Αρχίζουν να ξεκαθαρίζουν οι προθέσεις του Υπουργού Εσωτερικών Γιάννη Ραγκούση για το θέμα του Καλλικράτη. Στη συνεδρίαση του Διοικητικού Συμβουλίου της ΚΕΔΚΕ στις 15 Μαρτίου, ανακοίνωσε τις αρμοδιότητες τις οποίες σκοπεύει να μεταφέρει στους Δήμους. Έτσι αν και το σύνθημα είναι για αποκέντρωση της τοπικής αυτοδιοίκησης, στην πράξη συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο. Οι Δήμοι με την παραδοσιακή μορφή και μέγεθος που είχαν μέχρι τώρα, εξαφανίζονται και τη θέση τους παίρνουν καινούργια σχήματα εν είδη νομαρχιών.
Αναλυτικά, στους Δήμους μεταφέρονται πολεοδομικές αρμοδιότητες (έκδοση αδειών, έλεγχος μελετών κλπ.) και πριν περάσουν δέκα μέρες τρεις δήμαρχοι, του Κορωπίου, της Παιανίας και της Βάρης άρχισαν ήδη να πιέζουν για την αδειοδότηση κατασκευής ιδιωτικού νοσοκομείου στις πλαγιές του ανατολικού Υμηττού. Μεταφέρονται ακόμη αρμοδιότητες από τον χώρο της υγείας-πρόνοιας όπως είναι η χορήγηση άδειας ίδρυσης και λειτουργίας ιδρυμάτων παιδικής πρόνοιας σε ιδιώτες ή η χορήγηση άδειας ίδρυσης και λειτουργίας ιδιωτικών παιδικών ή βρεφονηπιακών σταθμών.
Όπως ο ίδιος ο Γ. Ραγκούσης δήλωσε «το σχολείο γίνεται αποκλειστικά υπόθεση του δήμου» με μεταφορά αρμοδιοτήτων για ανέγερση σχολείων, επισκευή και συντήρηση αυτών αλλά επίσης αρμοδιότητες στον τομέα της δια βίου μάθησης όπως είναι οι σχολές γονέων και τα κέντρα κατάρτισης ανηλίκων. Μεταφέρονται σημαντικές επίσης αρμοδιότητες στον τομέα του εμπορίου (λειτουργία λαϊκών αγορών, χορήγηση αδειών εκμετάλλευσης περιπτέρων) των μεταφορών (χάραξη των γραμμών των λεωφορείων) κ.α.
Όπως μπορεί εύκολα να καταλάβει κανείς η βασική λογική η οποία διαπερνά τις προτάσεις του Υπουργείου Εσωτερικών είναι καθαρά νεοφιλελεύθερης κατεύθυνσης. Βασικός τους στόχος δεν είναι η αναβάθμιση της τοπικής αυτοδιοίκησης αλλά ουσιαστικά η μείωση της ευθύνης της συμμετοχής του κράτους (θεσμική, οικονομική, λειτουργική) σε ένα σωρό από τομείς με κυριότερους βέβαια αυτών την Παιδεία και την Υγεία. Αυτό το οποίο συμβαίνει εντέλει δεν είναι μια επίθεση του Κράτους κατά της τοπικής αυτοδιοίκησης, αλλά η λογική του λιγότερου κράτους έως καθόλου, ώστε συνεχώς να επιδιώκεται η απορρύθμιση των μέχρι σήμερα λειτουργιών του και κατά συνέπεια η παραχώρηση δημόσιου χώρου στα χέρια των ιδιωτικών συμφερόντων (εργολάβοι, επιχειρηματίες κλπ).
Ακόμη το δεύτερο βασικό είναι ότι η μείωση αυτή του Κράτους συνοδεύεται από μια υπερδιόγκωση και υδροκεφαλισμό των Δήμων. Με τη διόγκωση αυτή οι Δήμοι και οι Κοινότητες ως οι εγγύτερες προς τις τοπικές κοινωνίες δημοκρατικοί θεσμοί γίνονται απόμακροι, μη εύκολα ελεγχόμενοι και μετατρεπόμενοι ουσιαστικά σε μικρές Νομαρχίες. Όσο έλεγχο και πρόσβαση είχε παλιά ο δημότης στις Νομαρχίες άλλο τόσο θα έχει και στους αυριανούς Δήμους.
Για το δεύτερο σημαντικότερο μετά τις αρμοδιότητες μέρος του Καλλικράτη, το χωροταξικό σχεδιασμό δηλαδή, το Υπουργείο δεσμεύτηκε πριν το Πάσχα να ανακοινώσει τα καινούργια όρια ώστε σύμφωνα με δήλωση του Υπουργού μετά μια περίοδο ενός μήνα διαβούλευσης να προσπαθήσει να τον ψηφίσει στα μέσα Μαΐου. Προς το παρόν βρισκόμαστε ήδη στο τέλος Μαρτίου και καμία τέτοια ανακοίνωση δεν έχει γίνει.
Όσον αφορά στην οικονομική πλευρά της υλοποίησης του Καλλικράτη, και παρ’ όλο που οι εκτιμήσεις για το κόστος της υλοποίησης αυτής κυμαίνονται από 3,5 δις ευρώ έως 6 δις, το μόνο που κατάφερε ο Υπουργός ήταν να δώσει 240 εκατομμύρια ευρώ οφειλόμενα από το 2008 και 2009.
Δυστυχώς όσο κι αν το τελευταίο δεκαπενθήμερο τοπικές κινήσεις και αυτοδιοικητικά σχήματα έχουν αρχίσει να βγαίνουν όλο και πιο έντονα, όλο και πιο αρνητικά απέναντι στον Καλλικράτη η οικονομική κρίση σκεπάζει τις όποιες διαφωνίες. Αντιδράσεις όπως αυτή του Δήμου Μεθάνων όπου στις 22 Μαρτίου αποφάσισε να διεκδικήσει ο Δήμος να παραμείνει αυτόνομος, θάβονται είτε σκοπίμως είτε από ειδήσεις για επιτόκια, δάνεια, χρέος κλπ.
Το επόμενο χρονικό διάστημα είναι πλέον και το πιο κρίσιμο για τη συνάντηση όσο και τη συγκρότηση των αυτοδιοικητικών αντιστάσεων έναντι του Καλλικράτη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου