρού λυκόσκυλου σε μία εκστρατεία για την γνωστοποίηση του νέου τηλεφωνικού αριθμού μη έκτακτης ανάγκης, γιατί μπορεί λένε να προσβλήθηκε η ισχυρή μουσουλμανική κοινότητα των 3.000 ατόμων της πόλης.
Στη Νορβηγία, οι οδηγοί τεσσάρων ταξί, αρνήθηκαν να μεταφέρουν μια τυφλή γυναίκα, επειδή συνοδευόταν από τον σκύλο-οδηγό της.
Στη Γαλλία, μία από τις πιο γνωστές τραγουδίστριες της χώρας και ηθοποιός, η Μαρία Laforêt, , αναγκάστηκε το Δεκέμβριο να υπερασπιστεί τον εαυτό της, όταν κατηγορήθηκε εξαιτίας μίας αγγελίας που δημοσίευσε, για διακρίσεις κατά των μουσουλμάνων.
Η 72χρονη Laforêt είχε βάλει μία αγγελία σε ιστοσελίδα στο διαδίκτυο, αναζητώντας κάποιον να κάνει κάποιες εργασίες στην ταράτσα της το 2009. Διευκρίνιζε στην αγγελία ότι «τα άτομα με αλλεργίες ή οι ορθόδοξοι μουσουλμάνοι» δεν πρέπει να καλούν, λόγω ενός μικρού Τσιουάουα.
Η Laforêt ισχυρίστηκε ότι έκανε τη διευκρίνιση επειδή πίστευε η μουσουλμανική πίστη θεωρεί τα σκυλιά ακάθαρτα.
Η υπόθεση ξεκίνησε από μία ομάδα κατά των διακρίσεων που ονομάζεται Κίνημα κατά του Ρατσισμού και υπέρ της Φιλίας μεταξύ των Λαών (MRAP), η οποία υπέβαλε την καταγγελία κατά της Laforêt.
Ο δικηγόρος της Laforêt χαρακτήρισε τις κατηγορίες αυτές ανόητες και είπε ότι η πελάτισσά του «γνώριζε ότι η παρουσία ενός σκύλου μπορεί να ερχόταν σε σύγκρουση με τις θρησκευτικές πεποιθήσεις των ορθόδοξων Μουσουλμάνων και ότι ήταν μια ένδειξη σεβασμού».

Πηγή

http://www.stonegateinstitute.org/2796/muslims-ban-dogs-europe

Διαβάστε περισσότερα!

Τρίτη 7 Φεβρουαρίου 2012

Αυτοδύναμοι!

Του Γιώργου Καραμπελιά από τη Ρήξη (φ. 81)

Να στηριχτούμε στις δικές μας δυνάμεις

Μια αδιάψευστη ένδειξη της κρίσης και της σαπίλας των ελληνικών ελίτ είναι η απουσία οποιασδήποτε πρωτοβουλίας για ενίσχυση της αλληλεγγύης και της συνοχής της κοινωνίας, από το σύνολο των πολιτικών, «πνευματικών» και οικονομικών ελίτ της χώρας.
Σήμερα, οι Έλληνες εφοπλιστές παραμένουν ακόμα ιδιοκτήτες του μεγαλύτερου εμπορικού στόλου στον κόσμο, και οι ετήσιες παραγγελίες τους είναι πολλές δεκάδες δισεκατομμύρια. Έλληνες επιχειρηματίες, τραπεζίτες, πολιτικοί και άλλοι χρυσοκάνθαροι διαθέτουν καταθέσεις εκατοντάδων δισεκατομμυρίων στο εξωτερικό. Μερικές εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες έχουν ένα σημαντικό ύψος καταθέσεων και σημαντικά περιουσιακά στοιχεία.
Αν όλοι οι Έλληνες, με πρωτοστάτες τους υπουργούς, τους βουλευτές, τους συνδέσμους των εφοπλιστών, των βιομηχάνων, τους τραπεζίτες, τους κατασκευαστές, τους ιδιοκτήτες των ΜΜΕ, «συνδικαλιστές» τύπου Παναγόπουλου, με αμοιβές δεκάδες χιλιάδες ευρώ τον μήνα, και μεγαλοδημοσιογράφους, εννοούσαν στα σοβαρά αυτό που λένε, ότι «όλοι θα πρέπει να συνεισφέρουμε για το ξεπέρασμα της κρίσης», θα είχαν ήδη ξεκινήσει μια εκστρατεία για ένα εσωτερικό ομολογιακό δάνειο, με χαμηλό επιτόκιο, για να δανείσουν το ελληνικό κράτος.

Αν οι ποικίλοι σύνδεσμοι των ομογενών, ιδιαίτερα στις ΗΠΑ και την Αυστραλία, κινητοποιούνταν προς την ίδια κατεύθυνση, τότε άλλη θα ήταν σήμερα η κατάσταση της χώρας.
Θα μπορούσε να υπάρξει μια σοβαρή χρηματοδότηση του ελληνικού κράτους, ύψους δεκάδων δισεκατομμυρίων, και θα αποκτούσε νόημα η αδιάκοπη λογοδιάρροια περί «θυσιών» όλων των Ελλήνων [...] και προπαντός, θα ενισχυόταν όντως η περιβόητη εθνική συνοχή και οι Έλληνες θα μπορούσαν να αντιμετωπίσουν ενωμένοι την κρίση.
Οι Έλληνες, κάποτε, διεξήγαγαν μεγάλους εθνικούς αγώνες, στηριγμένοι κατ’ εξοχήν στην οικονομική συμπαράσταση των συμπατριωτών τους. Οι Ζωσιμάδες, ο Βαρβάκης, ο Σίνας, ακόμα και ο Συγγρός, ο Αβέρωφ, μοναστήρια και μητροπολίτες, οι χιλιάδες των μικρών και μεγάλων ευεργετών, όλοι οι Έλληνες, στήριξαν την εκπαίδευση στη διάρκεια της Τουρκοκρατίας, χρηματοδότησαν τη Φιλική Εταιρεία και την Επανάσταση, ενίσχυσαν ακόμα και τον ελληνικό στόλο στους Βαλκανικούς Πολέμους. Συχνά, αυτοί οι εθνικοί ευεργέτες ήταν στυγνοί καπιταλιστές, όπως ο Συγγρός. Και όμως, παράλληλα, ήταν διατεθειμένοι να ξοδέψουν απλόχερα για τις ανάγκες της πατρίδας, επιστρέφοντας έτσι ένα μέρος από αυτά που είχαν καρπωθεί.
Σήμερα, δεν βρέθηκε ούτε ένας –αριθμός ένας– πολιτικός, επιχειρηματίας, μεγαλοδημοσιογράφος, που να βάλει το χέρι στην τσέπη, δεν βρέθηκε ούτε ένας να κάνει έστω αυτό που έκαναν οι Ιταλοί καπιταλιστές.
Οι Έλληνες αντιμετωπίζουν την κρίση, ο καθένας μόνος του, και οι μόνες πρωτοβουλίες αλληλεγγύης έρχονται από τα κάτω, από ομάδες πολιτών και από την Εκκλησία.
Και γι’ αυτή την κατάντια δεν ευθύνεται μόνο το «πνεύμα της εποχής», ο ατομικισμός, ο καταναλωτισμός, ευθύνονται, πριν απ’ όλα, όλοι εκείνοι που, εδώ και δεκαετίες, κάνουν ό,τι μπορούν για να διαλύσουν την αίσθηση του συνανήκειν των Ελλήνων, όλοι εκείνοι που πασχίζουν να αποδομήσουν την ιστορία μας, να κόψουν τις ρίζες μας, να μας μεταβάλουν σε μια αγέλη χωρίς ταυτότητα.
Αυτή η ηροστράτεια λογική, στην οποία πρωτοστάτησαν οι ψευδοπροοδευτικοί διανοούμενοι, έπαιξε τελικά το παιγνίδι των τραπεζιτών, των νεοφιλελεύθερων, της Μέρκελ.
Και έρχονται σήμερα να τα ζητήσουν όλα από τους μισθωτούς, τους συνταξιούχους, τους άνεργους, τους αγρότες, του μικρέμπορους, τους «μικρομεσαίους», με περικοπές, χαράτσια, φοροεπιδρομές, απολύσεις. Οι ίδιοι δεν είναι διατεθειμένοι να παραχωρήσουν τίποτε!
Ο περιβόητος Πρόεδρος της Δημοκρατίας, που κινδυνεύει να γίνει πιο αναξιόπιστος από όλους τους άλλους, ξέρει μόνο να διαμαρτύρεται επειδή τον κράζουν οι πολίτες.
Είναι καιρός, λοιπόν, να αναλάβει μια πρωτοβουλία, αν θέλει να μειωθεί η λαϊκή κατακραυγή εναντίον του. Να δημιουργήσει μια ανεξάρτητη και υπεράνω υποψίας επιτροπή ελέγχου, που θα αναλάβει τη διαχείριση ενός ομολογιακού δανείου, στο οποίο, πρώτος αυτός, θα συνεισφέρει ένα σημαντικό ποσό, και αμέσως μετά από αυτόν, ο πρωθυπουργός, όλοι οι υπουργοί και οι βουλευτές, με ένα υποχρεωτικό μίνιμουμ συμμετοχής, που να ανέρχεται σε μερικές δεκάδες χιλιάδες ευρώ. Αμέσως μετά, θα πρέπει να ακολουθήσουν οι εφοπλιστές, οι βιομήχανοι, οι μεγαλέμποροι, οι κατασκευαστές, οι μεγαλοδημοσιογράφοι. Και μετά μπορούν να ακολουθήσουν όλοι οι Έλληνες πολίτες, στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Οι Έλληνες πρέπει να στηριχτούν στις δικές τους δυνάμεις και πρέπει να υποχρεώσουν τους υπεύθυνους να αναλάβουν τουλάχιστον ένα μέρος των βαρών.
Και επειδή το αυτί αυτών των παχυδέρμων δεν πρόκειται εύκολα να ιδρώσει, θα πρέπει να δημιουργηθεί ένα κίνημα καταγγελίας τους και προώθησης ενός τέτοιου δανείου, που θα τους υποχρεώσει να κινηθούν έστω και διά της βίας. Εν ανάγκη, την πρωτοβουλία θα έπρεπε και θα μπορούσαν να την πάρουν οι ίδιοι οι πολίτες.
Είναι καιρός, πέρα από τις καταγγελίες και την άρνηση πληρωμής των χαρατσιών, πέρα από τις πρωτοβουλίες αλληλεγγύης στα θύματα της κρίσης, πέρα από την οργάνωση εναλλακτικών μορφών οικονομίας, να παρέμβουμε και στο ίδιο το ζήτημα του χρέους. Θα πρέπει να πάψουμε να αναζητούμε δανεικά από τους ξένους, αλλά να υποχρεώσουμε τους «ξένους» που βρίσκονται στον τόπο μας, αυτούς που μας οδήγησαν σε αυτή την άθλια κατάσταση, να συμβάλουν, επί τέλους, όχι μόνο στο ξεπέρασμα της κρίσης, αλλά και στην ανασυγκρότηση της κοινωνίας την οποία διέλυσαν.
Κάτι τέτοιο εξ άλλου θα μείωνε κατά πολύ και τις δυνατότητες των ξένων, της Μέρκελ και του ΔΝΤ, να μας εκβιάζουν από δόση σε δόση, από μνημόνιο σε μνημόνιο, θα έδινε τη δυνατότητα στην ελληνική κοινωνία να τους αντιμετωπίσει με θάρρος και υπερηφάνεια.
Κάποιοι θα βρουν πολλά επιχειρήματα να αντιτάξουν, όπως το ποιον να εμπιστευτούμε για τη διαχείριση ενός τέτοιου δανείου κ.λπ.. Ωστόσο, όποιος δεν θέλει να ζυμώσει…, δέκα μέρες κοσκινάει.
Το αίτημα του ομολογιακού δανείου, με βάση τις οικονομικές δυνατότητες και τις ευθύνες των διαφορετικών κοινωνικών ομάδων και τάξεων, έπρεπε ήδη να αποτελεί βασικό αίτημα του κινήματος των αγανακτισμένων. Όμως, κάλλιο αργά παρά ποτέ. Είναι καιρός σήμερα να αρχίσουμε μια μεγάλη εκστρατεία για να το προωθήσουμε.
Γ.Κ.

Διαβάστε περισσότερα!

Κυριακή 5 Φεβρουαρίου 2012

Πετώντας πάνω από την Ελλάδα


 Μια μαγευτική περιήγηση -σε high definition- πετώντας πάνω από την Ελλάδα. Ξεκινώντας από την Αθήνα, θα μας ταξιδέψει σε μοναδικά μέρη εξερευνώντας διάσπαρτα Ελληνικά νησιά στο λαμπρό μπλε του Αιγαίου, αρχαία ερείπια, καταπράσινους λόφους, βραχώδεις ακτές και ιστορικούς τόπους γεμάτους παραδόσεις.

Την δραματική άποψη ενισχύσαμε με την μουσική του Βαγγέλη Παπαθανασίου! Θα πετάξουμε από την Κέρκυρα στην Κρήτη, από τα Μετέωρα στην Μύκονο, στην Πελοπόννησο, στη Ρόδο, στη Σαντορίνη, στη Θεσσαλονίκη και σε πολλούς άλλους λαμπρούς προορισμούς αυτού του υπέροχου τόπου!

Αρχικός τίτλος «Visions of Greece»

Producer: Stavros Niarchos, 2003
Executive Producer: Roy Hammond
Producer, Writer, Editor: Sam Toperoff
Producer, Aerial Director: Duby Tall
Wescam Technician and Operator: Grant Bieman
Helicopter Pilot: Stelios Bounas (85 hours flight over the Greece)

Μεταφορτώθηκε από το χρήστη ChaniaCreteFB στο YOUTUBE



Διαβάστε περισσότερα!

Παρασκευή 3 Φεβρουαρίου 2012

BIRDY του Ουίλιαμ Γουόρτον

ΠΑΘΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

BIRDY του Ουίλιαμ Γουόρτον
Αναμφίβολα τα τελευταία χρόνια η θεατρική σκηνή στη χώρα μας είναι η πιο εκτεταμένη σε ευρωπαϊκό επίπεδο, λαμβάνοντας υπ’ όψιν το πληθυσμιακό της μέγεθος. Πολύ σημαντικό μέρος της κατέχουν οι παραστάσεις οι οποίες απευθύνονται αποκλειστικά στα παιδιά ενώ εσχάτως αρχίζει να παρατηρείται μια άνθηση των θεατρικών σκηνών που απευθύνονται και σε εφήβους. Σε αυτή την κατηγορία περιλαμβάνεται το θεατρικό «Στην οθόνη φως» του Βαγγέλη Χατζηγιαννίδη, όπως και το «Birdy» του Ουίλιαμ Γουόρτον με το τελευταίο να έχει βέβαια πολύ ευρύτερη απεύθυνση.

Ο Γουόρτον (1925-2008) έγραψε το συγκεκριμένο μυθιστόρημα το 1978 και μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο από το σκηνοθέτη Άλαν Πάρκερ το 1984 με μεγάλη επιτυχία, διεθνώς αλλά και στη χώρα μας. Ήταν το πρώτο έργο του συγγραφέα το οποίο μάλιστα τον έκανε ευρέως γνωστό και στο οποίο εμπεριέχονται πολλά αυτοβιογραφικά στοιχεία μιας και ο ίδιος υπήρξε τραυματίας κατά τη διάρκεια του Β΄ παγκοσμίου πολέμου. Η περίοδος της συγγραφής του (χρόνια του αμερικάνικου ’68 ) λειτούργησε καταλυτικά στο περιεχόμενο του μυθιστορήματος μιας και είναι έντονα τα δραματουργικά χαρακτηριστικά του ομοερωτισμού, του αντιμιλιταρισμού και της αντιψυχανάλυσης, με τα δύο τελευταία να αναπτύσσονται ιδιαίτερα από τους δημιουργούς οι οποίοι ασχολήθηκαν με την κινηματογραφική ή θεατρική διασκευή τους. Στην υπόθεση του έργου ο Αλφόνσο, ένας ιταλικής καταγωγής τραυματίας πολέμου στο Βιετνάμ (η σύγχρονη μεταφορά του συγγραφέα της προσωπικής του εμπειρίας από το Β΄ παγκόσμιο πόλεμο) μεταφέρεται σε στρατιωτικό ψυχιατρείο το οποίο λειτουργεί υπό την ολοκληρωτικής λογικής διεύθυνση του αρχίατρου Βάις. Σκοπός της μεταφοράς είναι η πειραματική προσπάθεια του αρχίατρου να επαναφέρει στον κόσμο της λογικής τον έγκλειστο Μπέρντι μέσω της συναναστροφής με τον παιδικό του φίλο Αλφόνσο. Κατόπιν συνεχών χρονικών παλινδρομήσεων γινόμαστε μάρτυρες της πολύ στενής φιλικής σχέσης των δύο νεαρών καθώς και των ιδιαίτερων στοιχείων που χαρακτηρίζουν τον κάθε ένα από αυτούς. Ο νεαρός Αλ (μιας και αποστρέφεται το Αλφόνσο επειδή του θυμίζει την ιταλική του καταγωγή) ενδιαφέρεται περισσότερο για τα γήινα. Λατρεύει τη γυμναστική, φαντασιώνεται με τις συνομήλικές του, ενθουσιάζεται με τις γρήγορες μηχανές, διασκεδάζει με τις μουσικές επιτυχίες της εποχής. Ο Μπέρντι από την άλλη ως χαρακτηριστική ρομαντική φιγούρα, φαίνεται να αδιαφορεί για όλα αυτά δείχνοντας μια ιδιαίτερη προτίμηση στον κόσμο των πτηνών. Η ολοένα και περισσότερο ανάπτυξη αυτής της προτίμησης, τον οδηγεί σε μια απομόνωση από τον κόσμο των ανθρώπινων σχέσεων και συμπεριφορών, κόσμος ο οποίος συχνά – πυκνά είναι συνδεδεμένος με τραυματικές εμπειρίες. Η ολοένα και μεγαλύτερη ταύτιση με τον κόσμο των φτερωτών φίλων του είναι αυτή η οποία καθοδηγεί τα όνειρά του. Μέρα με τη μέρα ονειρεύεται και ολοένα περισσότερο τη στιγμή που θα καταφέρει να πετάξει, πραγματικά λυτρωμένος, σε ένα ταξίδι το οποίο καθορίζεται από το απόλυτο πάθος του για την ελευθερία.
Η συνάντηση των δύο φίλων, χρόνια μετά, είναι η συνάντηση δυο καταρρακωμένων ανθρώπων. Ο Αλ επιστρέφει τραυματίας από ένα πόλεμο ο οποίος του έχει δημιουργήσει σοβαρές ψυχικές πληγές, ενώ ο Μπέρντι είναι έγκλειστος σε στρατιωτικό ψυχιατρείο, απομονωμένος στον εαυτό του και εγκλωβισμένος σε ένα κόσμο τελείως διαφορετικό από αυτόν των ονείρων του. Και είναι αυτή η επανένωση των δύο ανδρών, μέσα από μια διαδρομή η οποία ξεκινά από τα νεανικά χρόνια και φτάνει στο σήμερα, που θα τους οδηγήσει στη λύτρωση. Είναι η κοινωνικοποίηση, η φιλία, η αλληλεγγύη ως διαδικασία η οποία θα οδηγήσει δύο καταρρακωμένες προσωπικότητες από ολοκληρωτικούς μηχανισμούς εξουσίας και επιβολής, ή από ματαίωση προσωπικών οραμάτων η οποία θα αποκαταστήσει τις εσωτερικές και συλλογικές ισορροπίες.
Σε λίγους μήνες κλείνουν δύο χρόνια από τότε που ο ΓΑΠ ανακοίνωσε από το Καστελλόριζο την υπαγωγή της χώρας σε καθεστώς μνημονίου, δηλαδή σε καθεστώς οικονομικής και πολιτικής υποτέλειας. Στους μήνες που ακολούθησαν τα πάντα, εργασιακές κατακτήσεις, μισθοί και συντάξεις, κοινωνικά και πολιτικά δικαιώματα μπήκαν στη μέγγενη της τρόικας. Ακόμη χειρότερα ο κοινωνικός και οικογενειακός ιστός αποδομήθηκε, η ανασφάλεια και ο φόβος άρχισαν να κυριαρχούν. Όλα αυτά οδήγησαν την κοινωνία να βιώνει μια μαζική ματαίωση και κατάθλιψη. Από την εθνική υπερηφάνεια του 2004 οδήγησαν μέσα σε έξι χρόνια στην εθνική ταπείνωση και κατοχή της χώρας. Κι όμως οι τρεις αυτές αξίες (κοινωνικοποίηση, φιλία, αλληλεγγύη) οι οποίες οδήγησαν στην ανύψωση των δύο ηρώων του θεατρικού έργου είναι οι ίδιες οι οποίες ως επιλογή μπορεί και πρέπει να οδηγήσουν την κοινωνία ολόκληρη στο δρόμο της ανάτασης. Από μια κοινωνία η οποία βιώνει την κρίση σε όλα τα επίπεδα (κρίση αξιών, θεσμών, οραμάτων) μπορούμε και πρέπει να οδηγηθούμε στην κοινωνία όπου θα αναδυθούν αξίες όπως αυτή του συνανήκειν και του συνεργάζεσθαι. Γιατί είναι ανάγκη τώρα παρά ποτέ να ανακαλύψουμε ξανά την ελπίδα, υψηλές αξίες, κοινωνικές σχέσεις, πάθος για την ελευθερία και τη δημιουργία. Μόνο η υιοθέτηση ενός Υψηλού Οράματος είναι αυτό το οποίο θα οδηγήσει τη χώρα και την κοινωνία έξω από το σημερινό τέλμα ακόμη και αν αυτή η υιοθέτηση θα πρέπει να συνδυαστεί με θυσίες, κόπο και δάκρυα. Γι αυτό άλλωστε όταν αφήνεις την παράσταση πίσω σου νιώθεις ότι η φιγούρα του ασυμβίβαστου, οραματιστή και ρομαντικού Μπέρντι είναι αυτή η οποία σε γεμίζει με την αισιοδοξία της βούλησης.
H θεατρική ομάδα του Altera Pars τα τελευταία χρόνια είναι σταθερά προσανατολισμένη σε έργα που αναδεικνύουν την πολιτική διάσταση των πραγμάτων και ακόμη περισσότερο τη δυνατότητα των επιλογών έναντι των καταστάσεων. Γι αυτό και πλέον έχει καθιερώσει το στίγμα της μέσα στο θεατρικό χώρο. Η τελευταία της επιλογή όχι μόνο είναι συνεπής με την προηγούμενη πορεία της, αλλά κάνει ένα βήμα ακόμη μεγαλύτερο. Απευθύνεται στο εφηβικό κοινό γνωρίζοντας ότι αυτή είναι η γενιά η οποία θα πρέπει μέσω της υιοθέτησης των οραμάτων, των αντιστάσεων και των αξιών που της αναλογούν να ηγηθεί την αυριανή μέρα σε μια κατεύθυνση αναβάθμισης της χώρας. Έξω και πέρα από τις λογικές προηγούμενων γενεών οι οποίες είχαν υιοθετήσει τον παρασιτισμό, την ευκολία και το εφήμερο με τα γνωστά όσο και τραγικά αποτελέσματα.
Ο σκηνοθέτης και ηθοποιός Πέτρος Νάκος, από τις ψυχές της θεατρικής ομάδας, στήνει μια σημαντική παράσταση για όλους τους προηγούμενους λόγους που αναφέραμε. Οι απόψεις του στις συνεντεύξεις που δίνει, ξεφεύγουν από τον αποκλειστικό χώρο του θεάτρου. Με αναφορές από τη σύλληψη του Οτσαλάν, την ηθική συνενοχή της κοινωνίας στο προηγούμενο χρονικό διάστημα μέχρι την ευθύνη των φωτεινών μυαλών της τέχνης οι οποίες συστρατεύθηκαν με το κατεστημένο, αναδεικνύει εύστοχα αρκετές από τις αιτίες της κρίσης. Όλη αυτή η προσωπική του ανησυχία τον έχει οδηγήσει στην εύστοχη πρόταση της συγκεκριμένης παράστασης. Αξιοποιώντας το μέγιστο των δυνατοτήτων που του παρέχει ο θεατρικός χώρος του Κεραμεικού και παρά το δύσκολο των χρονικών παλινδρομήσεων του κειμένου, επιτυγχάνει να παρουσιάσει το μυθιστόρημα του Γουόρτον αναδεικνύοντας τις δραματικές πλευρές του ταυτόχρονα με το αισιόδοξο της κατάληξης, δίνοντας μια ισορροπημένη παράσταση. Στην επιτυχία του αποτελέσματος θα πρέπει να αναφέρουμε και τη συμβολή των ηθοποιών οι οποίοι μέσα από πολύ καλές ερμηνείες ανέδειξαν τους ρόλους τους οποίους υπηρέτησαν. Με τους νεαρούς Ασημακόπουλο και Τρίκα να δίνουν τους νεαρούς Αλ και Μπέρντι με φρεσκάδα, αισιοδοξία και ονειροπόληση, τους μεγαλύτερους Νάκο και Πετικάρη να αποδίδουν τους εγκλωβισμένους ήρωες καθώς και τους Σουξέ ως αρχίατρο Βάις και Κυπαρισσόπουλο ως νοσοκόμο Ρενάλντι να αποδίδουν ουσιαστικά τους ρόλους τους. Ιδιαίτερη μνεία αξίζει η μουσική επιμέλεια του Π. Νάκου η οποία λειτουργεί αποτελεσματικά ως γέφυρα αλλά και αναδεικνύει την φρεσκάδα των ηρώων

BIRDY του Ουίλιαμ Γουόρτον

Οι συντελεστές:
Μετάφραση: Ερρίκος Μπελιές

Σκηνοθεσία: Πέτρος Νάκος

Σκηνικά: AlteraPars

Φωτισμοί: Παναγιώτης Μανούσης

Κοστούμια: Δέσποινα Χειμώνα

Μουσική/Σύνθεση Ήχων: Νίκος Τσέκος

Επιμέλεια Μουσικής: Πέτρος Νάκος

Βίντεο: Νίκος Τσέκος

Βοηθός Σκηνοθέτη: Σταυρούλα Μάκρα

Παίζουν οι ηθοποιοί:
Λοχίας ΑΛ: Πέτρος Νάκος

Νεαρός Αλ: Ορέστης Τρίκας

Μπέρντυ: Γεράσιμος Πετικάρης

Νεαρός Μπέρντυ: Παναγιώτης Ασημακόπουλος

Ψυχίατρος Βάϊς: Γιώργος Σουξές

Ρενάλντι: Σίμος Κυπαρισσόπουλος
Η παράσταση "Birdy" ανεβαίνει κάθε Παρασκευή, Σάββατο και Κυριακή στις 21.30 στο θέατρο Altera Pars (Μεγ. Αλεξάνδρου 123, Κεραμεικός).
Πληροφορίες-Κρατήσεις: 210-3410011



Διαβάστε περισσότερα!

Οι κυβερνήσεις πρέπει να φοβούνται τους λαούς

Οι Anonymous "χτύπησαν" και στην Ελλάδα
Η διαβόητη ομάδα hackers με την επωνυμία Anonymous εξαπέλυσε επίθεση την Παρασκευή 3 Φεβρουαρίου με στόχο την ιστοσελίδα του ελληνικού υπουργείου Δικαιοσύνης. Το κίνητρο της επίθεσης ήταν η συνθήκη ACTA και οι ρυθμίσεις για την πειρατεία.


Πέρα από αυτό, όμως, οι Anonymous κάνουν αναφορές στη γενικότερη πολιτική και οικονομική κατάσταση της χώρας, εξαπολύοντας μύδρους κατά της πολιτικής τάξης. Σε βιντεοσκοπημένο μήνυμα που εστάλη λίγο μετά την επίθεση, οι Anonymous λένε μεταξύ άλλων: "Είμαστε οι Ανώνυμοι. Δεν συγχωρούμε, δεν ξεχνάμε. Έπρεπε να μας περιμένετε. Οι λαοί δεν πρέπει να φοβούνται τις κυβερνήσεις, οι κυβερνήσεις πρέπει να φοβούνται τους λαούς."

Διαβάστε περισσότερα!

Πέμπτη 2 Φεβρουαρίου 2012

Να καταργηθεί η ACTA

Η ACTA (Anti-Counterfeiting Trademark Agreement) συστάθηκε και υπογράφηκε σχεδόν με μυστικότητα, χωρίς δημόσιες διαβουλεύσεις. H αρχική ιδέα της σύστασής του ήταν να προστατεύσει την πνευματική ιδιοκτησία.

Εκείνοι που δεν θέλουν να ακούν γι' αυτήν θεωρούν πως η συμφωνία αυτή θα αλλάξει όχι προς το καλύτερο βέβαια την ζωή μας στο διαδίκτυο.

Η ACTA δεν είναι τίποτε άλλο από μια συμφωνία μεταξύ πολλών χωρών και έχει να κάνει με τα πνευματικά δικαιώματα και όχι μόνο.

Η συμφωνία επι της ουσίας, καθιστά παρόχους (ISP) αποκλειστικά υπεύθυνους για τις όποιες παραβάσεις πνευματικών δικαιωμάτων που πραγματοποιούνται στο δίκτυό τους.

Αυτό σημαίνει ότι προκειμένου να μην βρεθούν προ απροόπτου - ακόμα και κατηγορούμενοι - οι πάροχοι θα πρέπει να χρησιμοποιήσουν συστήματα παρακολούθησης κάθε ιντερνετικού βήματος των χρηστών τους.

Οι πάροχοι μάλιστα θα έχουν την δυνατότητα να αποστέλουν προειδοποιήσεις στον χρήστη που επιδεικνύει "παραβατική" συμπεριφορά και αν δεν συμμορφώνεται να τον "πετάει" έξω από το δίκτυό του.

Το περίεργο με την ACTA είναι ότι όπως λένε όσοι την έχουν μελετήσει προσπαθεί με ύπουλο τρόπο να περάσει νόμους μέσω μιας εμπορικής συμφωνίας που όταν επικυρωθεί θα αποκτήσει δεσμευτική ισχύ και θα ισχύει σε όλες τις χώρες!

Μέχρι στιγμής στην Ευρώπη, οι χώρες που συμφώνησαν να υιοθετήσουν την ACTA είναι οι Ελλάδα, Αυστρία, Βέλγιο, Βουλγαρία, Τσεχία, Δανία, Φινλανδία, Γαλλία, Ουγγαρία, Ιρλανδία, Ιταλία, Λετονία, Λιθουανία, Λουξεμβούργο, Μάλτα, Πολωνία, Πορτογαλία, Ρουμανία, Σλοβενία, Ισπανία και Σουηδία.

Σύντομα θα υπογράψουν και οι υπόλοιπες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ενώ ήδη έχουν υπογράψει οι ΗΠΑ, Αυστραλία, Καναδάς, Ιαπωνία, Ν. Κορέα, Μαρόκο, Νέα Ζηλανδία και Σιγκαπούρη.

Διαβάστε περισσότερα!