Ηλέκτρα του Σοφοκλή σε σκηνοθεσία Άρη Μπινιάρη

ΤΟ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΗΣ ΗΛΕΚΤΡΑΣ

Ηλέκτρα του Σοφοκλή σε σκηνοθεσία Άρη Μπινιάρη

(Του Κ. Σαμάντη από την Ρήξη Μαρτίου /φ. 158 που κυκλοφορεί)


Γιατί ανάμεσα στους εξαίρετους και πράγματι θεϊκούς θεσμούς που η Αθήνα σας έχει γεννήσει και φέρει στην ανθρωπότητα, καμία, κατά τη γνώμη μου, δεν είναι καλύτερη από αυτά τα Μυστήρια. Γιατί μέσω αυτών αποβάλαμε το βάρβαρο και άγριο τρόπο ζωής και μορφωθήκαμε και εκπολιτιστήκαμε. Και «μύησις» καθώς αποκαλείται, πράγματι μάθαμε τις απαρχές της ζωής και αποκτήσαμε τη δύναμη όχι μόνο να ζούμε ευτυχισμένοι, αλλά και να πεθαίνουμε με μια καλύτερη ελπίδα.

— Κικέρων, Περί νόμων, Βιβλίο Β΄, 36

Διαβάστε περισσότερα!

Το μεταναστευτικό ως αντεργατικός μοχλός

Στο πολύ σημαντικό βιβλίο του για τον ελεύθερο χρόνο*, ο Gianni  Toti καταγράφει, μεταξύ άλλων, τους πολύχρονους και αιματηρούς αγώνες που δόθηκαν από την εργατική τάξη ώστε να περάσουμε από την εργάσιμη μέρα των δεκατεσσάρων και δεκαέξι ωρών σταδιακά στο κατοχυρωμένο πλέον οκτάωρο. Η πορεία αυτή δεν υπήρξε ευθύγραμμη, απεναντίας όταν το εργατικό κίνημα έφτανε στην κατοχύρωση της μείωσης του χρόνου εργασίας, το Κεφάλαιο, με τη χρησιμοποίηση των μεταναστών ως φθηνό εφεδρικό εργατικό δυναμικό, κατόρθωνε να αναιρέσει τις κατακτήσεις και να αυξήσει εκ νέου τη διάρκεια της εργάσιμης μέρας. Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει:

Διαβάστε περισσότερα!