Περί "Οικολόγων-Πράσινων" σχόλιο.

Το ιστολόγιο ουδέποτε έχει κρύψει την οικολογική του ευαισθησία και καταγωγή. Άλλωστε στον καιρό των αείμνηστων "Οικολόγων-Εναλλακτικών" είχε εκτεθεί μέσα από τις γραμμές τους. Θεωρεί πολύ σημαντική την συνεισφορά του οικολογικού κινήματος στην διαμόρφωση του σύγχρονου πολιτικού σκηνικού μιας και ιδέες, προτάσεις αλλά και θεσμοί που υλοποιούνται από πολιτικές δυνάμεις σήμερα (εναλλαγή,περιοδικότητα,ανακλητότητα,άμεση δημοκρατία κ.λ.π.) έχουν ευθεία αναφορά σε αυτό.Παρ'όλα αυτά προφανώς και δεν προτίθεται να στηρίξει τους "Οικολόγους-Πράσινους" στις επερχόμενες Ευρωεκλογές, για πλείστους όσους λόγους. Θεωρεί δε πολύ σημαντική την τοποθέτηση του Στάθη (Σταυρόπουλου) στην χθεσινή Ελευθεροτυπία, την οποία και παραθέτει.


Ναυτίλος
εναλλακτικά ανταλλακτικά...


Ενημερώνοντας χθες (όπως από δύο τουλάχιστον κανάλια μεταδόθηκε) υψηλόβαθμος αξιωματικός της Αστυνομίας (τίγκα στην κλάρα και στα άστρα) τον κ. Παπανδρέου

διεκτραγωδούσε μπροστά (!) στις κάμερες (!!) την κατάσταση της μονάδας του (ότι δεν δουλεύουν τα περιπολικά κι άλλα τέτοια). Αυτό που θα όφειλε υπηρεσιακώς να κάνει αυτός ο μπουνταλάς, το έκανε δημοσίως (όπως, αν ήταν αξιωματικός του στρατού, αναλόγως θα δήλωνε urbi et orbi ότι δεν δουλεύουν τα τανκς της ευθύνης του ή ότι δεν πετούν τα αεροσκάφη).

Αυτός ο ανεκδιήγητος αξιωματικός τα έκανε όλα αυτά προφανώς προς άγραν εντυπώσεων, συνεπώς ή πολύ ΠΑΣΟΚ είναι ή πολύ ηλίθιος. Ή και τα δύο. Και στις τρεις περιπτώσεις, η περίπτωσή του εξηγεί και τα χάλια της Αστυνομίας και τα χάλια του εφιαλτικού πλέον (δι)κομματισμού...
Εν τέλει έχουν γίνει οι «Οικολόγοι» η εύκολη απάντηση των πάσης φύσεως αναποφάσιστων στις δημοσκοπήσεις.

Αυτό τεκμαίρεται από δύο στοιχεία: α) ουδέν από την παρουσία τους και το ειδικό βάρος τους, στην πολιτική ζωή δικαιολογεί το (τρέχον) ποσοστό του 5% περίπου που εμφανίζουν σε επίσης τρέχουσες δημοσκοπήσεις (ακόμα

κι όταν αυτές αποκλίνουν η μια απ' την άλλη από 3% έως 7,5% εις ό,τι αφορά, φέρ' ειπείν, τη διαφορά μεταξύ Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ) και διότι: β) συνήθως μπροστά στις κάλπες το ποσοστό αυτό εξαερώνεται.

Πράγματι, η απάντηση «Οικολόγοι» είναι μια εύκολη απάντηση σε μια δύσκολη ερώτηση. Καθότι οι θέσεις των Οικολόγων για το περιβάλλον και ενδιαφέρον έχουν και σχετικώς (πλην όμως ασαφώς) διαδεδομένες είναι. Οι θέσεις τους όμως για τα άλλα θέματα; ποιες είναι και τι προτείνουν;

Κι επειδή στην Ευρωβουλή δεν στέλνουμε περιβαλλοντολόγους, μόνον, όπως δεν στέλνουμε και μόνον σεισμολόγους ή μόνον ψυχιάτρους (κι ουδέποτε σκιτσογράφους) εγείρεται

το ερώτημα: Οικολόγοι, αλλά ποιοι Οικολόγοι;

Ολοι αυτοί δηλαδή (το 5%) που απαντούν στις δημοσκοπήσεις «Οικολόγοι», είναι βέβαιον ότι γνωρίζουν και ποιος είναι ο κ. Τρεμόπουλος; αυτούς τους Οικολόγους εννοούν; γνωρίζουν κι άλλα στελέχη αυτού του κόμματος; και το κυριώτερον: γνωρίζουν τις θέσεις τους ευρύτερα, για όλα τα προβλήματα που μας απασχολούν;

Τι λένε οι Οικολόγοι για τη FYROM; τι στάση κράτησαν όταν βομβαρδιζόταν η Γιουγκοσλαβία; σε ποιες διαδηλώσεις για το μεροκάματο ήρθαν; Τι θα λένε αν ο λαός τούς στείλει στην Ευρωβουλή να διαχειριστούν κι αυτοί εκεί τις λεπτές σχέσεις της χώρας με τις άλλες; είναι κι αυτοί του κλίματος Κον Μπετίτ ή μήπως σοβαρότεροι; Θα υπερασπίζονται εκεί στην ξένη τη FYROM για το «όνομα» ή την Ελλάδα;

Πάνω σε αυτά και πολύ περισσότερα πρέπει να ενημερωθούν οι πολίτες, ώστε αν δώσουν την εντολή και στους Οικολόγους να το κάνουν μετά λόγου γνώσεως κι όχι από την απελπισία τους για τους δύο Κύκλωπες του δικομματισμού, μέσα στη γενική σύγχυση της εποχής, με κλειστά τα μάτια κι αγλεπίς.

Ο δικομματισμός χρειάζεται, κατά τη γνώμη μου, ανατροπή κι όχι έμμεση ενίσχυση με την υπερψήφιση κομμάτων που είναι απλώς παραφυάδες του ή αποφύσεις του, όπως το ΛΑΟΣ απ' τα δεξιά ή το «νέο» (πόσο νέο άραγε;) κόμμα, η Δράση του κ. Μάνου στο κέντρο (του νεοφιλελευθερισμού). Η λύση στον δικομματισμό και τα προβλήματα που παράγει δεν είναι ο μεταλλαγμένος δικομματισμός ούτε ο μεταμφιεσμένος.

Απόδειξη τούτου το ΛΑΟΣ. Ενα κόμμα που φέρεται ως προς το μητρικό του ωσάν παράσιτο. Που, είτε θέλει να ξαναμπεί στον οργανισμό της Ν.Δ. σαν μικρόβιο, είτε αρκείται να τρέφεται απ' το σώμα της κολλώντας πάνω της σαν βδέλλα. Θα έχετε δει, φαντάζομαι, σε κάποια ντοκιμαντέρ, κάτι τεράστιους λευκούς καρχαρίες ή άλλα ογκώδη κήτη των θαλασσών που κινούνται αργά με κάτι ψαράκια κολλημένα πάνω τους να αρμενίζουν μαζί τους, άλλα μακρουλά σαν χέλια κι άλλα παχουλά σαν ποταμίσιες γουρούνες. Είναι τα παράσιτα. Ζουν «καθαρίζοντας» το δέρμα του κήτους, τρώγοντας ό,τι κολλάει πάνω του ή εκκρίνεται. Ασφαλή, τεμπέλικα κι ευχαριστημένα. Αλλά και το κήτος τα χρειάζεται το ίδιο! γουστάρει τα παράσιτά του, του είναι χρήσιμα.

Βεβαίως οι Οικολόγοι, κατά τεκμήριον στα αριστερά του φάσματος δεν είναι το ίδιο, όπως το ΛΑΟΣ στα δεξιά. Ομως κι αυτοί, οι Οικολόγοι, αφήνουν ανοιχτό το ενδεχόμενο της συνεργασίας είτε με το ένα κόμμα του δικομματισμού, είτε με το άλλο. Κάτι τέτοιο δεν θα ανέτρεπε ιδιαιτέρως το σκηνικό.

Δεν ξέρω αν συμφωνείτε, αλλά, πάλι κατά τη γνώμη μου, το πιο κουραστικό πλέον στο πολιτικό μας σύστημα είναι η κατ' εξακολούθησιν παροχή στον δικομματισμό της δυνατότητας για οβιδιακές - κι άλλες οβιδιακές κάθε φορά μεταμορφώσεις.

Αρκετά όμως με τις μεταμορφώσεις και τις παραμορφώσεις. Τα δυο συνεταιράκια της ανομίας, της παρανομίας και της δυσνομίας βλάπτουν την Ελλάδα το ίδιο.

Το θέμα δεν είναι πλέον να φύγει ο Κωστάκης, να ξανάρθει ο Γιωργάκης και να ξαναφύγει για να ξανάρθει η Ντόρα κι ούτω καθ' εξής άλλα να σπάσει αυτός ο φαύλος κύκλος

του δικομματισμού που σαν βρόχος έχει τυλιχτεί γύρω από τον λαιμό της χώρας και της έχει φέρει την ψυχή στο στόμα. Κανένα μικρό κόμμα που είναι χρήσιμο στα μεγάλα

δεν είναι στην παρούσα φάση χρήσιμο για τον λαό και το έθνος.