Ο Φιλοπρόοδος Όμιλος Υμηττού διοργάνωσε μία επιτυχημένη εκδήλωση για το χώρο ΠΥΡΚΑΛ. Σε αυτή την εκδήλωση ενδιαφέρουσα ήταν η παρέμβαση των «Πολιτών σε Κίνηση την οποία παραθέτουμε :
Κατ’ αρχάς ως ‘ΠΟΛΙΤΕΣ ΣΕ ΚΙΝΗΣΗ’ θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε τον Φ.Ο.Υ για την πρωτοβουλία που πήρε στην διοργάνωση της σημερινής συζήτησης με θέμα ένα από τα σημαντικότερα προβλήματα, αν όχι το σημαντικότερο, που απασχολεί την πόλη του Υμηττού.
Η σημερινή εκδήλωση γίνεται δεκαέξι μήνες μετά από την τελευταία που είχε διοργανωθεί από τον Φ.Ο.Υ στο ίδιο ακριβώς μέρος, με τους ίδιους πάνω κάτω ομιλητές και είναι ενδιαφέρον να δούμε αν θα ακούσουμε τα ίδια πάνω κάτω πράγματα.
Βέβαια οι τοποθετήσεις στην εκδήλωση του Σεπτεμβρίου του 2006 μπορούν να αποτελέσουν μέτρο σύγκρισης τόσο για την ΝΕΑ Δημοτική Αρχή όσο και για τις υπόλοιπες δημοτικές παρατάξεις. Με βάση αυτές τις τοποθετήσεις πρέπει να κάνουμε ένα μικρό απολογισμό. Δυστυχώς η αδράνεια γύρω από το πρόβλημα της Πυρκάλ είναι η μόνη λέξη που μπορεί να περιγράψει την σημερινή κατάσταση.
Οι πλείστες όσες πλειοδοσίες οι οποίες ακούστηκαν στην προεκλογική περίοδο έμειναν λόγια στον αέρα. Η σημερινή δημοτική αρχή είχε δεσμευτεί για μια σειρά ενεργειών και σήμερα με πάνω από ένα χρόνο στη Δημαρχεία του Υμηττού δεν έχει γίνει το παραμικρό.
Είχε δεσμευτεί για την δημιουργία διαπαραταξιακής επιτροπής η οποία θα προσπαθούσε να αντιμετωπίσει το πρόβλημα. Ακόμη θα επιδίωκε ευρείες συνεργασίες με κάθε ριζοσπαστικό, προοδευτικό, κοινωνικό φορέα πολιτικής, οικολογικής και πολιτιστικής έκφρασης για να μεταφέρουμε λέξη προς λέξη την τότε τοποθέτηση.
Θα επιζητούσε την συνεργασία της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και των όμορων Δήμων με δημόσιο μελετητικό οργανισμό για εκπόνηση ολοκληρωμένης μελέτης προσαρμογής του χώρου στις ανάγκες των πολιτών και της περιοχής. Είχε τοποθετηθεί για ένα σχέδιο τοπικής ανάπτυξης με προτεραιότητα στο κοινωνικό όφελος και όχι στις ανάγκες, στις επιταγές της αγοράς.
Σήμερα τόσους μήνες μετά η αδράνεια πλανιέται στο βασίλειο της Δανιμαρκίας.
Κι όμως την ίδια στιγμή οι κινήσεις για την διεκδίκηση ελεύθερων χώρων γνωρίζουν πρωτοφανή, για τα ελληνικά χρονικά, άνθηση. Κινήσεις πολιτών, φορείς, Δημοτικές Αρχές διεκδικούν τους ελάχιστους, τους εναπομείναντες και ίσως για αυτό ακόμη πιο πολύτιμους, χώρους παντού.
Στον Ελαιώνα, στο κτήμα Συγγρού, στον χώρο των Λιπασμάτων, στού Φιλοπάππου, στο Γουδή, στην Columbia, στο Ελληνικό, οι πολίτες διεκδικούν το αυτονόητο, το ελάχιστο, την ανάσα για τους ίδιους και τα παιδιά τους.
Και γι’ αυτό ακριβώς, την στιγμή που η υπόλοιπη κοινωνία είναι σε κίνηση, η όποια αδράνεια στον Δήμο μας είναι διπλά ασυγχώρητη.
Πρόσφατα, πριν μια εβδομάδα ακριβώς, έγινε το τριήμερο διεκδίκησης του Ελληνικού. Τα παράδειγμά του έχει μεγάλο ενδιαφέρον. Διοργανώθηκε από τους τέσσερις όμορους Δήμους σε συνεργασία με κινήσεις πολιτών, περιβαλλοντικές οργανώσεις και επιστημονικούς φορείς. Καθ’ όλη την διάρκειά του δεκάδες χιλιάδες κόσμος συμμετείχε σε αυτό.
Δείχνει λοιπόν τον δρόμο που μπορούμε και πρέπει να διαλέξουμε τόσο εμείς όσο και οι όποιοι υπεύθυνοι.
Ακόμη πολύ σημαντικό είναι και το παράδειγμα χώρου της εταιρείας Columbia. Χώρος ιδιωτικός με μεγάλη αρχιτεκτονική και ιστορική αξία, είχε ανοίξει την όρεξη σε μεγάλες κατασκευαστικές εταιρείες, ένα άλλο πραγματικό φιλέτο για να κάνουμε και τους παραλληλισμούς με την δική μας Πυρκάλ.
Την ίδια στιγμή που οι αρμόδιες αρχές έδιναν το ελεύθερο στις μπουλντόζες να μπουν και να πράξουν το έργο τους, πλήθος πολιτών διεκδικούσε το αυτονόητο.
Την απόδοση του χώρου στους κατοίκους για λόγους οικολογικούς, αρχιτεκτονικούς, ιστορικούς. Την μάχη έστω και εκ των υστέρων την κέρδισαν αυτοί που αγωνίστηκαν, αυτοί που κινητοποιήθηκαν, αυτοί που διεκδίκησαν.
Το Συμβούλιο της Επικρατείας δέχθηκε το δίκαιο των αιτημάτων τους και κήρυξε τον ιδιωτικό χώρο για λόγους αρχιτεκτονικούς, οικολογικούς και ιστορικούς, διατηρητέο. Μία απόφαση που μπορεί να χρησιμοποιηθεί μελλοντικά και από εμάς τους ιδίους.
Όλα τα παραπάνω δείχνουν ότι η διεκδίκηση του χώρου της Πυρκάλ όπως τον ξέρουμε εμείς οι Υμηττιώτες ως χώρος πρασίνου, ως πάρκο για τους δημότες, μπορεί να ξεφύγει από το μέχρι τώρα τέλμα που δυστυχώς χαρακτηρίζουν τις υπεύθυνες αρχές τα τελευταία 20 χρόνια. Αρκεί να υπάρξει η πολιτική επιλογή σε αυτή την κατεύθυνση.Οι ‘ΠΟΛΙΤΕΣ ΣΕ ΚΙΝΗΣΗ’ πιστεύουν ότι η διεκδίκηση του χώρου της Πυρκάλ ως πάρκο αποτελεί την ύψιστη διεκδίκηση για τον Δήμο μας. Στην κατεύθυνση αυτή κινηθήκαμε και το χρόνο που μας πέρασε. Αναδείξαμε ξανά το θέμα με φυλλάδια και αφίσες. Αναπτύξαμε αλληλογραφία τόσο με το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας όσο και με το Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας. Αρθρογραφήσαμε για το θέμα τόσο στην εφημερίδα μας όσο και στην εφημερίδα του Δήμου. Προωθήσαμε το ζήτημα σε μεγάλες κυκλοφορίας εφημερίδες όπως η Ελευθεροτυπία, αλλά το κυριότερο, τηρήσαμε την υπόσχεση που είχαμε δώσει ότι το σχήμα μας δεν είναι εκλογικό σχήμα. Είναι μία κίνηση πολιτών που συνεχίζει να λειτουργεί, να αγωνίζεται και να διεκδικεί. Στην κατεύθυνση αυτή η διεκδίκηση του χώρου της Πυρκάλ ως χώρος πρασίνου και αναψυχής, μακριά από την λογική της αγοράς και του κέρδους που μπαίνει πάνω από τους ανθρώπους, πέρα τα σχέδια των συνεκμεταλλεύσεων και των εμπορικών χρήσεων και βέβαια ενάντια στις επιδιώξεις των μεγαλοεργολάβων και των διαφόρων λόμπι που διαθέτουν, είναι αυτό που θα συνεχίσουμε να κάνουμε.
Κατ’ αρχάς ως ‘ΠΟΛΙΤΕΣ ΣΕ ΚΙΝΗΣΗ’ θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε τον Φ.Ο.Υ για την πρωτοβουλία που πήρε στην διοργάνωση της σημερινής συζήτησης με θέμα ένα από τα σημαντικότερα προβλήματα, αν όχι το σημαντικότερο, που απασχολεί την πόλη του Υμηττού.
Η σημερινή εκδήλωση γίνεται δεκαέξι μήνες μετά από την τελευταία που είχε διοργανωθεί από τον Φ.Ο.Υ στο ίδιο ακριβώς μέρος, με τους ίδιους πάνω κάτω ομιλητές και είναι ενδιαφέρον να δούμε αν θα ακούσουμε τα ίδια πάνω κάτω πράγματα.
Βέβαια οι τοποθετήσεις στην εκδήλωση του Σεπτεμβρίου του 2006 μπορούν να αποτελέσουν μέτρο σύγκρισης τόσο για την ΝΕΑ Δημοτική Αρχή όσο και για τις υπόλοιπες δημοτικές παρατάξεις. Με βάση αυτές τις τοποθετήσεις πρέπει να κάνουμε ένα μικρό απολογισμό. Δυστυχώς η αδράνεια γύρω από το πρόβλημα της Πυρκάλ είναι η μόνη λέξη που μπορεί να περιγράψει την σημερινή κατάσταση.
Οι πλείστες όσες πλειοδοσίες οι οποίες ακούστηκαν στην προεκλογική περίοδο έμειναν λόγια στον αέρα. Η σημερινή δημοτική αρχή είχε δεσμευτεί για μια σειρά ενεργειών και σήμερα με πάνω από ένα χρόνο στη Δημαρχεία του Υμηττού δεν έχει γίνει το παραμικρό.
Είχε δεσμευτεί για την δημιουργία διαπαραταξιακής επιτροπής η οποία θα προσπαθούσε να αντιμετωπίσει το πρόβλημα. Ακόμη θα επιδίωκε ευρείες συνεργασίες με κάθε ριζοσπαστικό, προοδευτικό, κοινωνικό φορέα πολιτικής, οικολογικής και πολιτιστικής έκφρασης για να μεταφέρουμε λέξη προς λέξη την τότε τοποθέτηση.
Θα επιζητούσε την συνεργασία της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και των όμορων Δήμων με δημόσιο μελετητικό οργανισμό για εκπόνηση ολοκληρωμένης μελέτης προσαρμογής του χώρου στις ανάγκες των πολιτών και της περιοχής. Είχε τοποθετηθεί για ένα σχέδιο τοπικής ανάπτυξης με προτεραιότητα στο κοινωνικό όφελος και όχι στις ανάγκες, στις επιταγές της αγοράς.
Σήμερα τόσους μήνες μετά η αδράνεια πλανιέται στο βασίλειο της Δανιμαρκίας.
Κι όμως την ίδια στιγμή οι κινήσεις για την διεκδίκηση ελεύθερων χώρων γνωρίζουν πρωτοφανή, για τα ελληνικά χρονικά, άνθηση. Κινήσεις πολιτών, φορείς, Δημοτικές Αρχές διεκδικούν τους ελάχιστους, τους εναπομείναντες και ίσως για αυτό ακόμη πιο πολύτιμους, χώρους παντού.
Στον Ελαιώνα, στο κτήμα Συγγρού, στον χώρο των Λιπασμάτων, στού Φιλοπάππου, στο Γουδή, στην Columbia, στο Ελληνικό, οι πολίτες διεκδικούν το αυτονόητο, το ελάχιστο, την ανάσα για τους ίδιους και τα παιδιά τους.
Και γι’ αυτό ακριβώς, την στιγμή που η υπόλοιπη κοινωνία είναι σε κίνηση, η όποια αδράνεια στον Δήμο μας είναι διπλά ασυγχώρητη.
Πρόσφατα, πριν μια εβδομάδα ακριβώς, έγινε το τριήμερο διεκδίκησης του Ελληνικού. Τα παράδειγμά του έχει μεγάλο ενδιαφέρον. Διοργανώθηκε από τους τέσσερις όμορους Δήμους σε συνεργασία με κινήσεις πολιτών, περιβαλλοντικές οργανώσεις και επιστημονικούς φορείς. Καθ’ όλη την διάρκειά του δεκάδες χιλιάδες κόσμος συμμετείχε σε αυτό.
Δείχνει λοιπόν τον δρόμο που μπορούμε και πρέπει να διαλέξουμε τόσο εμείς όσο και οι όποιοι υπεύθυνοι.
Ακόμη πολύ σημαντικό είναι και το παράδειγμα χώρου της εταιρείας Columbia. Χώρος ιδιωτικός με μεγάλη αρχιτεκτονική και ιστορική αξία, είχε ανοίξει την όρεξη σε μεγάλες κατασκευαστικές εταιρείες, ένα άλλο πραγματικό φιλέτο για να κάνουμε και τους παραλληλισμούς με την δική μας Πυρκάλ.
Την ίδια στιγμή που οι αρμόδιες αρχές έδιναν το ελεύθερο στις μπουλντόζες να μπουν και να πράξουν το έργο τους, πλήθος πολιτών διεκδικούσε το αυτονόητο.
Την απόδοση του χώρου στους κατοίκους για λόγους οικολογικούς, αρχιτεκτονικούς, ιστορικούς. Την μάχη έστω και εκ των υστέρων την κέρδισαν αυτοί που αγωνίστηκαν, αυτοί που κινητοποιήθηκαν, αυτοί που διεκδίκησαν.
Το Συμβούλιο της Επικρατείας δέχθηκε το δίκαιο των αιτημάτων τους και κήρυξε τον ιδιωτικό χώρο για λόγους αρχιτεκτονικούς, οικολογικούς και ιστορικούς, διατηρητέο. Μία απόφαση που μπορεί να χρησιμοποιηθεί μελλοντικά και από εμάς τους ιδίους.
Όλα τα παραπάνω δείχνουν ότι η διεκδίκηση του χώρου της Πυρκάλ όπως τον ξέρουμε εμείς οι Υμηττιώτες ως χώρος πρασίνου, ως πάρκο για τους δημότες, μπορεί να ξεφύγει από το μέχρι τώρα τέλμα που δυστυχώς χαρακτηρίζουν τις υπεύθυνες αρχές τα τελευταία 20 χρόνια. Αρκεί να υπάρξει η πολιτική επιλογή σε αυτή την κατεύθυνση.Οι ‘ΠΟΛΙΤΕΣ ΣΕ ΚΙΝΗΣΗ’ πιστεύουν ότι η διεκδίκηση του χώρου της Πυρκάλ ως πάρκο αποτελεί την ύψιστη διεκδίκηση για τον Δήμο μας. Στην κατεύθυνση αυτή κινηθήκαμε και το χρόνο που μας πέρασε. Αναδείξαμε ξανά το θέμα με φυλλάδια και αφίσες. Αναπτύξαμε αλληλογραφία τόσο με το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας όσο και με το Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας. Αρθρογραφήσαμε για το θέμα τόσο στην εφημερίδα μας όσο και στην εφημερίδα του Δήμου. Προωθήσαμε το ζήτημα σε μεγάλες κυκλοφορίας εφημερίδες όπως η Ελευθεροτυπία, αλλά το κυριότερο, τηρήσαμε την υπόσχεση που είχαμε δώσει ότι το σχήμα μας δεν είναι εκλογικό σχήμα. Είναι μία κίνηση πολιτών που συνεχίζει να λειτουργεί, να αγωνίζεται και να διεκδικεί. Στην κατεύθυνση αυτή η διεκδίκηση του χώρου της Πυρκάλ ως χώρος πρασίνου και αναψυχής, μακριά από την λογική της αγοράς και του κέρδους που μπαίνει πάνω από τους ανθρώπους, πέρα τα σχέδια των συνεκμεταλλεύσεων και των εμπορικών χρήσεων και βέβαια ενάντια στις επιδιώξεις των μεγαλοεργολάβων και των διαφόρων λόμπι που διαθέτουν, είναι αυτό που θα συνεχίσουμε να κάνουμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου