του Λευτέρη Ριζά
Από τότε που η οικονομική κρίση του καπιταλισμού / ιμπεριαλισμού εξαπλώθηκε
και στην Ελλάδα, ιδιαίτερα η «κρίση χρέους» που μας οδήγησε στα
περιβόητα ΜΝΗΜΟΝΙΑ και τις επαχθέστατες δανειακές συμβάσεις, βγήκε από
την ιδεολογική ντουλάπα του αστισμού, η ανάγκη υπεράσπισης της πατρίδας και του έθνους [της εθνικής οικονομίας].
Από
εκεί που οι ίδιες οι αστικές δυνάμεις – πολιτικές, πνευματικές και
οικονομικές – είχαν κηρύξει την έννοια του έθνους και της πατρίδας
ξεπερασμένες [1], που πρωί-μεσημέρι και βράδυ μας καλούσαν να πάρουμε
ολόψυχα μέρος στην περιβόητη «παγκοσμιοποίηση» - και γι αυτήν να
αποδεχτούμε κάθε φορά τις θυσίες που μας καλούσαν να υποστούμε –
εντελώς ξαφνικά θυμήθηκαν ότι τώρα οι θυσίες, τα Μνημόνια
και οι δανειακές συμβάσεις γίνονται ακριβώς για την υπεράσπιση της
«πατρίδας» και του «έθνους».
Διαβάστε περισσότερα!
