Την Κυριακή 4 Νοέμβρη ολοκληρώθηκε με επιτυχία το συνέδριο - αφιέρωμα στον Κορνήλιο Καστοριάδη που διοργάνωσε η Σύγχρονη Δελφική Αμφικτυονία. Κατά την διάρκεια της αναπτύχθηκαν πλείστες όσες εισηγήσεις αναφορικά με τη σχέση του Καστοριάδη με την διαλεκτική, το ρομαντισμό, την τεχνική, την αυτονομία, τον Χαϊντεγκερ, τον Λακάν , τον Μπούκτσιν, τον Καντ και άλλες πολλές παραμέτρους.
Δυστυχώς από όλες τις ιδιότητες του Κορνήλιου Καστοριάδη δεν υπήρξε εισήγηση για την κυριότερη, αυτή του επαναστάτη. Το επαναστατικό πρόταγμα της εποχής μας, βασικό μέρος στο βιβλίο του "Φαντασιακή θέσμιση της κοινωνίας" δεν θίκτηκε παρά ακροθιγώς. Αρκετοί μάλιστα καθηγητές πανεπιστημίων, διανοούμενοι, συγγραφείς αντέδρασαν έντονα στην επιχειρούμενη σύνδεση του έργου του με τον Μαρξ
Όταν ο ίδιος σε μια κρίσιμη καμπή της ιστορίας του δήλωσε ότι έπρεπε να αποφασίσει αν θα παρέμενε Μαρξιστής ή επαναστάτης (διαλέγοντας φυσιολογικά το δεύτερο)προφανώς και εννοούσε ότι ήταν αναγκασμένος να πάει πέρα από τον Μαρξισμό και όχι να στραφεί ενάντια του.
Αποτέλεσμα της πρόσληψης του Καστοριάδη από τους διανοούμενους της εποχής μας (ανάμεσα τους και γνωστοί ερευνητές και συνεργάτες του όπως ο Γιώργος Οικονόμου Δρ. Φιλοσοφίας Πανεπιστημίου Κρήτης και ο Κώστας Σπαντιδάκης δικηγόρος) ήταν και η διατύπωση θέσεων όπως ότι η Οκτωβριανή Επανάσταση ήταν πραξικόπημα των μπολσεβίκων και όχι ζήτημα της εργατικής τάξης. Ας δούμε όμως τι λέει ο ίδιος για το συγκεκριμένο ζήτημα.
"Στις φάσεις κοινωνικής κρίσης, οι εργάτες διεκδικούν ανοικτά και άμεσα τη διοίκηση της παραγωγής και προσπαθούν να την πραγματοποιήσουν( Ρωσία 1917-1918, Καταλωνία 1936-1937, Ουγγαρία 1956)".
Φαντασιακή θέσμιση της κοινωνίας . Εκδόσεις Ράππα 1985 σελίδα 121.
Είναι γεγονός ότι η σύγχρονη διανόηση όχι μόνο ΄βγάζει φλύκταινες όταν ακούει για Μάρξ, επαναστάσεις και εργαζόμενους αλλά πολλές φορές δεν διστάζει να υποστηρίξει ενεργά τους βομβαρδισμούς σε Σερβία , Ιράκ και λοιπά. Δυστυχώς ανάμεσα σε αυτούς βρίσκουμε και αρκετούς (ευτυχώς όχι όλους) Έλληνες και ξένους "οπαδούς" του έργου του Καστοριάδη. Η δυναμική όμως όπως και η επικαιρότητα του έργου του τους ξεπερνάει κατά πολύ.
Αυτά τα λίγα προς το παρόν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου