Παρασκευή 28 Μαρτίου 2008

BETO και μόνο ΒΕΤΟ

Ο Λαός μέσα στην θυμοσοφία του έχει βρει πολλούς τρόπους για να το εκφράσει. Κάποιες φορές με λανθάνοντα σεξισμό (οι ναύτες που γαμούσανε γινήκαν καπετάνιοι - σηκωθήκαν τα κολοκυθάκια να γαμήσουν τον μανάβη - μάθανε πως γαμιόμαστε πλακώσανε και οι γύφτοι) και κάποιες άλλες με "πολιτική ορθότητα" (εκεί που μας χρωστούσανε μας πήραν και το βόδι). Αφορμή για τα παραπάνω δόθηκε από την τελευταία δήλωση του Υπουργού Εξωτερικών των Σκοπίων την οποία και παραθέτω απο το in.gr : "Από την πλευρά του ο υπουργός Εξωτερικών Αντόνιο Μιλόσοσκι παραχώρησε συνέντευξη στο αμερικανικό Νewsweek, κατηγορώντας την Ελλάδα ότι για λόγους «εθνικής καθαρότητας» δεν αναγνωρίζει τα δικαιώματα των μειονοτήτων που βρίσκονται στο έδαφός της.
Ο ίδιος μίλησε για «μια μεγάλη τουρκική μειονότητα, μια μεγάλη αλβανική μειονότητα και μια μικρή 'μακεδονική' μειονότητα»."
Δεν θα μπω στον πειρασμό να σχολιάσω τις γεμάτες αλυτρωτισμό δηλώσεις του ή τα σύννεφα πολέμου τα οποία εξ αιτίας της μπορεί να αρχίσουν να εμφανίζονται . Απλά θέλω να τις αφιερώσω σε όλους αυτούς ( κάποιους από τον χώρο της Αριστεράς/sic!) που τον τελευταίο καιρό μας έχουν ζαλίσει με διάφορα φληναφλήματα του τύπου "περι δικαιώματος στον αυτοπροσδιορισμό", "περί εμπαθούς ελληνικού αντιαμερικανισμού" ή "περί ελληνικού εθνικισμού και επιθετικότητας". Σε όλους αυτούς , απολογητές της "Αυτοκρατορίας" και της Παγκοσμιοποίησης , συνοδοιπόρους του Σόρος και συνεταίρους στον εθνομηδενισμό και τον ενδοτισμό , που μιλάνε πριν να σκεφτούν και κατηγορούν το οτιδήποτε αρκεί να έχει το επίθετο "Ελληνικός" μπροστά . Δυστυχώς για αυτούς η περίοδος του ¨εκσυγχρονισμού" έχει περάσει ανεπιστρεπτί.
Οι καιροί μας , δύσκολοι καιροί είναι αλήθεια, απαιτούν εγρήγορση. Όμως για το συγκεκριμένο, η απάντηση μία : ΒΕΤΟ και μόνο ΒΕΤΟ !!!

Διαβάστε περισσότερα!

Πέμπτη 27 Μαρτίου 2008

Αλληλεγγύη στους Ζαπατίστας

Ανοιχτή Συνέλευση Αλληλεγγύης στους Ζαπατίστας και
Ενάντια στην Καταστολή στην Τσιάπας

Oι Ζαπατίστας δεν είναι μόνοι, δεν είναι μόνες! Αλληλεγγύη στην εξεγερμένη αξιοπρέπεια!

3 ΣΥΖΗΤΗΣΕΙΣ με τον Ερνέστο Λεδέσμα από την CAPISE (Κέντρο Πολιτικής Ανάλυσης και Οικονομικών και Κοινωνικών Ερευνών-Τσιάπας Μεξικό)

Πέμπτη 20 ΜΑΡΤΗ 2008, Χανιά,
Κατάληψη Rosa Nera, 8 μ.μ.


Τετάρτη 26 ΜΑΡΤΗ 2008, Θεσσαλονίκη,
Κατάληψη ΔΕΛΤΑ, 8 μ.μ.


Παρασκευή 28 ΜΑΡΤΗ 2008, Αθήνα,
ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ, αμφιθ. ΓΚΙΝΗ, 7.30 μ.μ.



Στο Μεξικό, στην πολιτεία Τσιάπας, το ζαπατιστικό κίνημα, έχει ήδη ένα δημόσιο αγώνα 14 χρόνων και 24 χρόνια που υπάρχει και αγωνίζεται. Η καταστολή και οι επιθέσεις από παραστρατιωτικές οργανώσεις δε σταμάτησαν ποτέ στη διάρκεια όλων αυτών των χρόνων.
Τους τελευταίους μήνες όμως βρισκόμαστε μπροστά σε ένα άκρως επικίνδυνο σκηνικό πολέμου στην Τσιάπας. Η μεξικάνικη κυβέρνηση του Φελίπε Καλντερόν έχει πετάξει τη μάσκα της «δημοκρατίας» και έχει επιλέξει τη βάναυση καταστολή κάθε αντίστασης στη χώρα.

Εκτιμώντας ότι οι Zαπατίστας είναι απομονωμένοι, εκτιμώντας πως δεν μετράνε πια με την αλληλεγγύη που εμπόδισε τον πόλεμο εδώ και 14 χρόνια, ενεργοποιεί όλους τους τρόπους για να επιβάλλει τον πόλεμο στην Τσιάπας. Τον τελευταίο χρόνο η κατάσταση είναι εκρηκτική: επιθέσεις, εκτοπισμοί, παρεμπόδιση της λειτουργίας των συνεταιρισμών, καταστροφή εξοπλισμού των αυτόνομων νοσοκομείων και σχολείων, απαγωγές, δολοφονίες, ασφυκτικός επικοινωνιακός αποκλεισμός, υφαρπαγή της ανακτημένης το 1994 γης, συνεχείς προκλήσεις από ένοπλες παραστρατιωτικές ομάδες. Στόχος το χτύπημα της αυτονομίας, η πρόκληση ενδοιθαγενικών συγκρούσεων, ο εξαναγκασμός του EZLN σε ένοπλη απάντηση, πράγμα που θα έδινε το τέλειο πρόσχημα στο Μεξικάνικο Στρατό να εισβάλλει στις εξεγερμένες κοινότητες.

«Τα σημάδια του πολέμου στον ορίζοντα είναι καθαρά. Τον πόλεμο, όπως και τον φόβο, μπορείς να τον μυρίσεις. Και τώρα πια μυρίζουμε τη θανατερή του οσμή στη γη μας» (Εξεγερμένος Υποδιοικητής Μάρκος-Δεκέμβρης 2007)

Με στόχο να εκφραστεί και να οργανωθεί η αλληλεγγύη στις εξεγερμένες ιθαγενικές κοινότητες οργανώνονται σε όλη την Ευρώπη δράσεις και εκδηλώσεις ενημέρωσης. Στην Ελλάδα, στα πλαίσια της τρίμηνης περιοδείας της μεξικάνικης οργάνωσης CAPISE οργανώνονται συζητήσεις ενημέρωσης με τον Ερνέστο Λεδέσμα, στις 20 Μαρτίου στα Χανιά, στην κατάληψη Rosa Nera, στις 26 Μαρτίου στη Θεσσαλονίκη, στην κατάληψη ΔΕΛΤΑ, και στις 28 Μαρτίου στην Αθήνα, στο Πολυτεχνείο.
Από το ιστολόγιο της Ανοιχτη Συνελευση Αλληλεγγυης στους Ζαπατιστας και Εναντια στην Καταστολη στην Τσιαπας

Διαβάστε περισσότερα!

Κυριακή 23 Μαρτίου 2008

Οι Αγνοούμενοι - μια ενδιαφέρουσα ζωή

Τα καλοκαίρια ,όταν συχνά με την σύντροφό μου πηγαίνουμε στην Χιλιαδού για ελεύθερη κατασκήνωση,πάντα προσέχω μια πινακίδα στα δεξιά του δρόμου, 600-700 μέτρα πριν την καινούργια γέφυρα της Χαλκίδας. Βρίσκεται εκεί, ξεθωριασμένη μέχρι πρότινος, φρεσκαρισμένη τελευταία , σύμβολο άλλων καιρών, για να θυμίζει παλιές υποσχέσεις .Την έχει τοποθετήσει η ¨Ενωση Κυπρίων Εύβοιας και δείχνει την Κύπρο με το κατεχόμενο τμήμα της ματοβαμένο και το σύνθημα-υπόσχεση : "ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ". Υποσχέσεις που δεν τηρήθηκαν ; Ίσως .

Υπάρχουν όμως κάποιοι που επιμένουν! Ο θεατρικός συγγραφέας Β.Κατσικονούρης, του οποίου το προηγούμενο έργο ¨Το Γάλα" έκανε αίσθηση , είναι ένας από αυτούς. Παρακολούθησα χτες το τελευταίο του έργο "Οι Αγνούμενοι - μια ενδιαφέρουσα ζωή", μια παράσταση αν μη τι άλλο προκλητική. Γιατί πως αλλιώς μπορεί να χαρακτηριστεί ένα έργο που τολμά και ξαναφέρνει στην επιφάνεια, από την μια ένα θέμα τόσο "ντεμοντέ" όπως είναι το θέμα των Αγνοουμένων της Κύπρου και ταυτόχρονα ασκεί κριτική στο σύγχρονο-καταναλωτικό-ατομικό τρόπο ζωής των Ελλαδιτών αδελφών τους.

Δύο αδελφές σμίγουν προσωρινά στην Αθήνα , παραμονές της ένταξης της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή ¨Ενωση. Η μιά, η Δέσποινα από το μαρτυρικό νησί, δεν θέλει να ξεχάσει και η άλλη, η Ισμήνη ή Μίνα επί το Ελλαδικώτερο δεν θέλει να θυμάται. Τον κύκλο συμπληρώνει ο Πέτρος σύζυγος της Μίνας , μεγαλοδημοσιογράφος σε εκδοτικό (εργολαβικό) συγκρότημα.¨Οσο και αν το έργο αυτό δεν τόσο σφικτοδεμένο όσο το "Γάλα" υπάρχουν στιγμές που το σφίξιμο στο στομάχι είναι έντονο. ¨Ενοχές; Θλίψη; Οργή; Iσως κάποιο από αυτά, ίσως όλα μαζί.Με τον χωρισμό των αδελφών τίποτε δεν θα είναι ίδιο για κανένα Το τελικό συμπέρασμα όμως είναι : Αγνοούμενοι είναι κάποιοι από την ίδια τους την (πλουσιοπάροχη κατά τα άλλα) ζωή! Για περισσότερες πληροφορίες Θέατρο Ροές. Διεύθυνση : Ιάκχου 16, Γκάζι. Tηλέφωνο : 210-3474312 ...
Διαβάστε περισσότερα!

Τετάρτη 19 Μαρτίου 2008

Tα Bαλκάνια σε κρίση

Τον δρόμο τον έχουν ανοίξει οι Βρετανοί αποικιοκράτες. Απο όποια περιοχή αποχωρούσαν (Κύπρος, Παλαιστίνη, Ινδική Χερσόνησος κ.λ.π.) φρόντιζαν πάντα να κατακερματίσουν τον χώρο.
Είτε δημιουργούσαν στρατηγικές μειονότητες, τις οποίες φρόντιζαν να χειραγωγούν, είτε εγκαταστούσαν φυτευτές κρατικές οντότητες. Ήταν η γνωστή τακτική του "διαίρει και βασίλευε", ευελπιστώντας ότι θα συνεχίσουν να έχουν το πάνω χέρι στην περιοχή εκμεταλλευόμενοι τις συμμαχίες τους (βλέπε Τουρκοκύπριους, Ισραήλ κ.λ.π.).
Το ίδιο πράγμα ζούμε αυτές τις μέρες και στα Βαλκάνια. Οι Αμερικάνοι γνωρίζουν πολύ καλά ότι για να μπορούν να ηγεμονεύουν πάνω στην περιοχή μας, χρειάζεται να αποδομήσουν τα ισχυρά κράτη που υπάρχουν σ'αυτήν (Βλέπε Σερβία και Ελλάδα). Απότοκο αυτής της πολιτικής ήταν και ο διαμελισμός της πρώην Γιουγκοσλαβίας σε ένα σωρό κράτη και κρατίδια. Απ'ότι φαίνεται το ίδιο σχέδιο προσπαθούν να ολοκληρώσουν σήμερα. Στήριξαν και στηρίζουν το ψευδεπίγραφο κράτος των Σκοπίων μαζί με τον αλυτρωτισμό του, στήριξαν και στηρίζουν την "ανεξαρτητοποίηση" του Κοσσόβου, κόντρα στις αποφάσεις του Ο.Η.Ε.. Η δημιουργία προτεκτοράτων στα Βαλκάνια αποτελεί την στρατηγική πολιτική τους, αδιαφορώντας αν αυτή η κατάσταση μπορεί εύκολα να μετατραπεί σε θρυαλλίδα πολέμου. Αν σήμερα σειρά έχουν τα Σκόπια και το Κόσσοβο, μεθαύριο δεν είμαστε σίγουροι ότι δεν θα πάρουν σειρά η Θράκη, το δήθεν πρόβλημα της Τσαμουριάς και πάει λέγοντας. Στα πλαίσια αυτά ο Φ.Ο.Υ διοργανώνει συζήτηση την Τετάρτη 26 Μαρτίου 2008 και ώρα 20:00 στην αίθουσα εκδηλώσεών του. Μαζί μας θα συζητήσουν την κρίση που έχει ξεσπάσει στα Βαλκάνια, ο Γ. Δελαστίκ (δημοσιογράφος), ο Δ. Καλτσώνης (Λέκτορας Παντείου Πανεπιστημίου) και ο Γ. Ρακκάς (πολιτικός επιστήμονας). Μια συζήτηση αν μη τι άλλο επίκαιρη όσο και καίρια.

Διαβάστε περισσότερα!

ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΤΗΣ 19ης ΜΑΡΤΙΟΥ 2008

Την Τετάρτη 19 Μαρτίου 2008 και ώρα 20:00, θα πραγματοποιηθεί στο Δημοτικό Κατάστημα τακτική συνεδρίαση του Διοικητικού Συμβουλίου του Δήμου Υμηττού, για να συζητηθούν τα θέματα της ημερήσιας διάταξης που έχει ως εξής:


Α: ΕΠΙΚΥΡΩΣΗ ΠΡΑΚΤΙΚΩΝ
Β: ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΙΣ
Γ: ΘΕΜΑΤΑ

1. Εγκριση της έκθεσης τακτικού διαχειριστικού ελέγχου των χρήσεων 2005-2006 της Δημοτικής Επιχείρησης Ανάπτυξης του Δήμου Υμηττού.
2. Ψήφιση πίστωσης για τις εκδηλώσεις της 25ης Μαρτίου.
3. Γνωμοδότηση για την κεραία βάσης κινητής τηλεφωνίας
4. Καθορισμός οδών λαϊκής αγοράς.
5. Επιχορήγηση του Σωματείου Εργαζομένων στο Δήμο.
6. Αναμόρφωση προϋπολογισμού εσόδων - εξόδων του Πνευματικού Κέντρου του Δήμου Υμηττού οικονομικού έτους 2008.
7. Αναμόρφωση προϋπολογισμού εσόδων - εξόδων του Δήμου Υμηττού.
8. Εγκριση πρωτοκόλλου προσωρινής και οριστικής παραλαβής του έργου "Διαμόρφωση αύλιων χώρων Σχολείων Υμηττού" (Β΄φάση).
9. Κανονισμός λειτουργίας Δημοτικού Συμβουλίου.
10. Κατανομή χρηματικών ποσών στις Σχολικές Επιτροπές του Δήμου για την κάλυψη λειτουργικών αναγκών.

Διαβάστε περισσότερα!

Πέμπτη 13 Μαρτίου 2008

Η ΠΥΡΚΑΛ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΠΑΡΚΟ # 7 / Ερώτηση του ΦΟΥ προς τον Δήμαρχο Υμηττού


ΕΝΕΡΓΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗ ΤΟΥ ΧΩΡΟΥ ΤΗΣ ΠΡΩΗΝ ΠΥΡΚΑΛ
Το Διοικητικό Συμβούλιο μετά από προτάσεις που κατέθεσε το Κοινωνικό & Πολιτιστικό Εργαστήρι του Ομίλου αποφάσισε και απέστειλε την παρακάτω επιστολή στον Δήμαρχο κ. Χρήστο Ζούπα την οποία κοινοποιεί στον Πρόεδρο του Δημοτικού Συμβουλίου κ. Γιώργο Επιφανίου και σε όλες τις παρατάξεις του Δημοτικού Συμβουλίου.
Υμηττός, 5 Μαρτίου 2008
Κύριο Χρήστο Ζούπα Δήμαρχο Υμηττού Επικεφαλής της παράταξης Πρώτα ο Υμηττός
Κοιν: Ακολουθεί πίνακας αποδεκτών
Ενεργοποίηση όλων των δυνάμεων της πόλης για το ζήτημα του χώρου της πρώην ΠΥΡ.ΚΑΛ.
Αγαπητέ Κύριε Δήμαρχε
Η εκδήλωση που πραγματοποιήσαμε στις 27 Ιανουαρίου με θέμα «Το πρόβλημα του χώρου της πρώην ΠΥΡ.ΚΑΛ. για τον Υμηττό και η διεκδίκηση του σαν χώρος ζωής και πρασίνου», ανέδειξε για μια ακόμη φορά την ανάγκη συντονισμού των δυνάμεων της πόλης μας και των ενεργών Δημοτών και κατοίκων, στην κατεύθυνση της δημιουργίας ενός συγκεκριμένου πλαισίου διεκδίκησης.Εμείς στην παραπάνω εκδήλωση καταθέσαμε την θέση ότι ο χώρος πρέπει να γίνει χώρος πρασίνου ελεύθερης και ανοιχτής πρόσβασης. Πολιτισμού και Αθλητισμού και να μην παραδοθεί σε κερδοσκοπικά συμφέροντα.Στις 28.2.2008 με δημοσίευμα της εφημερίδας «Έγκυρη Είδηση» μάθαμε για την Ερώτηση που κατέθεσε στην Βουλή ο κ. Μιχάλης Παπαγιαννάκης Βουλευτής του ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ. για το θέμα του χώρου της πρώην ΠΥΡ.ΚΑΛ. Αναζητήσαμε τυχόν απαντήσεις των αρμόδιων Υπουργών. Έτσι μας έστειλαν με fax από τον ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ. τις απαντήσεις τις οποίες σας επισυνάπτουμε με επισήμανση ορισμένων σημείων που κατά την εκτίμησή μας χρήζουν ιδιαίτερης προσοχής.Επίσης στις 3.3.2008 υπάρχει σχετικό άρθρο στην εφημερίδα «ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ».Πληροφορηθήκαμε ότι ίδια μέρα έκανε σχετικό ρεπορτάζ ο ΣΚΑΪ χωρίς να υπάρχει ακόμη κάποια δημοσιοποίησή του.Το Διοικητικό Συμβούλιο του Ομίλου συνεδρίασε την Τρίτη 4 Μαρτίου και αφού συζήτησε διεξοδικά το θέμα αποφάσισε να σας απευθύνει αυτή την επιστολή .
Αγαπητέ Κύριε Δήμαρχε
Ο Φιλοπρόοδος Όμιλος Υμηττού ως φορέας ενεργών δημοτών και κατοίκων, ως φορέας της κοινωνίας της πόλης μας, θεωρεί ότι πρέπει να ενεργοποιηθούμε όλοι εντατικά και συστηματικά ανεξάρτητα από τον χρόνο εκούσιας απομάκρυνσης. Ανεξάρτητα από τις όποιες επιλογές της εκάστοτε Κυβέρνησης. Θεωρούμε ότι το συντομότερο το εργοστάσιο πρέπει να φύγει και να έχουμε ήδη έτοιμο το Σχέδιο της αξιοποίησης του χώρου και να το διεκδικήσουμε άμεσα. Το θέμα είναι στην επικαιρότητα και ίσως υπάρξουν εξελίξεις που θα μας βρουν απροετοίμαστους.Η πόλη πρέπει να πάρει πρωτοβουλίες και ολόθερμα ελπίζουμε ότι θα τις πάρει ιδιαίτερα μέσα από τις συντεταγμένες δυνάμεις της.Πρέπει να εξετάσουμε το Γενικό Πολεοδομικό Σχέδιο του Υμηττού. Αν δίνει λύσεις για τις πραγματικές ανάγκες των κατοίκων του Υμηττού. Θέλουμε χώρους που θα ανήκουν στην κοινωνία και όχι χώρους παραδομένους σε κερδοσκοπικά συμφέροντα. Αν αυτό μας πουν ότι έχει κόστος, η απάντηση είναι απλή: το κέρδος είναι τεράστιο, πολύ μεγαλύτερο. Είναι μία επένδυση σε αξίες, όπως αυτές της ανθρωπιάς, του πολιτισμού, του αθλητισμού. Για εμάς, είναι όραμα και ελπίδα, γιατί η ζωή μας αξίζει. Δεν κοστίζει.Γι αυτό προτείνουμε την σύγκληση του Δημοτικού Συμβουλίου σε έκτακτη συνεδρίαση και με πρόσκληση των Φορέων και των κατοίκων που επιθυμούν να καταθέσουν την άποψή τους για το Σχέδιο. Το Δημοτικό Συμβούλιο να αποφασίσει το Σχέδιο - το οποίο εμείς θεωρούμε (και όχι μόνο εμείς από τα λεγόμενα των παρατάξεων και των φορέων) πρέπει να είναι στην κατεύθυνση της αξιοποίησης της έκτασης ως πάρκου αναψυχής ελεύθερης και ανοιχτής πρόσβασης μακριά από κερδοσκοπικές εκμεταλλεύσεις - και να τεθεί επικεφαλής μιας Ανοικτής Επιτροπής Προώθησης και Διεκδίκησης στην οποία θα συμμετέχουν Εκπρόσωποι των φορέων, των οργανώσεων και κάτοικοι. Παράλληλα θα εργάζεται μια Επιστημονική Επιτροπή Τεκμηρίωσης του Σχεδίου.Έχουμε την αίσθηση ότι θα πρέπει να είναι παράλληλη και η επεξεργασία των χρήσεων γης στην πόλη μας και η Γενική Μελέτη.
Αγαπητέ Κύριε Δήμαρχε
Ελπίζουμε ότι εσείς ως Δήμαρχος της πόλης μας με την διατυπωμένη θέση ότι η αξιοποίηση πρέπει να γίνει «με προτεραιότητα στο κοινωνικό όφελος και στον σεβασμό του ανθρώπου και του περιβάλλοντός του και όχι τις ανάγκες και επιταγές της αγοράς» και το Δημοτικό Συμβούλιό μας, θα ανταποκριθείτε στην έκκλησή μας και τις αγωνίες μας και θα μας εμπνεύσετε να αγωνισθούμε όλοι μαζί για τον Υμηττό που μας αξίζει.
Με εκτίμηση
Για το Διοικητικό Συμβούλιο Ο Πρόεδρος Γιάννης Κάλτσας Ο Γενικός Γραμματέας Παναγιώτης Τόλιας
Κοιν: Κύριο Γιώργο Επιφανείου Πρόεδρο του Δημοτικού Συμβουλίου Κύριο Δημήτρη Αργιανά Επικεφαλής της παράταξης Υμηττός-Ενότητα-σύγχρονη πόλη Κύριο Άρη Ματθαίου Επικεφαλής της παράταξης Υμηττός Παντού Κύριο Παναγιώτη Κωστάκη Επικεφαλής της παράταξης Δημότες Υμηττού Κύριο Σπύρο Μπότση Επικεφαλής της παράταξης Δημοτική Αγωνιστική Συσπείρωση

Διαβάστε περισσότερα!

΄΄Οταν εκλείπουν οι προκαταλήψεις

Η ώρα των Αφροαμερικανών



Την ώρα που ο Μπάρακ Ομπάμα δίνει μάχη για να γίνει ο πρώτος μαύρος πρόεδρος στην ιστορία των Ηνωμένων Πολιτειών, ένας άλλος Αφροαμερικανός διεκδικεί το αξίωμα του κυβερνήτη της Νέας Υόρκης. Ο κυβερνήτης της Νέας Υόρκης Ελιοτ Σπίτσερ παραιτήθηκε ύστερα από το «ροζ» σκάνδαλο που ξέσπασε σε βάρος του (αναγκάστηκε να παραδεχτεί δημόσια τη σχέση του με ιερόδουλη). Πιθανότερος διάδοχός του είναι ο Ντέιβιντ Πάτερσον.

Ο 53χρονος Πάτερσον θα είναι ο πρώτος μαύρος κυβερνήτης της Νέας Υόρκης, και μάλιστα τυφλός. Είναι γιος του πολιτικού ηγέτη του Χάρλεμ Μπάζιλ Πάτερσον. Ηταν επίσης ο πιθανότερος διάδοχος της γερουσιαστού Χίλαρι Κλίντον σε περίπτωση που αυτή κέρδιζε την προεδρία των ΗΠΑ. Μάλιστα ο πρώην δήμαρχος της πόλης Ντέιβιντ Ντίνκινς αναφέρει ότι ο Πάτερσον είναι έτοιμος να αναλάβει το αξίωμα του κυβερνήτη.

Πέρα απο όποια κριτική μπορεί να ασκηθεί στο Δημοκρατικό κόμμα και τα μέλη του, ( είμαστε προφανώς αντίθετοι στο πρόγραμμά τους, απο την εξωτερική πολιτική έως τα οικονομικά ) σίγουρα κανείς δεν μπορεί να τους κατηγορήσει για στενομυαλιά. Κάτι το οποίο θα ήταν αδιανόητο σε αρκετές "πολιτισμένες" χώρες ( το να αναλάβει ανώτατο αξίωμα και δη Κυβερνήτης ένας τυφλός) δεν φαίνεται να απασχολεί τουλάχιστον σε αυτό το επίπεδο τους Αμερικάνους. Σίγουρα ένα γεγονός το οποίο θα μπορούσε να αποτελέσει αφετηρία μιας μεγάλης συζήτησης.


Διαβάστε περισσότερα!

Ο ΧΡΟΝΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΣ

Χθές στον κινηματογράφο Μικρόκοσμος σε μια κατάμεστη αίθουσα και με αρκετούς ορθίους έγινε η προβολή του ντοκιμαντέρ Time is not important. Το ελληνικό αυτό ντοκιμαντέρ γυρίστηκε αρχές του 2008 στην πολιορκημένη Λωρίδα της Γάζας. Στην εποχή της παραχάραξης και του ελέγχου του εικονικού μηνύματος, ο πολιτικός λόγος της αντίστασης αναπαράγεται αποσπασματικός και διαμεσολαβημένος.
Η κάμερα της αλληλεγγύης βρέθηκε εκεί για να καταγράψει πάνω στο αληθινό φόντο της καθημερινής ζωής το λόγο και την εικόνα του αγώνα του παλαιστινιακού λαού. Γιατί η κατάσταση στη Γάζα δεν μπορεί να αποσιωπάται και η αντίσταση δεν μπορεί να συκοφαντείται.
Το ντοκιμαντέρ περιλαμβάνει:
Συνεντεύξεις του ηγετικού στελέχους της Χαμάς Μαχμούντ Ζαχάρ, του πρωθυπουργού Ισμαήλ Χανίγια, του κοσμήτορα του Ισλαμικού Πανεπιστημίου της Γάζας, Μαχέρ ελ Χόλι κ.α.
Πλάνα απο τα συμφορημένα και σε καθεστώς εμπάργκο νοσοκομεία της Γάζας και συνομιλίες με τους γιατρούς τους.
Σκηνές απο τη στοχευμένη δολογονία του Μάζεντ ελ Χαραζίν, επιχειρησιακού ηγετικού στελέχους της Ισλαμικής Τζιχάντ.
Τη συγκλονιστική κατάθεση πατέρα δύο μαρτύρων της αντίστασης.
Τη δημιουργία του υποστήριξαν:
στην εικονοληψία οι Χάλεντ Λουμπάντ & Μωχάμεντ Αλ Μπάγιεντ,
στο μοντάζ οι Μαρία Κουνάβη & Παντελής Παντέλογλου.
Όπως επίσης βοήθησαν και οι Leo Gabriel & Γιάννης Καστανάρας
Το Κέντρο Μελέτης και Αντιπληροφόρησης για τη Μέση Ανατολή, MA.D.I.S.A.συγκροτήθηκε στα μέσα του 2007 με σκοπό να συμβάλλει σε μια αξιόπιστη πληροφόρηση σχετικά με μια σειρά απο πολιτικά και πολιτισμικά ζητήματα που αφορούν τη Μέση Ανατολή. Το Κέντρο στέκεται κριτικά και αντιπαρατίθεται στις κοινότοπες όσο και κυρίαρχες αντιλήψεις που διαχέονται απο τα διεθνή και εγχώρια ΜΜΕ. Δίνει βήμα σε απόψεις που διαμορφώνονται εντός των μεσανατολικών τειχών και παρέχει πληροφορίες και αναλύσεις για την καλύτερη κατανόηση αυτής της, τόσο ταραγμένης όσο και ενδιαφέρουσας, περιοχής του κόσμου.
Τηλέφωνα επικοινωνίας: 6944266647,6976553777,6946991270
Για όσους ενδιαφέρονται να προβάλουν το συγκεκριμένο ντοκιμαντέρ, το Κέντρο διαθέτει αφιλοκερδώς την κόπια.
Διαβάστε περισσότερα!

Δευτέρα 10 Μαρτίου 2008

Ματωμένη Κυριακή

Όταν ο "Πλανητάρχις" τραγουδά το τραγούδι των U2 "SUNDAY BLOODY SUNDAY". Υπενθυμίζουμε ότι το συγκεκριμένο τραγούδι αναφέρεται στην Ματωμένη Κυριακή του 1972 όταν κατά την διάρκεια ειρηνικής διαδήλωσης στο Derry της Β.Ιρλανδίας,στις 30 Ιανουαρίου, οι Εγγλέζικες Δυνάμεις Κατοχής σκότωσαν 26 αθώους πολίτες. Σχετικά με το συγκεκριμένο θέμα, κυκλοφορεί ακόμα στα video-club η ομώνυμη ταινία.
Διαβάστε περισσότερα!

Σάββατο 8 Μαρτίου 2008

8 Μαρτίου - Ημέρα της Γυναίκας / Η Γυναίκα της Παλαιστίνης δεν γιορτάζει ποτέ !

Aπό τότε που οι εργάτριες στα κλωστοϋφαντουργεία της Νέας Υόρκης ξεσηκώθηκαν και έβαλαν τα θεμέλια για τον εορτασμό της 8ης Μαρτίου μέχρι της μέρες μας, όπου τα μαγαζιά των "go-go boys" γεμίζουν "εορτάζουσες" , σίγουρα έχει περάσει πολύ καιρός.Το Γυναικείο Κίνημα παρά την άνθιση των δεκαετιών του '60 και του '70 δείχνει να έχει χάσει τον προσανατολισμό του. Αν αξίζει να θυμόμαστε την σημερινή ημέρα αξίζει όχι τόσο για την θέση της Γυναίκας στον Ανεπτυγμένο Κόσμο αλλά για να θυμόμαστε την Γυναίκα της Αφρικής, της Λατινικής Αμερικής , την Γυναίκα της Παλαιστίνης. Και μέχρι αυτή η επέτειος να ξεπεραστεί , εκ των πραγμάτων έχουμε πολύ δρόμο μπροστά μας.


Διαβάστε περισσότερα!

Παρασκευή 7 Μαρτίου 2008

ΤΟπικά ΣΥμβούλια Νέων

Σήμερα 7 Μαρτίου έληξε η προθεσμία εγγραφής νεολαίων (απο 15 έως 28 ετών) για την συμμετοχή τους στις εκλογές των τοπικών συμβουλίων νέων (ΤΟΣΥΝ).Όποτε μιλάμε λοιπόν για συμμετοχικούς θεσμούς ή για θεσμούς διαβούλευσης, κανείς δεν μπορεί να είναι αντίθετος.΄Αλλωστε το αίτημα της άμεσης δημοκρατίας είναι απο τα βασικά. Στην προσπάθεια υλοποίησής τους όμως δεν μπορούμε να μην σταθούμε κριτικά, μιάς και η όποια λανθασμένη εφαρμογή τους μπορεί να οδηγήσει σε απογοητεύσεις αλλά και σε συνολική απαξίωσή τους. Σε αυτή λοιπόν την περίπτωση αξίζει να αναρωτηθούμε για τον συγκεκριμένο θεσμό:
1.Ήταν επαρκής η καμπάνια πληροφόρησης, ενημερώθηκαν έγκαιρα οι ενδιαφερόμενες ηλικίες;
2. Έχουν δυνατότητα συμμετοχής ομάδες πληθυσμού με ιδιαίτερα προβλήματα όπως π.χ. οι μετανάστες;
3. Έχουν αποσαφηνισθεί οι δυνατότητες και οι αρμοδιότητες των εν λόγω συμβουλίων;
4. Που αποσκοπεί το ενιαίο του ψηφοδελτίου;
5. Υπάρχουν οι αναλογούσες για αυτό χρηματοδοτικές πηγές για την λειτουργία τους και την υλοποίησή τους;
Ερωτήματα που αν δεν αποσαφηνισθούν, πολύ φοβούμαστε ότι θα οδηγήσουν τελικά σε ένα ακόμα αναποτελεσματικό, γραφειοκρατικό, ανενεργό θεσμό και τελικά στην κατ'ουσία ακύρωσή του.

Διαβάστε περισσότερα!

Η ΦΩΤΙΑ ΚΑΙ Ο ΛΟΓΟΣ

Την περασμένη Τετάρτη 5 Μαρτίου πραγματοποιήθηκε στο ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΟ ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ (Θεμιστοκλέους 37) η παρουσίαση του βιβλίου της ΓΚΛΟΡΙΑ ΜΟΥΝΙΟΘ ΡΑΜΙΡΕΣ ' Η φωτιά και ο λόγος ' . Το βιβλίο αποτελεί την μαρτυρία μιάς δημοσιογράφου που έζησε πάνω απο 7 χρόνια στις Ζαπατίστικες Κοινότητες και κατέγραψε απο πρώτο χέρι την ιστορία του Ζαπατίστικου Στρατού για την Εθνική Απελευθέρωση (EZLN).
Κατά την διάρκεια της, με μεγάλο ενδιαφέρον, παρουσίασης ο μεταφραστής του βιβλίου Νίκος Κοκκάλας αναφέρθηκε στο θέμα που διαπραγματεύεται το βιβλίο, η Ευγενία Μιχαλοπούλου μας μίλησε για την κρισιμότητα της κατάστασης στην Τσιάπας και πιο συγκεκριμένα για την πίεση του πολέμου που προσπαθεί να επιβάλει η Κυβέρνηση του Καλντερόν, καθώς και για το Ελληνικό Κίνημα Αλληλεγγύης το οποίο σιγά - σιγά οργανώνεται.
Τέλος ο Γιώργος Ρακκάς τοποθετήθηκε πάνω στο φαινόμενο του Κινήματος των Ζαπατίστας και την επιρροή του, όχι μόνο σε τοπικό, αλλά και σε παγκόσμιο επίπεδο. Την τοποθέτησή του αυτή παραθέτουμε ακολούθως
.


Το βιβλίο της Γκλόρια Μουνιός Ραμίρεζ αποτελεί το πιο λεπτομερειακό χρονικό της πορείας των Ζαπατίστας, ιδιαίτερα δε της περιόδου που ξεκινάει τον Γενάρη του 1994, όπου και ξέσπασε η ένοπλη εξέγερση στην Τσιάπας, μέχρι το 2004.
Ένα χρονικό, γραμμένο από μία δημοσιογράφο η οποία κατάφερε να καταργήσει την απόσταση ανάμεσα σ’ αυτήν και στο κίνημα, πετυχαίνοντας έτσι να υπερβεί την τετριμμένη πλέον εικόνα που διαμορφώνεται για τους Ζαπατίστας, μέσα από τις συνεντεύξεις τύπου, τις ανακοινώσεις, και τις αναφορές των διεθνών ΜΜΕ γι’ αυτούς.
Γι’ αυτό και η Φωτιά και ο λόγος δεν είναι ένα βιβλίο για τους Ζαπατίστας, αλλά το βιβλίο των Ζαπατίστας – με την έννοια ότι η συγγραφέας καταφέρνει να μεταδώσει εξ’ ολοκλήρου στον αναγνώστη τον λόγο και τις πραγματικότητες του Ζαπατιστικού κινήματος.
Και τούτο από μόνο του είναι ιδιαίτερα σημαντικό. Διότι, πέρα από ό,τι συμβαίνει στο Μεξικό, και που παρακινεί την αλληλεγγύη και την στήριξή μας στον αγώνα τους, η σημασία του Ζαπατιστικού κινήματος είναι διεθνής.
Κι αυτό διότι σε ό,τι αφορά στη διεθνή τους διάσταση, οι Ζαπατίστας είναι ένα κίνημα προδρομικό και γι’ αυτό παραδειγματικό. Ξεκινάει το 1994, το έτος «4» του τέλους της ιστορίας, αφότου οι ιεραπόστολοι του πολυεθνικού κεφαλαίου κήρυξαν εν μέσω πανηγυρισμών το «τέλος της ιστορίας», την οριστική επικράτηση του κόσμου της αγοράς, της φιλελεύθερης δημοκρατίας και του καταναλωτισμού ως του «καλύτερου δυνατού κόσμου που κινείται στους ορίζοντες του εφικτού».
Το κίνημα των Ζαπατίστας από τα βουνά της Τσιάπας ορθώθηκε ως ένας έμπρακτος αντίλογος απέναντι στην επέλαση των αλαζονικών δυνάμεων του παγκοσμιοποιημένου καπιταλισμό διακηρύττοντας τα προφανή εκείνα που οι οπαδοί του θέλησαν να διαγράψουν από το μυαλό μας.
…Και διεκδίκησε τόσο μία συνέχεια όσο και μία ρήξη με το παρελθόν.
Το 1967 ο Τσε πεθαίνει στα βουνά της Βολιβίας με το όπλο στο χέρι. Λέγεται ότι δύο είναι τα στοιχεία εκείνα που οδήγησαν το βολιβιάνικο εγχείρημά του στην τραγική αποτυχία: αφ’ ενός, ο υπόγειος πόλεμος που του έγινε από το βολιβιανό Κ.Κ. και αφ’ ετέρου το γεγονός ότι ο Γκεβάρα δεν κατάφερε να πάρει με το μέρος του, τους ιθαγενικούς πληθυσμούς. Διότι όντως, είχε διαπιστωθεί ένα χάσμα μεταξύ του Γκεβαρισμού και του ιθαγενικού κόσμου, ο οποίος τότε φάνταζε εσώκλειστος στον εαυτό του, βουτηγμένος στις αρχαίες μνήμες και τις παραδοσιακές πρακτικές.
Εικοσιεφτά χρόνια αργότερα, το πνεύμα του Τσε εξέρχεται από τα μπλουζάκια, για να εκφραστεί μέσω των Ζαπατίστας στα βουνά του μεξικάνικου νότου. Ο υποδιοικητής Μάρκος παίρνει το νήμα από εκεί που το άφησε ο Γκεβάρα, ως ο εκφραστής ενός νέου αντάρτικου και αυτή τη φορά ιθαγενικού κινήματος.
Τι σχέση έχει, θα μου πείτε, ο Τσε με τους Ζαπατίστας; Βολονταριστής Μαρξιστής ο ένας, που γυρεύει να συγκροτήσει έναν σκληρό, συμπαγές πυρήνα ο οποίος θα επιδοθεί σ’ ένα σκληρό, ένοπλο αγώνα για την εξουσία. Εναλλακτικοί και Ιθαγενείς οι δεύτεροι, με έντονες αναφορές στην ταυτότητά τους, τις παραδόσεις, τα ήθη και τα έθιμά τους που αγωνίζονται για να στήσουν θεσμούς και μορφές δυαδικής εξουσίας, εδώ και τώρα, στους κόλπους της Μεξικανικής Κοινωνίας.
Μα εδώ ακριβώς εντοπίζεται και η διαλεκτική της ρήξης με την συνέχεια! Διότι όντως, απ’ τη μία ο Μάρκος συνεχίζει στην παράδοση του Τσε, την μεγάλη επαναστατική παράδοση της Λατινικής Αμερικής, που γυρεύει την ελευθερία και την αξιοπρέπεια των λαών έναντι των ποικιλώνυμων αποικιακών δυνάμεων. Και, από την άλλη εκφράζει τις νέες πραγματικότητες και τα νέα χαρακτηριστικά των σύγχρονων κινημάτων εναντίον του φιλελευθερισμού και της παγκοσμιοποίησης.
Τούτα είναι που προσδιορίζουν το κίνημα των Ζαπατίστας ως προδρομικό και παραδειγματικό. Εδώ, κι επειδή ο χρόνος μας πιέζει, θα αναφερθώ στο κυριότερο.

Α) Τον κεντρικό ρόλο της ταυτότητας και της παράδοσης που θα έχουν τα μεταμοντέρνα, αντικαπιταλιστικά και αντι-παγκοσμιοποιητικά κινήματα. Οι Ζαπατίστας είναι πρώτα και κύρια ένα κίνημα ταυτοτικό. Κι αυτό το εκφράζει σε δύο επίπεδα. Πρώτον, διεκδικεί από το μεξικανικό κράτος την πλήρη αναγνώριση και τον σεβασμό της ιθαγενικής του ιδιαιτερότητας, την ένταξη της ιθαγενικής στην μεξικάνικη εθνική ταυτότητα. Δεύτερον, και ίσως το κυριότερο για εμάς, διεκδικεί την διαφύλαξη της ιδιατερότητάς του ενάντια στο ισοπεδωτικό πολιτιστικό, οικονομικό και πολιτικό μοντέλο της παγκοσμιοποίησης.
Διότι έχει διαγνώσει πολύ καλά τόσο τα χαρακτηριστικά της νέας καπιταλιστικής αντεπίθεσης όσο και τα αδιέξοδά της. Έχει κατανοήσει πως ο καπιταλισμός, στην παρούσα ολοκληρωτική του φάση, επιθυμεί να μεταβάλει τους ανθρώπους, από πρόσωπα που αυτοπροσδιορίζονται μέσω πολλαπλών συλλογικών ταυτοτήτων σε ανώνυμες, καταναλωτικές μονάδες, πειθήνιους, μοναχικούς εργαζόμενους, και αυτοκρατορικούς υπηκόους.
Και συν τοις άλλοις, γνωρίζει πολύ καλά ότι, αυτή η ουτοπία που ευαγγελίζεται η παγκοσμιοποίηση σήμερα είναι από κάθε άποψη καταστροφική. Είτε ανθρωπολογικά (επειδή ακριβώς ο άνθρωπος φύσει ορέγεσθαι το κοινωνείν και κατά συνέπεια δεν μπορεί να ζήσει ως μοναχικό πλήθος στο παγκόσμιο χωριό των πολυεθνικών), είτε οικολογικά (επειδή ακριβώς το μοντέλο της διαρκούς συσσώρευσης και της ανάπτυξης, η λογική της κυριαρχίας πάνω στη φύση που ενυπάρχει στη νεωτερικότητα δεν μπορεί παρά να μας οδηγήσει στην καταστροφή).
Η επίγνωση αυτών των κύριων όψεων της παρούσας φάσης του καπιταλισμού, δεν προέκυψε στους Ζαπατίστας ως μία θεωρητική σύλληψη ξεκομμένη από την καθημερινή ζωή. Το αντίθετο. Αποτελεί μία θεωρητική ανακεφαλαίωση της πορείας των ιθαγενών μέσα στον κόσμο της αποικιοκρατίας. Εκφράζει εκείνο που βίωσαν και βιώνουν, όταν ο πολιτισμός, οι επιχειρήσεις, οι οικονομικές και πολιτικές πρακτικές του κυρίαρχου εισβάλλουν βίαια στις κοινότητές τους, τις ξεπατώνουν, διαγράφουν με μιας όλους τους παραδοσιακούς θεσμούς που εδώ και αιώνες ανέπτυσσαν για να επιβιώσουν αλλά και να διαχειριστούν τις τύχες τους, και τους μεταμορφώνει σε ανώνυμους δουλοπάροικους, εσωτερικούς μετανάστες ή στη τόσο γνώριμη φιγούρα του απελπισμένου και αλκοολικού Ινδιάνου. Από αυτήν την πείρα καταλαβαίνουν ότι αυτό που επιφυλάσσει ο «θαυμαστός νέος κόσμος» είναι η μεταμόρφωσή τους σε ανώνυμες μονάδες δίχως μέλλον. Κι αυτό τους παρακινεί να επιστρέψουν στις ρίζες τους, να μιλήσουν για έδαφος, πατρίδα και ταυτότητα.

Β) Είναι γνωστές οι θέσεις των Ζαπατίστας για την εξουσία. Εξίσου γνωστή είναι και η διχογνωμία που αυτές έχουν προκαλέσει στο διεθνές κίνημα. Ότι απ’ τη μία υπάρχουν κάποιοι που τις προσεγγίζουν αρνητικά, ορμώμενοι από θέσεις περισσότερο λενινιστικές, που θέτουν ως κύριο στόχο την κατάκτηση της πολιτικής εξουσίας. Κι ότι απ’ την άλλη, υπάρχουν κάποιο που στέκονται περισσότερο στους αμεσοδημοκρατικούς οριζόντιους, θεσμούς και τις εναλλακτικές πρακτικές, εκκινώντας από μία αντίεξουσιαστική σκοπιά.
Κατά τη γνώμη μου, αυτή η διαμάχη με την πόλωση που τη διακρίνει κινδυνεύει να καταστεί αντιπαραγωγική.
Διότι εκείνο που χάνεται μέσα σ’ αυτήν είναι η συμπληρωματικότητα που μπορούν να έχουν οι δύο θέσεις.
Τούτο από πρώτης όψεως φαίνεται παράδοξο, όμως δεν είναι. Ιδιαίτερα ότι η μεγαλύτερη έμφαση που δίνουν οι Ζαπατίστας στις εναλλακτικές πρακτικές, καθώς και σ’ έναν λόγο που εστιάζει περισσότερο σε ζητήματα πιο έμμεσα αλλά πιο βαθιά πολιτικά, όπως είναι οι στάσεις ζωής, οι αντιλήψεις απέναντι στον άλλο και τη φύση, η συνεργατικότητα ή η αλληλεγγύη είναι οι παράγοντες εκείνοι που έχουν πολλαπλασιάσει θεαματικά την ιδεολογική ισχύ του κινήματος, όχι μόνο στο εσωτερικό της μεξικανικής κοινωνίας αλλά και σ’ ολόκληρο τον πλανήτη.
Διότι δίπλα στην άμεση πολιτική πάλη, διεξάγεται κι ένας άλλος αγώνας, ιδεολογικός, που αφορά στάσεις ζωής, αντιλήψεις, πρότυπα, αξίες και κοινωνικές πρακτικές. Κι αυτός ο αγώνας είναι πολύ σημαντικός στα πλαίσια των καταναλωτικών κοινωνιών στις οποίες ζούμε, γιατί ακριβώς από εκεί μέσα περνούν οι πιο σημαντικοί μηχανισμοί της πειθάρχησης των πληθυσμών. Το γεγονός ότι οι Ζαπατίστας παρεμβαίνουν σ’ αυτά τα επίπεδα, είναι που τους καθιστά
Νομίζω ότι εάν η έμφαση που δίνουν οι Ζαπατίστας στην εναλλακτική διάσταση των εγχειρημάτων, ειδωθούν από την σκοπιά ενός ανταγωνιστικού διαβήματος ως προς την ιδεολογική ηγεμονία που ασκεί σήμερα η παγκοσμιοποίηση– και όχι ως ένα στοιχείο που αρκεί από μόνο του μία νέα αντίληψη του στυλ «δεν-παίρνω-την-εξουσία-αλλά-την-περικυκλώνω», εάν δηλαδή αντιληφθεί κανείς τον παραδειγματικό χαρακτήρα που μπορεί να έχει ο Ζαπατισμός στα πλαίσια του διεθνούς κινήματος, και δεν τον αναγάγει σ’ έναν πασπαρτού αντιλενινισμό, θα γλιτώσει εύκολα από διαμάχες που μάλλον διακρίνονται από πολύ φετιχισμό και λίγο πραγματική ουσία.

Διαβάστε περισσότερα!

Τετάρτη 5 Μαρτίου 2008

Η ΠΥΡΚΑΛ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΠΑΡΚΟ #6 / ΟΙ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΤΡΙΩΝ ΥΠΟΥΡΓΕΙΩΝ ΣΤΗΝ ΕΡΩΤΗΣΗ ΤΟΥ ΜΙΧ. ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΑΚΗ.

Λάβαμε απο τον πρόεδρο του Φ.Ο.Υ. Γ. Κάλτσα τις απαντήσεις των τριών Υπουργείων, κατόπιν ενεργειών του, τον οποίο και ευχαριστούμε.

1. ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΜΥΝΑΣ
(Φ. 900α/5736/9497/20-02-08)

Σε απάντηση της υπ'αριθμ.5269/29-01-2008 Ερώτησης της Βουλής των Ελλήνων, που κατέθεσε ο Βουλευτής κ. Μιχάλης Παπαγιαννάκης σχετικά με την αξιοποίηση εγκαταστάσεων ΕΑΣ ΑΒΕΕ,σας γνωρίζουμε τα ακόλουθα:
Το νομικό καθεστώς για το βιομηχανικό συγκρότημα ΠΥΡΚΑΛ παραμένει αμετάβλητο απο το 1996.
Ειδικότερα είναι σε ισχύ η με αριθμ. 67564/2332 Υπουργική απόφαση της 17ης Σεπτεμβρίου 1996 με την οποία ενεκρίθη το Γενικό Πολεοδομικό Σχέδιο Δήμου Υμηττού.
Σε αυτό προβλέπεται η δημιουργία αθλητικών εγκαταστάσεων, πολιτιστικών χρήσεων, χρήσεων πρασίνου, δημοτικής αγοράς καθώς και κέντρου υγείας στο χώρο της ΠΥΡΚΑΛ μετά την απομάκρυνσή της.

ΣΧΟΛΙΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ
Ιδιαίτερη προσοχή χρειαζεται στην αποσαφήνιση του περιεχομένου των χρήσεων, μιάς και τα ΣΔΙΤ μπορεί εύκολα να χρησιμοποιηθούν ως κερκόπορτα για την εμπορευματοποίηση του χώρου.



2. ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ ΧΩΡΟΤΑΞΙΑΣ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΕΡΓΩΝ
(1108Β/19-02-08)

Σε απάντηση της υπ'αριθμ.5269/29-01-08 σας πληροφορούμε τα εξής:
Σύμφωνα με το Γενικό Πολεοδομικό Σχέδιο (ΓΠΣ)Δήμου Υμηττού (ΦΕΚ 144 Δ/1990)όπως ισχύει, προβλέπεται '....η δημιουργία αθλητικών εγκαταστάσεων, πολιτιστικών χρήσεων, χρήσεων πρασίνου,δημοτικής αγοράς και κέντρου υγείας στο χώρο της ΠΥΡΚΑΛ μετά την απομάκρυνσή της'.
Το θέμα της εξειδίκευσης των παραπάνω προβλεπόμενων χρήσεων που είναι υποχρεωτικά δεσμευτικές, αντιμετωπίζεται στο πλαίσιο της Πολεοδομικής Μελέτης. Μέχρι στιγμής καμία πρόταση επέκτασης του εγκεκριμένου Ρ.Σ Υμηττού στην παραπάνω έκταση δεν έχει υποβληθεί απο τον οικείο Δήμο.

ΣΧΟΛΙΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ
Χρηζει επισήμανσης το ρήμα 'αντιμετωπίζεται' (χρόνος ενεστώτας). Ακόμη επισημαίνουμε ότι 'μέχρι στιγμής καμία πρόταση επέκτασης του εγκεκριμένου Ρ.Σ Υμηττού στην παραπάνω έκταση δεν έχει υποβληθεί απο τον οικείο Δήμο' πράγμα που βάζει τον Δήμο μπροστά στις ευθύνες του να ενεργοποιηθεί άμεσα και να δεσμευθεί σε ένα επικαιροποιημένο Ρ.Σ.Υμηττού ώστε να μη βρεθούμε προ εκπλήξεων.




3. ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ
(ΥΠΠΟ/ΓΡ.ΥΠ./Κ.Ε./401)

Σε απάντηση της υπ'αριθμ.πρωτοκόλλου 5269/29-01-08 Ερώτησης του Βουλευτή κ. Μιχάλη Παπαγιαννάκη και σύμφωνα με τα στοιχεία που έθεσαν υπόψη μας οι υπηρεσίες του Υπουργείου, σας γνωρίζουμε τα εξής:
Η έκταση της ΠΥΡΚΑΛ, στεγάζει στρατιωτικές - αμυντικές εγκαταστάσεις εν λειτουργία.
Πρόσφατη προσπάθεια επι τόπου αυτοψίας στον ευρύτερο χώρο της εγκατάστασης, απέβη άκαρπη, λόγω των τηρούμενων συνθηκών ασφαλείας ακόμη και στον ευρύτερο χώρο των εγκαταστάσεων. Πάντως στην μεγαλύτερη έκταση του συγκροτήματος διακρίνονται κυρίως σύγχρονα κτίσματα. Κτίσματα που ενδεχομένως θα άπτονταν των αρμοδιοτήτων του ΥΠ.ΠΟ. πρέπει, εάν υπάρχουν, να είναι λιγοστά.
Κατά τα λοιπά αρμόδια να απαντήσουν είναι τα συνερωτώμενα Υπουργεία.

ΣΧΟΛΙΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ
Εντυπωσιακή είναι η αδυναμία ακόμη και του Υπουργειου Πολιτισμού να εισέλθει στον χώρο τον οποίο πρόσφατα επισκέφθηκαν φοιτητές του Ε.Μ.Π.. Συμπερασματικά ακόμη μπορούμε να πούμε ότι τα λιγοστά κτίρια τα οποία προφανώς υπάρχουν και είναι γύρω στα δώδεκα δεν έχουν ακόμη χαρακτηρισθεί ως διατηρητέα αν και έχουν αξία ως κτίρια ιδιαίτερης βιομηχανικής αρχιτεκτονικής. Τούτο συνιστά ακόμη μία αδράνεια της Δημοτικής Αρχής ή μήπως κάνουμε λάθος;

Διαβάστε περισσότερα!

ACTIVE MEMBER / ΚΑΜΕΡΑ ΣΤΡΑΜΕΝΗ ΠΑΝΩ ΜΟΥ


Αφιερωμένο εξαιρετικά στο "σύντροφο" που δύο φορές προσπάθησε να τοποθετήσει ιό στο συγκεκριμένο ιστολόγιο !!!
Διαβάστε περισσότερα!

Τρίτη 4 Μαρτίου 2008

Η ΠΥΡΚΑΛ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΠΑΡΚΟ #5 / Δημοσίευμα της εφημερίδας "ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ" (3/3/08)

ΤΡΙΑ ΥΠΟΥΡΓΕΙΑ για τη μελλοντική αξιοποίηση της έκτασης στον Υμηττό

«Νίπτουν τας χείρας» για 147 (*) στρ. της Πυρκάλ

Τρία συναρμόδια υπουργεία εμφανίζονται ως... Πόντιοι Πιλάτοι για τη μελλοντική αξιοποίηση της έκτασης των 147 στρεμμάτων που κατέχει σήμερα η ΠΥΡΚΑΛ στη νότια πλευρά του Δήμου Υμηττού, ενώ ήδη κυκλοφορούν σενάρια για «αξιοποίηση» περίπου 80 στρεμμ. σε συνεργασία με κατασκευαστικό όμιλο. Τα υπόλοιπα κομμάτια του βιομηχανικού συγκροτήματος, σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, προβλέπεται να αποδοθούν στο δήμο.

Σενάρια κυκλοφορούν για αξιοποίηση περίπου 80 στρεμμάτων σε συνεργασία με κατασκευαστικό όμιλο
Ολόκληρη η έκταση είχε εξασφαλιστεί το 1953 με αναγκαστική απαλλοτρίωση για εθνικούς λόγους, μαζί με ένα τμήμα της οδού Ηπείρου. Το πυριτιδοποιείο, που παλιότερα ανήκε στον όμιλο Μποδοσάκη, εδώ και χρόνια βρίσκεται στον πλήρη έλεγχο του υπουργείου Εθνικής Αμυνας. Οι φορείς του Υμηττού και των γύρω δήμων ζητούν να απομακρυνθεί το εργοστάσιο και να διαμορφωθεί σε πνεύμονα πρασίνου με έκταση ίση με αυτή του Εθνικού κήπου και να διατηρηθούν ορισμένα από τα υπάρχοντα κτίρια που θεωρούνται δείγματα βιομηχανικής αρχιτεκτονικής.Το θέμα έφερε στη Βουλή ο Μιχάλης Παπαγιαννάκης ζητώντας να μάθει από τους συναρμόδιους υπουργούς το σχεδιασμό για το χώρο μετά τη μετεγκατάσταση του εργοστασίου. Το υπουργείο Εθνικής Αμυνας, διά του υφυπουργού Κ. Τασούλα, απάντησε στον βουλευτή του ΣΥΝ ότι μετά την απομάκρυνση της ΠΥΡΚΑΛ θα εφαρμοστεί η υπουργική απόφαση του 1996 που προβλέπει να δημιουργηθούν χώροι άθλησης, πολιτισμού, κέντρο υγείας, πράσινο αλλά και δημοτική αγορά, που με την κατάλληλη ερμηνεία μπορεί να επιτρέψει την κατασκευή πολυώροφου εμπορικού κέντρου που συνηθίζεται τα τελευταία χρόνια. Ο υφυπουργός ΠΕΧΩΔΕ Στ. Καλογιάννης επαναλαμβάνει με στερεότυπο τρόπο τα ίδια επικαλούμενος την παλαιότερη πολεοδομική μελέτη, αλλά ανοίγει και ένα «παραθυράκι» σημειώνοντας πως «μέχρι στιγμής καμία πρόταση επέκτασης του εγκεκριμένου ρυμοτομικού σχεδίου Υμηττού στην παραπάνω έκταση δεν έχει υποβληθεί από τον οικείο δήμο».Εχει ενδιαφέρον η απάντηση του υπουργείου Πολιτισμού που υπογράφει ο ίδιος ο Μιχ. Λιάπης, η οποία αποκαλύπτει ότι έγινε και μάλιστα πρόσφατα προσπάθεια αυτοψίας στον ευρύτερο χώρο αλλά απέβη άκαρπη! Με άλλα λόγια, «έφαγαν πόρτα», την οποία δικαιολογεί ο υπουργός Πολιτισμού «λόγω των τηρουμένων συνθηκών ασφαλείας και στον ευρύτερο χώρο των εγκαταστάσεων»! Αναφέρει ωστόσο ότι στη μεγαλύτερη έκταση του συγκροτήματος διακρίνονται κυρίως σύγχρονα κτίρια και προσθέτει ότι πιθανόν να υπάρχουν λιγοστά οικοδομήματα που άπτονται της αρμοδιότητας του υπουργείου Πολιτισμού. Μια αναφορά που εκ των πραγμάτων λειτουργεί υπέρ της εμπορικής αξιοποίησης του χώρου.

(*) Προφανώς λόγω αναριθμητισμού το 174 αναφέρεται σαν 147

Διαβάστε περισσότερα!

H ΠΥΡΚΑΛ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΠΑΡΚΟ #4 / Ερώτηση στη Βουλή του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Μ. Παπαγιαννάκη

29/01/2008
Εγκαταστάσεις ΠΥΡΚΑΛ: Πάρκο και χώρος πολιτισμού ή χώρος εμπορικής εκμετάλλευσης
Ερώτηση Μ.Παπαγιαννάκη προς τους Υπουργούς: Εθνικής Άμυνας, Πολιτισμού, ΠΕΧΩΔΕ και Εσωτερικών
Στον ευαίσθητο χώρο του λεκανοπεδίου, όπου οι συνθήκες διαβίωσης των κατοίκων είναι δυσχερής, εξετάζεται το μέλλον του κρατικού εργοστασίου της ΠΥΡΚΑΛ και συγκεκριμένα η αξιοποίηση των 147 στρεμμάτων στη νότια είσοδο του Υμηττού.
Πρόσφατα, κυκλοφόρησαν ανησυχητικά σενάρια για «αξιοποίηση» του ακινήτου. Ακούγονται προτάσεις για οικοδόμηση περίπου 80 στρεμμάτων και ότι υπάρχει ήδη συνεννόηση με κατασκευαστικό όμιλο για να αναλάβει το έργο και τα υπόλοιπα θα αποδοθούν στο δήμο.
Ως γνωστό το μεγαλύτερο μέρος του ακινήτου προήλθε από αναγκαστική απαλλοτρίωση για εθνικούς λόγους, ενώ το 1953 το κράτος είχε παραχωρήσει και τμήμα της οδού Ηπείρου στο οποίο επεκτάθηκαν τα κτίρια. Παλιότερα το πυριτιδοποιείο ανήκε στον όμιλο Μποδοσάκη, αλλά εδώ και χρόνια βρίσκεται στον πλήρη έλεγχο του υπουργείου Εθνικής Άμυνας.
Είναι εύλογο ότι η ανάδειξή του σε πάρκο θα δώσει στους νότιο-ανατολικούς δήμους (Υμηττό, Δάφνη, Άγιο Δημήτριο, Ηλιούπολη) της πρωτεύουσας έναν πνεύμονα πρασίνου ακριβώς ίσο με τον Εθνικό κήπο. Γι αυτό και από την πλευρά τους οι τοπικοί φορείς ζητούν να διαμορφωθεί ένα μεγάλο πάρκο και να διατηρηθούν μετά από μελέτη ορισμένα κτίρια, τα οποία θεωρούνται δείγματα βιομηχανικής αρχιτεκτονικής και μπορούν να μετασκευαστούν σε χώρους πολιτισμού.
Ερωτώνται οι κ.κ. Υπουργοί:
-Υπάρχει σχεδιασμός για την ΠΥΡΚΑΛ και πώς εννοούν την αξιοποίηση των εγκαταστάσεων μετά το κλείσιμο του εργοστασίου;
-Θα λάβουν υπόψη την ανάγκη των κατοίκων της περιοχής και των όμορων δήμων με προοπτική τη μετατροπή της ΠΥΡΚΑΛ σε πολιτιστικό κέντρο και πνεύμονα πρασίνου;
Ο ερωτών βουλευτής
Μιχάλης Παπαγιαννάκης
Διαβάστε περισσότερα!

Κυριακή 2 Μαρτίου 2008

Το ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑ διαπράττεται ΤΩΡΑ !!!



Δεκάδες νεκροί Παλαιστίνιοι είναι ο απολογισμός των ισραηλινών στρατιωτικών επιχειρήσεων στη Λωρίδα της Γάζας, με στόχο μαχητές της Χαμάς.
Η επιχείρηση είναι από τις μεγαλύτερες και από τις αιματηρότερες στη Λωρίδα της Γάζας μετά την αποχώρηση του ισραηλινού στρατού από την περιοχή το Σεπτέμβριο του 2005. Όπως μετέδωσε η ισραηλινή τηλεόραση, ένα ολόκληρο σύνταγμα του ισραηλινού στρατού, δηλαδή περίπου 2.000 άνδρες, επιχειρεί στην περιοχή.
Τουλάχιστον 61 Παλαιστίνιοι έχασαν τη ζωή τους μόνο χτες, εκ των οποίων οι μισοί, τουλάχιστον, ήταν άμαxοι. Τις τελευταίες τέσσερις ημέρες έχουν χάσει τη ζωή τους πάνω από 85 Παλαιστίνιοι.
Ο υφυπουργός Αμυνας του Ισραήλ , την Πέμπτη ,ανέφερε τη λέξη «shoah», την οποία χρησιμοποιούν οι Εβραίοι όταν αναφέρονται στο Ολοκαύτωμα. Η αναφορά αυτή προκάλεσε αίσθηση σε πολλά μέσα ενημέρωσης, ο ίδιος όμως έσπευσε στη συνέχεια να αποδώσει τη σύγχυση σε λάθος μετάφραση της εβραϊκής λέξης.
Η ευαίσθητη σε άλλες περιπτώσεις διεθνή κοινότητα αντιδρά λες και έχει να αντιμετωπίσει ένα τροχαίο δυστύχημα! Στην γενικευμένη σιωπή που προσπαθούν να επιβάλλουν Διεθνείς Οργανισμοί, λόμπι και ΜΜΕ επιβάλλεται η άμεση και έμπρακτη αλληλεγγύη μας στους πολιορκημένους της Γάζα με κάθε πρόσφορο μέσο και τρόπο. Διαρκής και άμεση ενημέρωση για τα τεκταινόμενα στη Γάζα http://www.intifada.gr/
Βίντεο από την δολοφονία βρέφους 6 μηνών. Προφανώς συνιστούσε απειλή για το "Δημοκρατικό" κράτος του Ισραήλ.

Διαβάστε περισσότερα!

Σάββατο 1 Μαρτίου 2008

ΔΙΚΑΙΟΥΝΤΑΙ ΟΙ ΠΑΠΑΔΕΣ "ΔΙΑ ΝΑ ΟΜΙΛΟΥΝ";

Τον τελευταίο καιρό ( και όχι μόνο ) έχει γίνει μεγάλη κουβέντα για το αν επιτρέπεται στον κλήρο να εκφράζει τις απόψεις του πάνω στο πολιτικό γίγνεσθαι. Είναι γεγονός ότι η επίσημη εκκλησία έχει επωμισθεί την ευθύνη του συνόλου του ποιμνίου της, το οποίο και οδηγεί πνευματικά και προφανώς οι όποιες απόψεις της δεν θα πρέπει να μπαίνουν στη λογική διαίρεσής του. Από το σημείο αυτό όμως, μέχρι του να μην επιτρέπουμε την έκφραση οιασδήποτε γνώμης πάνω στην πολιτική ζωή της χώρας υπάρχει μεγάλη απόσταση. Έχουν ακουστεί ενστάσεις σύμφωνα με τις οποίες η εκκλησία δεν θα πρέπει να εκφέρει γνώμη εξ αιτίας του ότι δεν πληρώνει φόρους ( ! ) , θέση που λογικά μας οδηγεί στο συμπέρασμα ότι κάθε φορά στις εκλογές, θα πρέπει να προσερχόμαστε με το εκκαθαριστικό σημείωμα της εφορίας. Ακόμη ότι μιας και το έργο της είναι αποκλειστικά πνευματικό, η οποιαδήποτε ενασχόλησή της με την υλική πλευρά της ζωής είναι απαράδεκτη. Πλείστες όσες φορές στο παρελθόν ( ενδεχομένως όχι πάντα ) η εκκλησία έχει αναλάβει την ευθύνη που της αναλογεί δίπλα στο λαό.
Είναι κάτι άλλωστε που ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας δήλωσε την περασμένη εβδομάδα, "Θέλουμε την εκκλησία δίπλα στους αγώνες", συμπληρώνοντας βέβαια "και όχι να κάνει κηρύγματα από άμβωνoς για θέματα εξωτερικής πολιτικής". Κανένας όμως δεν σκέφτηκε να μεμφθεί τον Πάπα Ιωάννη Παύλο τον Β΄ όταν τοποθετήθηκε ενάντια στους βομβαρδισμούς της Γιουγκοσλαβίας και ενάντια στην εισβολή των Αμερικανών στο ΙΡΑΚ , όπως επίσης και τον μακαριστό Χριστόδουλο όταν, ιδίως τον πρώτο καιρό, έβγαινε επικριτικά απέναντι στους Αμερικάνους για τον ίδιο λόγο. Θα ήταν κουτό άλλωστε. Στις περιπτώσεις όπου ο ιμπεριαλισμός των Αμερικανών, μέσω των πολεμικών τους επεμβάσεων, κοστολογείται με εκατοντάδες χιλιάδες άστεγους, τραυματίες και νεκρούς , αυτές
οι πολυτέλειες περισσεύουν. Είναι επίσης δύο φορές κουτό το να αγνοούμε την Ιστορία.
Έτσι στην πρώτη εικόνα βλέπουμε τον παπα- Ανυπόμονο, από τους πιστότερους συντρόφους του Άρη στο βουνό, τον καιρό της Εθνικής Αντίστασης. Τότε που ο κλήρος έπαιζε σημαντικό ρόλο σε αυτήν, όπως μαρτυρεί και το τελευταίο βιβλίο του Μανώλη Γλέζου. Ο ίδιος ο Δημήτρης ο Λιβιεράτος ανεβάζει την συμμετοχή του κλήρου σε πάνω από 2500 αντάρτες.
Στη δεύτερη εικόνα βλέπουμε τον Camilo Torres, καθολικό ιερέα και από τους θεωρητικούς της "Θεολογίας της απελευθέρωσης" ο οποίος σκοτώθηκε κατά τη διάρκεια ένοπλης σύγκρουσης στην Κολομβία ως μέλος του Εθνικού Απελευθερωτικού Στρατού ( ELN ), της σημαντικότερης μαρξιστικής αντάρτικης ομάδας τότε (1967). Μία από τις πιο γνωστές του φράσεις είναι η "Αν ο Χριστός ήτανε ζωντανός σήμερα, θα ήταν οπωσδήποτε αντάρτης".
Στην τρίτη φωτογραφία βλέπουμε τους σύγχρονούς μας Βουδιστές μοναχούς στην Μιανμάρ, οι οποίοι πέρισυ ηγήθηκαν της εξέγερσης ενάντια στη στρατιωτική χούντα. Η είδηση μάλιστα της περασμένης εβδομάδας στο "Ποντίκι" αναφέρει ότι : Ο βουδιστής μοναχός Ashin Kovida ανέλαβε πρόεδρος της "ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΧΟΥΝΤΑΣ ΤΗΣ ΒΙΡΜΑΝΪΑΣ". Ο Κovida ήταν επικεφαλής της ομάδας που οργάνωσε τις διαδηλώσεις τον περασμένο Σεπτέμβριο στη Βιρμανία και μετά τη βίαιη καταστολή τους κατάφερε να διαφύγει στην Ταϋλάνδη, από όπου τώρα συντονίζει τον αγώνα κατά της χούντας. Εν τέλει καταλήγοντας ,το θέμα δεν είναι αν θα μιλάνε ή όχι οι παπάδες αλλά το τι λένε. Χρειαζόμαστε μια εκκλησία δίπλα στους αγώνες του λαού, ιδίως όταν διαψεύδονται οι μικροπολιτικές , οι ενδοτικές ή οι λανθασμένες πολιτικές επιλογές. 'Αλλωστε προτιμώ μια τέτοια εκκλησία από έναν βουλευτή σαν τον πρώην Κερκύρας Γεωργιάδη.

Διαβάστε περισσότερα!