Η Ένωσις Κέντρου είχε νικήσει στις ελληνικές βουλευτικές εκλογές του 1964 με ένα από τα υψηλότερα ποσοστά στην ιστορία των ελληνικών εκλογών (52,72%) και ο Γεώργιος Παπανδρέου είχε σχηματίσει αυτοδύναμη κυβέρνηση με 171 βουλευτές. Αφορμή για την παραίτησή του από την πρωθυπουργία τον Ιούλιο του 1965 υπήρξε η διαμάχη του με τον τότε βασιλιά Κωνσταντίνο για το πρόσωπο του υπουργού Εθνικής Άμυνας και την αλλαγή του αρχηγού ΓΕΣ. Ο Παπανδρέου επιθυμούσε να αντικαταστήσει τον ως τότε υπουργό Πέτρο Γαρουφαλιά και τον αρχηγό ΓΕΣ στρατηγό Γεννηματά, οι οποίοι κατά την άποψή του ελέγχονταν από το παλάτι, με ανθρώπους της εμπιστοσύνης του. Ο βασιλιάς αρνούνταν να υπογράψει το σχετικό διάταγμα, ως είχε "δικαίωμα".
Ακολούθησε η αποστασία και τα Ιουλιανά.
Χθες ο εντολοδόχος πρωθυπουργός της Ιταλίας, Τζουσέπε Κόντε, παρέδωσε την εντολή σχηματισμού κυβέρνησης απέναντι στην άρνηση του προέδρου της Ιταλικής Δημοκρατίας Σέρτζιο Ματαρέλα να εγκρίνει τον διορισμό του υπουργού των Οικονομικών, ο οποίος επελέγη από τον συνασπισμό του κινήματος 5 Αστέρων και Λίγκας και ο οποίος συνασπισμός διέθετε την αναγκαία προς τούτο κοινοβουλευτική πλειοψηφία.
Ακολούθως ξέσπασε στα καθ΄ ημάς μια διαμάχη στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ένας ιδιότυπος "πόλεμος" υποστηρικτών και επικριτών της ενέργειας του Ματαρέλα. Συμπτωματικά οι υποστηρικτές του Ματαρέλα προέρχονται κυρίως από τον χώρο της ούτως ειπείν ανανεωτικής Αριστεράς. Μάλιστα τα επιχειρήματά τους θυμίζουν την ταραγμένη δεκαετία του ΄60 αλλά από την άλλη όχθη: "φυσικά και δεν θα αφήσει τη χώρα του να καταστραφεί από ένα τσίρκο άθλιων λαϊκιστών"... . Αυτά τα οποία έλεγαν τότε οι δεξιοί και το παλάτι τα λέει τώρα η Αριστερά του 21ου αιώνα. Σου δείχνουν έτσι όχι μόνο πόσο σεβασμό τρέφουν απέναντι στην Δημοκρατία και στους θεσμούς, αλλά και πόσο κοντή μνήμη διαθέτουν . Τελικά η "δικτατορία του προλεταριάτου" μόνο κατ΄όνομα έχει καταργηθεί από τις θέσεις της "σύγχρονης Αριστεράς". Δυστυχώς φαίνεται να ενυπάρχει βαθειά μέσα στο DNA τους, πράγμα που τους κάνει επικίνδυνους...
Ακολούθησε η αποστασία και τα Ιουλιανά.
Χθες ο εντολοδόχος πρωθυπουργός της Ιταλίας, Τζουσέπε Κόντε, παρέδωσε την εντολή σχηματισμού κυβέρνησης απέναντι στην άρνηση του προέδρου της Ιταλικής Δημοκρατίας Σέρτζιο Ματαρέλα να εγκρίνει τον διορισμό του υπουργού των Οικονομικών, ο οποίος επελέγη από τον συνασπισμό του κινήματος 5 Αστέρων και Λίγκας και ο οποίος συνασπισμός διέθετε την αναγκαία προς τούτο κοινοβουλευτική πλειοψηφία.
Ακολούθως ξέσπασε στα καθ΄ ημάς μια διαμάχη στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ένας ιδιότυπος "πόλεμος" υποστηρικτών και επικριτών της ενέργειας του Ματαρέλα. Συμπτωματικά οι υποστηρικτές του Ματαρέλα προέρχονται κυρίως από τον χώρο της ούτως ειπείν ανανεωτικής Αριστεράς. Μάλιστα τα επιχειρήματά τους θυμίζουν την ταραγμένη δεκαετία του ΄60 αλλά από την άλλη όχθη: "φυσικά και δεν θα αφήσει τη χώρα του να καταστραφεί από ένα τσίρκο άθλιων λαϊκιστών"... . Αυτά τα οποία έλεγαν τότε οι δεξιοί και το παλάτι τα λέει τώρα η Αριστερά του 21ου αιώνα. Σου δείχνουν έτσι όχι μόνο πόσο σεβασμό τρέφουν απέναντι στην Δημοκρατία και στους θεσμούς, αλλά και πόσο κοντή μνήμη διαθέτουν . Τελικά η "δικτατορία του προλεταριάτου" μόνο κατ΄όνομα έχει καταργηθεί από τις θέσεις της "σύγχρονης Αριστεράς". Δυστυχώς φαίνεται να ενυπάρχει βαθειά μέσα στο DNA τους, πράγμα που τους κάνει επικίνδυνους...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου