Με αφορμή την ημἐρα μνήμης της 24ης Απριλίου, η ταινιοθήκη της Ρήξης θα πραγματοποιήσει κινηματογραφικό αφιέρωμα με θέμα τη γενοκτονία των Αρμενίων. Την ερχόμενη Παρασκευή θα προβληθεί η ταινία «Αραράτ» (2002), του βραβευμένου σκηνοθέτη Ατόμ Εγκογιάν, στις 20.00, στον χώρο πολιτικής και πολιτισμού «Ρήγας Βελεστινλής», Ξενοφώντος 4 (Σύνταγμα), 6ος όρ. Είσοδος ελεύθερη.
Σύνοψη
Ένας σκηνοθέτης αρμενικής καταγωγής ζητά τη βοήθεια μιας καναδής ιστορικού που έγραψε ένα βιβλίο για τον Άρσιλε Γκόργκι, τον πιο μεγάλο Αρμένη ζωγράφο του 20ου αιώνα, προκειμένου να γυρίσει μια ταινία σχετικά με τη γενοκτονία των Αρμενίων. Ένας στοχασμός πάνω στη γενοκτονία των Αρμενίων, αλλά και το βάρος από τις σκιές των λησμονημένων προγόνων στη σημερινή γενιά.
Ο Ατόμ Εγκογιάν για την ταινία
«Το Αραράτ είναι ένας στοχασμός στον πνευματικό ρόλο που διαδραμάτισε η τέχνη στον διαρκή αγώνα του λαού μου να εξιλεωθεί από τα βαθιά τραύματα της γενοκτονίας. Δεν καταστράφηκαν μόνο ανθρώπινες ζωές, καταστράφηκε και το αποτύπωμα της ανθρωπιάς μέσα μας. Η πρόκλησή μου ήταν να εξορκίσω τις επικές συνέπειες της γενοκτονίας αντικαθιστώντας τες με προσωπικές στιγμές που μοιράστηκαν οι σημερινοί χαρακτήρες της ταινίας μου. Αν η ιστορία πρέπει απαραίτητα να λέγεται, η ζωή πρέπει το ίδιο απαραίτητα να φτιάχνεται».
Κριτική
Το επιτελείο των ηθοποιών του είναι ιστορικό και καταλυτικό στην επίτευξη του στόχου. Ο Σαρλ Αζναβούρ επιστρέφει μετά από πολύ καιρό στην ενεργό δράση ειδικά για το ρόλο του βετεράνου σκηνοθέτη. Ο Κρίστοφερ Πλάμερ δίνει ρεσιτάλ ερμηνείας που περνάει αυθωρί στην ανθολογία του σινεμά. Εξίσου έξοχοι και οι Ελίας Κοτέας [του Adjuster και του Exotica], ο Μπρους Γκρήνγουντ [του Sweet Hereafter και του Exotica], η Μαρί-Τζος Κρός [του Maelstrom], αλλά και ο νεαρός Ντέιβιντ Αλπέι.
«Μου φαίνεται πως οι ταινίες μου θά ‘ναι είτε δικές μου ιστορίες που θα γίνονται ολοένα μικρότερες και πιο προσωπικές, είτε αυτές οι πιο πολυέξοδες διασκευές που πραγματικά λατρεύω και απολαμβάνω». Εντούτοις το πιο πρόσφατο «Αραράτ» [Ararat, 2002], μοιάζει να είναι η χρυσή τομή τον δυο αυτών ειδών (ή το παράδοξο του κουρέα, να προτιμάτε). Μια βιβλική, λογοτεχνική, εικαστική, όσο και κινηματογραφική μεταφορά πάνω σε μια γενοκτονία δεν μπορεί ποτέ να είναι μια χαμηλού κόστους ταινία. Με δεδομένο το στοιχείο της αρμενικής του καταγωγής, δεν μπορεί επίσης να μην υπεισέλθει ο παράγων προσωπικό βίωμα και οι θύμησες από τις διηγήσεις της γιαγιάς. Οι ιστορίες που συνδυάζονται στο χρονικό φάσμα των τελευταίων 100 χρόνων της αρμενικής διασποράς είναι ουκ ολίγες. Συνδέονται αρχικώς χαλαρά, αλλά όσο πλησιάζουμε προς την λύση δένουν όλο και σφιχτότερα. Εν τέλει το κουβάρι τυλίγεται με μαεστρία και χωρίς βιασύνες.
Καναδική ταινία, σκηνοθεσίας Ατόμ Εγκογιάν με τους: Σαρλ Αζναβούρ, Ηλίας Κοτέας, Αρσινέ Χατζιάν, Κρίστοφερ Πλάμερ.
Πολιτική 2002 | Έγχρ. | Διάρκεια: 126’
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου