Πέρα από τον έλεγχο σε επίπεδο δημοκρατίας και αυτοδιοίκησης που φέρνει ο Καλλικράτης, πολύ σημαντικές είναι και οι ρυθμίσεις οι οποίες γίνονται στο εκλογικό σύστημα και στη δυνατότητα υποβολής υποψηφιοτήτων και παρέμβασης από τοπικές κινήσεις στις επερχόμενες Δημοτικές εκλογές.
Ενώ μέχρι τώρα υπήρχε, έστω περιορισμένα, έστω αποσπασματικά, η δυνατότητα της παρέμβασης σ’ αυτές όσων σχημάτων το επιθυμούσαν, με τις προϋποθέσεις που βάζει ο Καλλικράτης, ουσιαστικά τους απαγορεύει τη δυνατότητα αυτή.
Δεν χρειάζεται να αναφερθούμε στη μη ικανοποίηση του πάγιου αιτήματος της απλής αναλογικής ως συστήματος για τις εκλογές. Δεν χρειάζεται να αναφερθούμε στο καταφανώς ληστρικό σύστημα το οποίο επιτρέπει σε ένα συνδυασμό του 22% να επικρατήσει στο δεύτερο γύρο και να πάρει τα 3/5 των εδρών όπως έχει γίνει σε δήμους, όπως λ.χ στο δήμο Υμηττού.
Οι ρυθμίσεις του νέου νόμου ουσιαστικά απαγορεύουν τη συμμετοχή τοπικών κινήσεων, ειδικά όσων είναι έξω από κομματικά κάδρα. Τούτο το κατορθώνουν με το να υποχρεώνουν σε συμμετοχή τουλάχιστον του 50% των εκλογικών περιφερειών, με την υποχρεωτική υποβολή υποψηφιοτήτων ίση με τον αριθμό των εδρών των περιφερειών αυτών ή με την υποβολή υποψηφιοτήτων ίση με τα 3/5 του αριθμού των εδρών των δημοτικών κοινοτήτων.
Ακόμα και στην απίθανη περίπτωση που ένα αυτοδιοικητικό σχήμα κατορθώσει να ξεπεράσει όλα τα παραπάνω εμπόδια, και λόγω εντοπιότητας φέρει αυξημένα ποσοστά σε μια δημοτική κοινότητα, αλλά όχι στο σύνολο της περιφέρειας, ο Καλλικράτης επιδιώκοντας ακριβώς τον πολιτικό έλεγχο, του αφαιρεί το δικαίωμα εκπροσώπησης στην κοινότητα αυτή.
Για να γίνει πιο κατανοητό αυτό, αναφέρουμε το εξής παράδειγμα.
Η κίνηση πολιτών Αστακού λόγω συνεχούς συγκροτημένης και ουσιαστικής παρέμβασης στην τοπική κοινωνία, έχει κατορθώσει να έχει μια αναγνωρισιμότητα στον τόπο της. Στην περίπτωση που αποφασίσει να πάρει μέρος στις δημοτικές εκλογές, υποχρεούται να υποβάλει υποψηφιότητες για το σύνολο του δήμου, ουσιαστικά για το 1/7 του νομού Αιτωλοακαρνανίας. Στην απίθανη περίπτωση που το κατορθώσει, και με δεδομένη την αναγνωρισιμότητα στον Αστακό, ακόμα και στην περίπτωση που έπαιρνε 60 ή και 70% στην τοπική κοινωνία αλλά λόγω απόστασης η αναγνωρισιμότητα της ήταν μικρή στην υπόλοιπη περιφέρεια, τα 3/5 της εκπροσώπησης στον Αστακό θα τα έπαιρνε ο πρώτος συνδυασμός της περιφέρειας, με την κίνηση πολιτών να μην μπορεί να εκπροσωπηθεί ούτε με ένα υποψήφιο.
Μέσα από αλλεπάλληλες δικλείδες επιτυγχάνεται ο αποκλεισμός όλων των τοπικών κινήσεων, σχημάτων ή παρατάξεων που δραστηριοποιούνται έξω από το επίσημο πολιτικό σκηνικό. Όμως είναι αυτά τα σχήματα τα οποία συγκεντρώνουν την αμφισβήτηση αυτού του σκηνικού, είναι αυτά τα σχήματα τα οποία εμπεριέχουν την κριτική του, είναι αυτά τα σχήματα τα οποία μπορούν να μετατρέψουν τη ρωγμή σε ρήγμα και το ρήγμα σε κρίση του πολιτικού συστήματος.
Στην Αργεντινή του 2001 η κρίση του πολιτικού συστήματος ήταν καίρια και ολοκληρωτική. Όλη η χώρα κατέρρευσε με την αστική τάξη να την εγκαταλείπει πανικόβλητη. Και ήταν η αδυναμία συγκρότησης των επιμέρους αντιστάσεων σε μια ολοκληρωμένη συγκροτημένη εναλλακτική πρόταση αυτή η οποία τους επέτρεψε να επανέρχονται και δειλά-δειλά να πετσοκόβουν τις κατακτήσεις του λαϊκού κινήματος σε κοινωνικό, πολιτισμικό, θεσμικό και οικονομικό επίπεδο.
Γνωρίζοντας το πολιτικό σύστημα ότι κακήν κακώς η κρίση του μπορεί να ξεπεραστεί, όπως έχει γίνει αρκετές φορές μέχρι τώρα, καταλαβαίνει ότι μεγαλύτερος εχθρός του είναι η συγκρότηση ολοκληρωμένης εναλλακτικής πρότασης από τους από κάτω. Είναι αυτό το οποίο δεν θα επιτρέψει να γίνει χρησιμοποιώντας νομικά, ιδεολογικά ή κατασταλτικά μέτρα. .
Σε αυτή ακριβώς την κατεύθυνση κινείται ο Καλλικράτης.
Διαβάστε περισσότερα!
Θα μπορούσα να αρχίσω και να τελειώσω με τρεις λέξεις: «Δεν αντέχω άλλο».
