ΕΝΑΣ ΡΩΣΟΣ ΟΙΔΙΠΟΥΣ
ΟΙΔΙΠΟΥΣ ΤΥΡΑΝΝΟΣ σε σκηνοθεσία Ρίμας
Τούμινας
(Δημοσιεύεται στην Ρήξη τ.126 που κυκλοφορεί)
Το καλοκαίρι αυτό είχα τη χαρά να ξαναδιαβάσω το φιλοσοφικό
δοκίμιο του Κώστα Παπαϊωάννου «Κόσμος και ιστορία – ελληνική κοσμολογία και
δυτική εσχατολογία» (Εναλλακτικές Εκδόσεις). Στο βιβλίο αυτό, το οποίο ο
συγγραφέας συνέγραψε σε ηλικία μόλις 30 ετών, περιγράφει το ιστορικό δίπολο
ανάμεσα στην ελληνική και δυτική σκέψη. Η άποψή του, ολοκληρωμένη και
συγκροτημένη, δεν είναι αξιολογική των δύο διαφορετικών φιλοσοφικών καταφάσεων,
δεν προκρίνει δηλαδή τη μία έναντι της άλλης. Απεναντίας αναδεικνύει τις
σημαντικές πλευρές κάθε μιας από αυτές και όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται στον
πρόλογο του βιβλίου «Μας βάζει να
σκεφτούμε… την ''ουτοπία'' μιας ανθρώπινης ιστορίας, η οποία θα έχει
επανενταχθεί στη φυσική τάξη, στον κόσμο, που θα συνδυάζει τον
''μετασχηματισμό'' και την ''ησυχία'', την άρνηση της εργαλειακής μεθόδου, την
επιστροφή στο κοσμικό αίσθημα της ενότητας με το σύμπαν, με την αδιάκοπη
αναζήτηση της αλήθειας.
Όμως ένα από τα βασικά συμπεράσματα στα οποία μπορεί να
οδηγηθεί ο αναγνώστης (συμπέρασμα όσο και ερωτηματικό), είναι το κατά πόσον ο
δυτικός κόσμος, με βάση τη διαφορετική αφετηρία του είναι ικανός να κατανοήσει
πλήρως την ελληνική σκέψη και για να φτάσουμε στο προκείμενο μπορεί να αφομοιώσει
μία από τις κορυφαίες εκδηλώσεις της, την αρχαία τραγωδία.
Διαβάστε περισσότερα!