Του Αλέκου Μιχαηλίδη
https://www.facebook.com/alekos.mich/posts/1872744016074913
Ενόσω η κοινωνία ασχολείται με τα πόθεν έσχες των πολιτικών, άγνωστοι οδήγησαν τις γουρούνες τους πάνω σε φωλιές που προστάτευαν τις θαλάσσιες χελώνες καρέτα-καρέτα στον κόλπο της Πόλης Χρυσοχούς. Καταστράφηκαν ολοσχερώς 19 από τα 70 κλουβιά και πιθανότατα καταστράφηκαν μαζί και τα αυγά των χελωνών ή νεογέννητα χελωνάκια που βρίσκονταν εκεί. Ξένοι ή όχι, οι τζάμπα μάγκες εμπίπτουν σε μια κατηγορία ανθρώπων που έπρεπε να μας απασχολεί εδώ και χρόνια. Και μετά από αυτό το περιστατικό αναγεννιούνται ξανά ορισμένες απορίες: Τι τουρισμό έχουμε στην Κύπρο; Τι τουρισμό θέλουμε; Τι τουρισμό προσφέρουμε; Τι τουρίστες «δεν σ’ αφήνουνε να κοιμηθείς στην Αγία Νάπα»; Πώς συμμαζεύεται αυτός ο «ευρωπαϊκός» τουρισμός; Διότι, όπως και να ’χει, Κύπριοι ή όχι οι οδηγοί των τετράτροχων, σχηματοποιούν μια άρρωστη και κανιβαλίστικη άποψη που λέει πως οι παραλίες είναι δικές τους, οι δρόμοι, η μέρα, η νύχτα (κυρίως η νύχτα), οι γυναίκες, τα νερά, τα κάμπινγκ, οι χελώνες και πάει λέγοντας.
Επομένως, το ζήτημα, αν και οικολογικό στην προκειμένη περίπτωση, γιγαντώνεται αν ειπωθούν κι άλλα πράγματα. Η «τουριστικοποίηση» πόλεων του μικρού μας νησιού (επαναλαμβάνουμε: ακόμα κι αν ντόπιοι ασέλγησαν πάνω στις καημένες τις χελώνες, τοποθετούνται κι αυτοί στην ομάδα των τουριστών) είναι τεράστιο πρόβλημα. Από την Αγία Νάπα μέχρι την Πόλη Χρυσοχούς, παραλίες, χωριά, κτήρια έχουν παραδοθεί στο έλεος των άγριων φυλών, τη στιγμή που καμαρώνουν οι από πάνω για τα εκατομμύρια που έρχονται στην Κύπρο. «Άκρα σιωπή η κλωστή μην κοπεί» κι ας έρχονται μονάχα για τα κλαμπ της Αγίας Νάπας ή τις γουρούνες της Πόλης και του Ακάμα.
Ελάχιστοι έρχονται για την ιστορία, τον πολιτισμό ή άλλες όψεις του τόπου. Άρα, παρά να χαριεντιζόμαστε με τα φετινά ρεκόρ και τα γεμάτα ξενοδοχεία, κάλλιο θα ήταν να μελετήσουμε τι συμβαίνει με τους τουρίστες στο Σαν Σεμπαστιάν της Χώρας των Βάσκων, όπου οι κάτοικοι φωνάζουν όλο και περισσότερο για την «εκπαραθύρωσή» τους. Ίσως, όμως, να συμφέρουν τα νούμερα και να μη ζημιώνουν οι ξενοδόχοι και οι «φοροεισπράκτορες» από μερικές νεκρές χελώνες στην Πόλη ή από τη διάλυση της φύσης στον Ακάμα και αλλού. Και ας περηφανευόμαστε για τις γαλάζιες σημαίες των παραλιών. «Βρήκες τον άλλον εαυτό σου, μες στους ανθρώπινους καθρέφτες, στου τουρισμού την ανοχή». Ποιος ασχολείται με τις χελώνες; Είναι γεμάτα τα ξενοδοχεία μας.
«Αχ Ευρώπη, αχ Ευρώπη
εσύ μας μάρανες, εσύ μας μάρανες.
Μας τη φέραν οι βάρβαροι
μας θαμπώσαν με δώρα,
με χαντρούλες πολύχρωμες
και κουτιά κόκα κόλα».
https://www.facebook.com/alekos.mich/posts/1872744016074913
Ενόσω η κοινωνία ασχολείται με τα πόθεν έσχες των πολιτικών, άγνωστοι οδήγησαν τις γουρούνες τους πάνω σε φωλιές που προστάτευαν τις θαλάσσιες χελώνες καρέτα-καρέτα στον κόλπο της Πόλης Χρυσοχούς. Καταστράφηκαν ολοσχερώς 19 από τα 70 κλουβιά και πιθανότατα καταστράφηκαν μαζί και τα αυγά των χελωνών ή νεογέννητα χελωνάκια που βρίσκονταν εκεί. Ξένοι ή όχι, οι τζάμπα μάγκες εμπίπτουν σε μια κατηγορία ανθρώπων που έπρεπε να μας απασχολεί εδώ και χρόνια. Και μετά από αυτό το περιστατικό αναγεννιούνται ξανά ορισμένες απορίες: Τι τουρισμό έχουμε στην Κύπρο; Τι τουρισμό θέλουμε; Τι τουρισμό προσφέρουμε; Τι τουρίστες «δεν σ’ αφήνουνε να κοιμηθείς στην Αγία Νάπα»; Πώς συμμαζεύεται αυτός ο «ευρωπαϊκός» τουρισμός; Διότι, όπως και να ’χει, Κύπριοι ή όχι οι οδηγοί των τετράτροχων, σχηματοποιούν μια άρρωστη και κανιβαλίστικη άποψη που λέει πως οι παραλίες είναι δικές τους, οι δρόμοι, η μέρα, η νύχτα (κυρίως η νύχτα), οι γυναίκες, τα νερά, τα κάμπινγκ, οι χελώνες και πάει λέγοντας.
Επομένως, το ζήτημα, αν και οικολογικό στην προκειμένη περίπτωση, γιγαντώνεται αν ειπωθούν κι άλλα πράγματα. Η «τουριστικοποίηση» πόλεων του μικρού μας νησιού (επαναλαμβάνουμε: ακόμα κι αν ντόπιοι ασέλγησαν πάνω στις καημένες τις χελώνες, τοποθετούνται κι αυτοί στην ομάδα των τουριστών) είναι τεράστιο πρόβλημα. Από την Αγία Νάπα μέχρι την Πόλη Χρυσοχούς, παραλίες, χωριά, κτήρια έχουν παραδοθεί στο έλεος των άγριων φυλών, τη στιγμή που καμαρώνουν οι από πάνω για τα εκατομμύρια που έρχονται στην Κύπρο. «Άκρα σιωπή η κλωστή μην κοπεί» κι ας έρχονται μονάχα για τα κλαμπ της Αγίας Νάπας ή τις γουρούνες της Πόλης και του Ακάμα.
Ελάχιστοι έρχονται για την ιστορία, τον πολιτισμό ή άλλες όψεις του τόπου. Άρα, παρά να χαριεντιζόμαστε με τα φετινά ρεκόρ και τα γεμάτα ξενοδοχεία, κάλλιο θα ήταν να μελετήσουμε τι συμβαίνει με τους τουρίστες στο Σαν Σεμπαστιάν της Χώρας των Βάσκων, όπου οι κάτοικοι φωνάζουν όλο και περισσότερο για την «εκπαραθύρωσή» τους. Ίσως, όμως, να συμφέρουν τα νούμερα και να μη ζημιώνουν οι ξενοδόχοι και οι «φοροεισπράκτορες» από μερικές νεκρές χελώνες στην Πόλη ή από τη διάλυση της φύσης στον Ακάμα και αλλού. Και ας περηφανευόμαστε για τις γαλάζιες σημαίες των παραλιών. «Βρήκες τον άλλον εαυτό σου, μες στους ανθρώπινους καθρέφτες, στου τουρισμού την ανοχή». Ποιος ασχολείται με τις χελώνες; Είναι γεμάτα τα ξενοδοχεία μας.
«Αχ Ευρώπη, αχ Ευρώπη
εσύ μας μάρανες, εσύ μας μάρανες.
Μας τη φέραν οι βάρβαροι
μας θαμπώσαν με δώρα,
με χαντρούλες πολύχρωμες
και κουτιά κόκα κόλα».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου