Τρίτη 29 Μαρτίου 2011

Τιμή στη Μαρία Μπέικου

Αγωνίστρια, έτσι θα τη θυμόμαστε όλοι, αγωνίστρια της Αντίστασης και αγωνίστρια της ζωής. Η Μαρία Μπέικου κηδεύτηκε το πρωί της Δευτέρας 28 Μαρτίου από το Α΄ Νεκροταφείο. Στο τελευταίο ταξίδι τη συνόδευσαν σύντροφοι, αγαπημένοι φίλοι και πολύς κόσμος. Δεκαεπτά χρόνια καρκινοπαθής, πέθανε το απόγευμα της περασμένης Πέμπτης στα 86 χρόνια της.Αξίζει να θυμηθούμε το σύντομο αυτοβιογραφικό σημείωμα που είχε γράψει με αφορμή την παράσταση του θεάτρου Άττις "Μάουζερ":


ΜΙΚΡΟ ΑΥΤΟΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ
ΤΗΣ ΜΑΡΙΑΣ ΜΠΕΪΚΟΥ

Γεννήθηκα στο Ξηροχώρι της Εύβοιας.
Στον πόλεμο είμαι φοιτήτρια της Νομικής στην Αθήνα.
Οργανώνομαι και δουλεύω παράνομα μαζί με τον Λ. Κύρκο σο Πανεπιστήμιο.
Συλλαμβάνεται ο Αδερφός μου και οδηγείται στις φυλακές.
Πλαστογραφώ την υπογραφή του πατέρα μου και κατατάσσομαι στον ΕΛΑΣ.
Δε νιώθω καθόλου διαφορετικά από τις άλλες γυναίκες της ιστορίας αυτού του τόπου.
Η Αντίσταση δεν είναι προσωπική μου υπόθεση, είναι εθνική.
Η πρώτη μου μάχη είναι στο Καρπενήσι.
Ξέρω ότι αμύνομαι, δε θέλω να κάνω κακό σε κανένα, αλλά ο απέναντί μου είναι εχθρός.
Σημαδεύω και πυροβολώ. Φοβάμαι. Καταλαβαίνω στο πρόσωπο του διπλανού μου τι σημαίνει σύντροφος.
Κόβω την κοτσίδα μου για να παρελάσω στην απελευθέρωση.
Αφήνω το όπλο μου στη Βάρκιζα.
Παντρεύομαι τον Γιωργούλα Μπέικο.
Ξαναπιάνω το τουφέκι για να αμυνθώ δεύτερη φορά με το Δημοκρατικό Στρατό.
Το αφήνω ηττημένη πια στα Αλβανικά σύνορα και φεύγω περνώντας στο Άγνωστο.
Τρομάζω.
Ζω 27 χρόνια στη Σοβιετική Ένωση. Φοιτήτρια στην Ακαδημία Κινηματογραφίας της Σοβιετικής Ένωσης στην τάξη του Μιχαήλ Ρομ. Με τον συμμαθητή και πολύ καλό φίλο μου Αντρέι Ταρκόφσκι, στο Γ΄ έτος σκηνοθετούμε μαζί τους Φονιάδες του Έρνεστ Χέμινγουει.
Δουλεύω ως εκφωνήτρια στο Ραδιοφωνικό Σταθμό της Μόσχας.
27 χρόνια χωρίς να έχω ιθαγένεια.
Ψάχνω να βρω κάποιον ν’ ακούσει την ιστορία. Τη λέω παντού.
Η επιστροφή.
Επιστρέφω στην Ελλάδα με την τέφρα του Γιωργούλα σαν την Ηλέκτρα.
Η Ελλάδα. Στα όνειρά μου. Βλέπω ακόμα ότι τρέχω στα βουνά.
Πατρίδα μου είναι όλα αυτά. Είναι η αίσθηση που έχω για όλα αυτά.

ΜΑΡΙΑ ΜΠΕΪΚΟΥ

Διαβάστε περισσότερα!

Δευτέρα 28 Μαρτίου 2011

Το Σύνδρομο της Κίνας

Κινηματογραφικές Δευτέρες στο "Στέκι της Χαραυγής"
ΠΕΝΤΕΛΗΣ 12 ΠΛΑΤΕΙΑ ΧΑΡΑΥΓΗΣ
( ΤΕΡΜΑ ΛΕΩΦΟΡΕΙΩΝ 856 )

"Η Γη είναι επίπεδη,ο γάιδαρος πετάει και η πυρηνική ενέργεια είναι ακίνδυνη"

Το 1979 ‘’Το Σύνδρομο της Κίνας’’ ήταν η ταινία για την οποία όλοι μιλούσαν, χάρη στη τεράστια δημοσιότητα που είχε πάρει εξ αιτίας του ατυχήματος που είχε συμβεί στην πραγματικότητα στο Three Mile Island, το οποίο αντικατόπτριζε τα γεγονότα που συνέβαιναν στην ταινία και έγινε μόλις 12 μέρες μετά την πρεμιέρα της ταινίας. Προτεινόμενο για τέσσερα βραβεία Όσκαρ – Καλύτερου Ηθοποιού (Τζακ Λέμον), Καλύτερης Ηθοποιού (Τζέιν Φόντα), Καλύτερου Πρωτότυπου Σεναρίου και Καλύτερης Καλλιτεχνικής Διεύθυνσης, το ‘’Σύνδρομο της Κινας’’ παραμένει μια ταινία εξίσου συγκλονιστική σήμερα, όσο όταν πρωτοκυκλοφόρησε.



Οι τελευταίες εξελίξεις από την Φουκουσίμα σύμφωνα με την Ναυτεμπορική:
Παραμένει ο πυρηνικός εφιάλτης στη Φουκουσίμα, καθώς όπως ανακοίνωσε η Υπηρεσία Πυρηνικής Ασφάλειας της Ιαπωνίας, τo επίπεδο του ραδιενεργού ιωδίου στη θάλασσα είναι 1.150 φορές υψηλότερο από το ανώτατο επιτρεπτό όριο.

Οι σχετικές μετρήσεις έγιναν σε δείγματα νερού τα οποία ελήφθησαν από τη θάλασσα σε απόσταση μόλις 30 μέτρων από τους αντιδραστήρες 5 και 6 του πυρηνικού εργοστασίου. Μέχρι σήμερα οι αναλύσεις διενεργούνταν στη νότια πλευρά του εργοστασίου Φουκουσίμα Νταϊίτσι (Νο 1), στην έξοδο των αντιδραστήρων 1 και 4, οι οποίοι έχουν υποστεί τις μεγαλύτερες ζημιές από το σεισμό της 11ης Μαρτίου, και όπου το επίπεδο του ιωδίου 131 ήταν την Κυριακή σχεδόν 2.000 φορές υψηλότερο από το φυσιολογικό.

Οι αντιδραστήρες 5 και 6 που δεν λειτουργούσαν ενόψει εργασιών συντήρησής τους τη στιγμή του σεισμού, δεν υπέστησαν μεγάλες ζημιές και το σύστημα ψύξης τους επανασυνδέθηκε με την παροχή ηλεκτρικού ρεύματος.

Ο εκπρόσωπος της Υπηρεσίας Πυρηνικής Ασφάλειας Χιντεχίκο Νισιγιάμα διευκρίνισε ότι οι έλεγχοι έγιναν από τη διαχειρίστρια του εργοστασίου εταιρία Tepco σε δείγματα νερού που ελήφθησαν κοντά στους δύο αντιδραστήρες αυτούς στη βόρεια πλευρά των εγκαταστάσεων. «Το ιώδιο 131 που ανιχνεύθηκε είναι 1.150 φορές υψηλότερο από το ανώτερο επιτρεπτό όριο στο νερό της θάλασσας κοντά στους αντιδραστήρες 5 και 6», διευκρίνισε σε συνέντευξη Τύπου.

Προηγήθηκε η έντονη αντίδραση της ιαπωνικής κυβέρνησης για τη λανθασμένη ανακοίνωση της διαχειρίστριας εταιρείας του σταθμού, Tokyo Electric Power (Tepco) ότι το επίπεδο της ραδιενέργειας μετρήθηκε να είναι 10 εκατομμύρια φορές υψηλότερο από το φυσιολογικό σε δείγματα νερού. Ο εκπρόσωπος της ιαπωνικής κυβέρνησης Γ. Εντάνο χαρακτήρισε απαράδεκτη την ανακοίνωση της Τepco, απευθύοντας αυστηρή προειδοποίηση στην εταιρεία. «Ακόμη και αν η κούραση όσων εργάζονται στις εγκαταστάσεις μπορεί να συντείνει για να δικαιολογηθεί το λάθος αυτό, γνωρίζοντας ότι η παρακολούθηση των επιπέδων της ραδιενέργειας είναι μείζονος σημασίας προϋπόθεση για την εγγύηση της ασφάλειας, αυτό το λάθος είναι απολύτως απαράδεκτο», υπογράμμισε.

Ο ίδιος ανακοίνωσε ότι τα υψηλά επίπεδα ραδιενέργειας στο νερό που έχει πλημμυρίσει τον υπόγειο χώρο ενός από τους αντιδραστήρες του εργοστασίου μπορεί να προκλήθηκαν από τη μερική τήξη των ράβδων πυρηνικού καυσίμου μετά το σεισμό και το τσουνάμι της 11ης Μαρτίου. «Η ακτινοβολία φαίνεται να προέρχεται από τη μερική τήξη ράβδων καυσίμου που ήρθαν σε επαφή με το νερό που χρησιμοποιείται για την ψύξη του αντιδραστήρα. Ο ατμός υγροποιήθηκε και μετέφερε το νερό από το εσωτερικό του κελύφους», δήλωσε ο Εντάνο θέλοντας να καθησυχάσει τους φόβους περί ρωγμής στο κέλυφος του αντιδραστήρα Νο2. «Η ραδιενέργεια στο αέρα περιορίστηκε κυρίως μέσα στο κτίριο του αντιδραστήρα. Πρέπει να διασφαλίσουμε ότι το νερό δεν περνά στο έδαφος ή στην θάλασσα», υπογράμμισε ο εκπρόσωπος.

Ειδικοί, πάντως, εκτιμούν ότι η κατάσταση ενδεχομένως να είναι πολύ σοβαρότερη απ' ό, τι παρουσιάζεται. «Πιστεύω ότι ίσως η κατάσταση να είναι πολύ σοβαρότερη από αυτή που θέλουν να πιστεύουμε», δήλωσε ο ειδικός Νετζμεντίν Μεσκάτι από το πανεπιστήμιο της Νότιας Καρολίνας, εκτιμώντας ότι θα χρειαστούν εβδομάδες για να σταθεροποιηθεί η κατάσταση και ότι πλέον ίσως να είναι αναγκαία η επέμβαση των Ηνωμένων Εθνών. «Αυτό ξεπερνά κατά πολύ τις δυνατότητες ενός έθνους να χειριστεί την κατάσταση--χρειάζεται η στήριξη του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ. Κατά την ταπεινή μου γνώμη, αυτό είναι πιο σημαντικό από την ζώνη εναέριου αποκλεισμού στη Λιβύη», σημείωσε ο ίδιος.

Από την πλευρά τους, οι ιαπωνικές αρχές προειδοποίησαν ότι δεν μπορεί να αποκλειστεί ο κίνδυνος πυρηνικής καταστροφής στο εργοστάσιο της Φουκουσίμα, με τον εκπρόσωπο της κυβέρνησης να παραδέχεται ότι οι επιχειρήσεις στις πυρηνικές εγκαταστάσεις είναι ιδιαίτερα επίπονες και η απουσία προόδου απογοητευτική.

Διαβάστε περισσότερα!

Τετάρτη 9 Μαρτίου 2011

'Ενας οικολογικός κόσμος είναι δυνατός


Το Εναλλακτικό Βιβλιοπωλείο σας προσκαλεί την Πέμπτη 10 Μαρτίου, ώρα 7:30 μ.μ. στην παρουσίαση του βιβλίου του Γιώργου Κολέμπα, Τοπικοποίηση, από το παγκόσμιο… στο τοπικό, ένας οικολογικός κόσμος είναι δυνατός.

Το βιβλίο θα παρουσιάσουν οι Γιώργος Καραμπελιάς, Γιάννης Σχίζας και ο συγγραφέας.

Διαβάστε περισσότερα!

Σάββατο 5 Μαρτίου 2011

ΟΡΦΑΝΑ του ΝΤΕΝΝΙΣ ΚΕΛΛΥ

ΚΟΙΝΩΝΙΕΣ ΣΕ ΚΡΙΣΗ
ΟΡΦΑΝΑ του ΝΤΕΝΝΙΣ ΚΕΛΛΥ

Στις εκλογές του 1930 το ναζιστικό κόμμα του Α. Χίτλερ κατόρθωσε να εκλέξει 102 βουλευτές, μια σημαντική επιτυχία αν σκεφθεί κανείς ότι στις προηγούμενες εκλογές οι οποίες είχαν γίνει μόλις δύο χρόνια νωρίτερα οι βουλευτές του ήταν 12. Η αύξηση αυτή της επιρροής του δεν έγινε εν κενώ. Είχε προηγηθεί η σταδιακή κατάρρευση της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης και το οικονομικό κραχ του 1929 το οποίο δημιούργησε ένα πλαίσιο το οποίο διαμόρφωνε η οικονομική κρίση, η ανεργία, ο πληθωρισμός, η ανασφάλεια και ο ραγδαίος εκφασισμός του πολιτικού τοπίου. Σε αυτά λειτουργούσε συμπληρωματικά η ταπείνωση και οι εξευτελιστικοί όροι που είχαν επιβληθεί στη Γερμανία μετά το τέλος του Α΄Παγκοσμίου Πολέμου. Η επιτυχία όμως του ναζιστικού κόμματος είχε να κάνει και με την αδυναμία της αριστεράς να απαντήσει ουσιαστικά στα προβλήματα που αντιμετώπιζε η κοινωνία. Η άνοδος του ναζισμού/φασισμού εδράζεται πάνω σε υπαρκτά κοινωνικά προβλήματα και όπως χαρακτηριστικά έχει πει κάποιος είναι «οι λάθος απαντήσεις σε υπαρκτά ζητήματα».

Ο Ντέννις Κέλλυ γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Μπάρνετ του βόρειου Λονδίνου, όντας ένα από τα πέντε παιδιά μιας ιρλανδικής οικογένειας, καθολικός αυτός σε ένα προτεσταντικό κοινωνικό περιβάλλον. Αυτά τα χαρακτηριστικά από μόνα τους παίζουν το ρόλο τους σε μια «οπτική από πλευρά μειονότητας». Θεωρείται ως ένας από τους ταλαντούχους νέους θεατρικούς συγγραφείς σε μια χώρα, όπως είναι η Αγγλία, η οποία έχει σπουδαία παράδοση στη συγγραφή θεατρικών έργων. Το 2009 μάλιστα το γερμανικό περιοδικό Theater Heute τον ανακήρυξε ως καλύτερο ξένο θεατρικό συγγραφέα.

Στα Ορφανά περιγράφεται η εισβολή του Λίαμ στο σπίτι της οικογένειας της αδελφής του γεμάτου αίματα, ένα επετειακό απόγευμα. Από κει και ύστερα κλιμακωτά αρχίζει να ξετυλίγεται η αναζήτηση της αλήθειας. Το μικροαστικό περιβάλλον στο οποίο διαδραματίζεται η δράση θα μπορούσε κάλλιστα να είναι ένα διαμέρισμα στον Άγιο Παντελεήμονα. Η γειτονιά είναι γεμάτη πλέον από μετανάστες, η ανεργία είναι καθοριστική, η εγκληματικότητα αυξάνεται. Το όλο σύστημα οδηγείται βαθμιαία σε υποβάθμιση με την ανασφάλεια να είναι παρούσα και όχι μόνο τα βράδια. Στην υπαρκτή αυτή προβληματική κατάσταση ο Λίαμ ένα άτομο το οποίο φέρει τα γνωστά χαρακτηριστικά ενός ΚΔΟΑ (κτηνώδης δύναμη ογκώδης άγνοια) είναι εύκολο να χειραγωγηθεί από τους ακροδεξιούς που καιροφυλακτούν. Όντας παραβατικός από νεαρής ηλικίας, δεν θέλει παρά μια ελάχιστη ώθηση ώστε να αρχίσει να υιοθετεί ρατσιστικές αξίες και πρότυπα. Την ίδια στιγμή η μικροαστική οικογένεια της αδελφής του, κενή από κοινωνικές αναφορές και στηρίγματα, επιλέγει να περιχαρακώνει ολοένα και περισσότερο τον προσωπικό απογυμνωμένο χώρο της. Απομονωμένη από τον κοινωνικό περίγυρο ο οποίος αδιαφορεί όσο και αδυνατεί να κατανοήσει ότι αυτό το υποβαθμισμένο περιβάλλον, χωρίς εναλλακτική πρόταση, καθίσταται η μήτρα όπου θα επωασθεί το αυγό του φιδιού, είναι το ίδιο ευάλωτη σε εκτροχιαστικές λογικές αρκεί να υπερασπίσει τον μικρό περίγυρό της.

Είναι ακριβώς οι ίδιες συνθήκες τις οποίες βλέπουμε να αναπτύσσονται στον Άγιο Παντελεήμονα και όχι μόνο, όπου τα υπαρκτά προβλήματα υποβάθμισης της τοπικής κοινωνίας, ελλείψει άλλης εναλλακτικής, οδήγησαν αργά αλλά σταθερά στην εκλογή του Β. Μιχαλολιάκου της Χρυσής Αυγής στο Δημοτικό Συμβούλιο σήμερα και δεν ξέρουμε σε τι άλλο, χειρότερο, αύριο.

Ο συγγραφέας κατορθώνει να μας προσφέρει ένα μεστό, πολυεπίπεδο έργο. Οι πολλαπλές δυνατότητες ανάγνωσής του μας οδηγούν και σε άλλους προβληματισμούς εκτός του περιβάλλοντος ανάπτυξης του κοινωνικού φασισμού. Όντας καθολικός ο ίδιος, αναπτύσσει μια προβληματική γύρω από το ζήτημα της άμβλωσης, της σύγχρονης οικογένειας η οποία σε ένα παγκοσμιοποιημένο πλέον περιβάλλον φαίνεται να αιωρείται ξεκρέμαστη στο πουθενά αλλά και στο ζήτημα της βίας ως φαινόμενο το οποίο υπάρχει εν δυνάμει σε κάθε άνθρωπο καθώς και την ευκολία με την οποία μπορεί να εξωτερικευθεί, ελλείψει ηθικών όσο και κοινωνικών αρχών. Στο κείμενό του παρακολουθούμε όχι μόνο την με ταλέντο κλιμάκωση της δράσης μέχρι του σημείου της αποκάλυψης της αλήθειας, αλλά και την επίσης κλιμακωτή εμφιλοχώρηση μιας καθόλα έντιμης οικογένειας στην παραβατικότητα αλλά και βαρβαρότητα, αρκεί να διατυπωθούν τα κατάλληλα καταλυτικά ερωτήματα. Πως αντιδρώ όταν το προσωπικό μου περιβάλλον κινδυνεύει; Σε μια κοινωνία αδιαφορίας πως μπορώ να προστατεύσω το περιβάλλον μου; Πως ορίζω το «εγώ» και πως τον «άλλο»;

Σε μια κοινωνία όπου η κοινότητα είναι ανύπαρκτη ( και η αγγλοσαξωνική παράδοση της ατομικότητας βοηθάει), όσο ανύπαρκτη είναι και η έννοια του συλλογικού οι προσωπικές ή μάλλον ατομικές λύσεις βρίσκουν πρόσφορο έδαφος να αναπτυχθούν. Όταν όμως αντί να περάσουμε από το εγώ στο εμείς μπαίνουμε σε μια λογική περιχαράκωσης του εγώ, η εναντίωση ενάντια στο συλλογικό ενίοτε μπορεί να προσλάβει και χαρακτήρα βαρβαρότητας.

Το περιβάλλον μέσα στο οποίο διαδραματίζεται το έργο δυστυχώς δεν αποτελεί μια μεμονωμένη περίπτωση. Η ιδεολογική κυριαρχία της παγκοσμιοποίησης με την χωρίς όρια μετακίνηση κεφαλαίων και ανθρώπων οδηγεί στην αποδόμηση των κοινωνιών, στην υπερεκμετάλλευση του άλλου, στην κατάρρευση του συλλογικού, στην μετατροπή χωρών σε χώρους ψυχών. Και όσο αυτά τα φαινόμενα δεν αντιμετωπίζονται πολιτικά, κοινωνικά, πολιτισμιακά, τόσο θα αυξάνονται, καλλιεργώντας και οργώνοντας το έδαφος στο οποίο τα άνθη του κακού ή μάλλον τα αγκάθια του φασισμού θα ανθίζουν και θα διαβρώνουν συνειδήσεις.

Ο σκηνοθέτης Β. Θεοδωρόπουλος κατορθώνει να μεταφέρει τη μεστότητα του κειμένου με μία παράσταση κατά την οποία παρακολουθούμε τη σταδιακή εξέλιξη με αμείωτο ενδιαφέρον. Γινόμαστε μάρτυρες τόσο της σταδιακής απόρριψης βολικών ψεμάτων όσο και της βήμα-βήμα μεταλλαγής μίας μικροαστικής οικογένειας. Σε ένα σκηνικό το οποίο αποδίδει το απογυμνωμένο κοινωνικό περιβάλλον η εύστοχη μουσική παρέμβαση κορυφώνει τις ψυχολογικές εντάσεις και τονίζει τις τραυματικές διολισθητικές επιλογές. Εύστοχα επίσης η χρήση των φωτισμών αποδίδει τις ρωγμές και τα αδιέξοδα του περιβάλλοντος. Κυρίως όμως κατορθώνει να αποσπάσει από τους ηθοποιούς του εξαιρετικά καίριες ερμηνείες.

Στο ρόλο του Λίαμ ο Όμηρος Πουλάκης μας δίνει ένα περιθωριακό άτομο συναισθηματικά ανάπηρο, θύμα αλλά κυρίως θύτη σε πλήρη αποκοπή από το περιβάλλον. Κατορθώνει να μεταφέρει στη σκηνή όλη την κυκλοθυμικότητα του πρωταγωνιστή ο οποίος παραπαίει ανάμεσα στην ανοησία και το σαδισμό.
Εξίσου καλός ο Μιχάλης Οικονόμου στο δύσκολο ρόλο του μικροαστού οικογενειάρχη Ντάννυ, ενός προσώπου όπου η όποια δράση είναι εσωτερική και συγκρατημένη, ταυτόχρονα όμως ψυχρά υπολογιστική με το προσωπικό συμφέρον να αποτελεί την ύψιστη αξία.
Επίσης η Μαρία Κίτσου αποδίδει το ρόλο μιας γυναίκας η οποία παραπαίει ανάμεσα στα ματαιωμένα όνειρά της και στην τυπική οικογένεια την οποία πρέπει να υπερασπιστεί με νύχια και δόντια ως έσχατο οχυρό.
Τρεις διαφορετικές προσωπικότητες οι οποίες όμως τέμνονται στο ότι είναι ορφανές από πραγματική οικογένεια, κοινωνία, ιδεολογικές και πολιτιστικές αναφορές.

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

ΝΤΕΝΝΙΣ ΚΕΛΛΥ
ΟΡΦΑΝΑ

Μετάφραση
Κοραλία Σωτηριάδου
Σκηνοθεσία
Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος
Σκηνικά-Κοστούμια
Μαργαρίτα Χατζηιωάννου
Μουσική
Σταύρος Γασπαράτος
Σχεδιασμός φωτισμών
Σάκης Μπιρμπίλης
Βοηθός σκηνοθέτη
Κωνσταντίνος Τζάθας
Παίζουν οι ηθοποιοί
Μαρία Κίτσου (Έλεν)
Μιχάλης Οικονόμου (Ντάννυ)
Όμηρος Πουλάκης (Λίαμ)

ΘΕΑΤΡΟ ΝΕΟΥ ΚΟΣΜΟΥ
Αντισθένους 7 και Θαρύπου, Νέος Κόσμος
Τηλ. 210 9212900


Διαβάστε περισσότερα!