73 χρόνια μετά θυμάμαι....

Κάστρο του Υμηττού

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Κάστρο του Υμηττού
Το κτίριο έπειτα από τη μάχη του 1944
Αθήνας

στο δήμο Υμηττού, όπου θυσιάστηκαν στις 28 Απριλίου 1944 οι τρεις Επονίτες Δημήτρης Αυγέρης, Κωνσταντίνος Φολτόπουλος και Θάνος Κιοκμενίδης, πολεμώντας τους κατακτητές Γερμανούς και τους έλληνες συνεργάτες τους. Έμεινε με αυτό το όνομα στην ιστορία της Εθνικής Αντίστασης χάρη στην ελληνική ποίηση.

Η Μάχη

Κάστρο δεν ήταν, μ' άντεξε σαν Κάστρο. Ολάκερη μια μέρα και βωμός υψώθηκε κι ολόκληρο σαν άστρο στην αίγλη του το πήρεν ο ουρανός Τρία παιδιά, τρεις νέοι, τρεις επονίτες ήταν οι μόνοι άξιοι του φρουροί και γύρω ένα φουσάτο γκεσταμπίδες, τσολιάδες, καστροπάρτες Γερμανοί. Κι όταν το γέρμα του ήλιου οι αντρειωμένοι σιγήσαν πια κι αυτοί, χωρίς πνοή προχώρησαν αργά, δειλά, σκιαγμένοι οι πολιορκητές μες στη σιγή. Σωρό τα πτώματα έλεγαν θα βρούνε και βρήκαν μόνον τρία νεκρά παιδιά. Κατάπληκτοι τα βλέπουν κι απορούνε πούθε έβγαινε μια τέτοια λεβεντιά. Πούθε έβγαινε; Απ' τα Νιάτα απ' τη θυσία, τάχεν η ΕΠΟΝ γεννήσει η ηρωική να ξαναγράψουν μια παλιά ιστορία σε νέα σελίδα ακόμα πιο λαμπρή. Στο Κούγκι τώρα και στ' Αρκάδι, το σπίτι - Κάστρο στέκεται ιερό. Κι οι τρεις λεβέντες λάμπουν κάθε βράδυ τρίδυμα αστέρια εκεί στον Υμηττό.

Σοφία Μαυροειδή Παπαδάκη

Από τις αρχές του 1944, οι ομάδες πόλης του ΕΛΑΣ έλεγχαν ουσιαστικά τα προάστια της Αθήνας. Οι κατοχικές δυνάμεις επέδραμαν στα προάστια συνήθως στη διάρκεια της ημέρας και μετά αποσύρονταν στα στρατόπεδά τους.
Στις 28 Απριλίου του 1944 τα στρατεύματα κατοχής έκαναν μια επιδρομή στον Υμηττό, μια συνοικία που ιδρύθηκε το 1924 από Έλληνες πρόσφυγες της Μικράς Ασίας. Ο κύριος σκοπός της επιδρομής ήταν μια αποθήκη όπλων και πυρομαχικών σε ένα σπιτάκι του Υμηττού το οποίο ήταν μια από τις δυο μεγάλες αποθήκες του 2ου τάγματος Βύρωνα-Γούβας του ΕΛΑΣ. Περιτριγυρισμένοι από μονάδες του μηχανοκίνητου, των Ευζώνων καθώς και από μικρή δύναμη Γερμανών είχε μπλοκάρει τρεις νέους μέλη του ΕΛΑΣ, ο διμοιρίτης Δημήτρης Αυγέρης και οι μαχητές Φολτόπουλος Κωνσταντίνος και Κιοκμενίδης Θάνος δεν παραδόθηκαν και δώσανε την μάχη. Η μάχη κράτησε 7 ώρες και οι τρεις υπερασπιστές πέσαν μέχρι τον τελευταίο. Οι πολιορκητές μετά τη μάχη μάζεψαν τα σώματα των υπερασπιστών και τους νεκρούς τους και αποσύρθηκαν.
Εκείνο το σπιτάκι ονομάστηκε Κάστρο και "Φρούριο των ηρώων" και οι μισογκρεμισμένοι τοίχοι του γέμισαν συνθήματα:

Διαβάτη που περνάς από το σπίτι των τριών ηρώων του Υμηττού, γονάτισε, σφίξε τη γροθιά σου κι ορκίσου εκδίκηση.

Στην ημερήσια διαταγή της, η Διοίκηση του Α' Σώματος Στρατού του ΕΛΑΣ θα γράψει για το κατόρθωμα των τριών Επονιτών ηρώων:

[...]ούτω ο διμοιρίτης Αυγέρης Δημήτριος και οι μαχηταί Φολτόπουλος Κωνσταντίνος και Κιοκμενίδης Αθανάσιος την 28/4/1944 εκεί εις τον οικίσκον του Υμηττού έστησαν λαμπρόν ηρώον Δόξης... Το ολοκαύτωμα των αξίων και υπέροχων αυτών μαχητών του ΕΛΑΣ των Αθηνών, πυρσός πατριωτισμού, πυρπολεί τας ψυχάς μας τας ημέρας αυτάς... Αιωνία η μνήμη των τριών ανδρείων[...]

Μνήμη

Υπάρχει το ποίημα της Σοφίας Μαυροειδή-Παπαδάκη, η οποία έγραψε και τον ύμνο του ΕΛΑΣ.